«Δε νομίζω ότι η πολιτεία θα λάβει στις ενορίες, τα ίδια δραστικά μέτρα που λαμβάνει για άλλους χώρους. Αν αυτή την “ανταρσία” την αποτολμούσε ο χώρος της εστίασης, φαντάζομαι ότι θα υπήρχε και ξύλο και βία και καταστολή. Στις εκκλησίες δεν θα συμβεί αυτό» λέει στο tvxs.gr ο πάτερ Χαράλαμπος Κοπανάκης, μία από τις πιο δημοκρατικές και προοδευτικές φωνές του εκκλησιαστικού χώρου που πρόσφατα δέχθηκε επιθέσεις  γιατί πρότεινε πως εν μέσω πανδημίας θα μπορούσε να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο δίδεται η Θεία Κοινωνία. 
 

Εκτιμά, ότι δεν υπάρχει καμία κόντρα της κυβέρνησης με την εκκλησία. Είναι δύο θεσμοί που όπως λέει, κινούνται πάντα κατόπιν συνεννόησης. «Οι κυβερνήσεις φοβούνται την εκκλησία και η εκκλησία διαχρονικά αντιτίθεται στην επιστήμη και όχι στην πολιτεία» υπογραμμίζει και τονίζει πως η απόφαση της Ιεράς Συνόδου ήταν αποτέλεσμα της πίεσης του δογματικού και συντηρητικού σώματος του εκκλησιαστικού χώρου, το οποίο σήμερα κερδίζει περισσότερο έδαφος. 
 
Η Ιερά Σύνοδος, αρνείται να τηρήσει τα μέτρα  κατά της εξάπλωσης το κορονοϊού. Πώς ερμηνεύετε την απόφαση αυτή; 
 
Έχω την άποψη, ότι αυτό συμβαίνει, επειδή εξαντλήθηκαν πλέον οι διπλωματικές δυνατότητες των ανθρώπων που διοικούν τον εκκλησιαστικό χώρο στο να κρατήσουν  σε κάποια μετριοπάθεια τους λεγόμενους ζηλωτές, το συντηρητικό σώμα της εκκλησίας. Ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων που ανήκουν στον εκκλησιαστικό χώρο, είναι υπερσυντηρητικοί. Υπάρχει και ένας σεβαστός αριθμός μητροπολιτών που ανήκει σε αυτή την πτέρυγα. Αυτούς δεν μπορούν να τους συγκρατήσουν πια. Υπάρχει βέβαια και ένα τεράστιο κύμα ανθρώπων στα social media που βρίζουν την ιεραρχία και συντάσσονται με τις αποφάσεις των επιστημόνων. Υπάρχουν παράλληλα, πολλοί ιερείς και γεροντάδες, που βγαίνουν στα social media και καλούν τον κόσμο σε «ανταρσία» λέγοντας ότι η ανταρσία είναι πλέον συνώνυμη, της ομολογίας πίστεως.
 
Το συντηρητικό κομμάτι της εκκλησίας, το οποίο είναι το πιο ισχυρό, διαχρονικά δεν αποδέχεται ότι ο πρώτος λόγος ανήκει στην επιστήμη. Σήμερα απλά, φαίνεται πιο έντονα αυτό το θέμα που χρονίζει στους κόλπους της εκκλησίας. Πολλοί που έχουν λόγο και στρατιές πιστών που τους ακολουθούν, δεν δέχονται την επιστήμη.
 
Ναι αλλά αν αρρωστήσουν πηγαίνουν στο νοσοκομείο
 
Όταν νοσήσουν, σας πληροφορώ ότι με απίστευτη επιμέλεια και εμμονή, ψάχνουν τους καλύτερους γιατρούς, εντός και εκτός της χώρας, για να τύχουν καλύτερης περιθάλψεως. Ένας εκ των μητροπολιτών της Βορείου Ελλάδος, πέντε μέρες πριν πεθάνει από τον κορονοϊό, έδωσε συνέντευξη μέσα από το νοσοκομείο. Είχε μεταφερθεί μετά από πρόταση των θεραπόντων ιατρών του στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Λέει ο ίδιος στη συνέντευξη: εισηγήθηκα να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο και ένας κληρικός του περιβάλλοντος μου, ο οποίος είναι υπέρβαρος και είναι επικίνδυνη η κατάσταση του. Έμμεσα τι παραδέχτηκε; Ότι για τον ίδιο υπήρχε θέση και άμεση πρόσβαση στο νοσοκομείο, αλλά για τον υφιστάμενο του, του κατώτερου κλήρου όχι. Έπρεπε να μεσολαβήσει. Άρα έχουν πρόσβαση στο καλύτερα, ορισμένοι κληρικοί. 
 
Άρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι η απόφαση της Ιεράς Συνόδου είναι αποτέλεσμα ενδοεκκλησιαστικών πιέσεων περισσότερο και μιας κόντρας Εκκλησίας – Επιστήμης και λιγότερο αντίθεση Εκκλησίας – κυβέρνησης;
 
Στη βάση νομίζω βρίσκεται η αδυναμία σχέσης των ανθρώπων του εκκλησιαστικού χώρου  με τον ορθό λόγο και επομένως και με την επιστήμη. Μετά έρχονται όλα τα υπόλοιπα. Φαντασιώνονται διαρκώς εχθρούς. Είναι πραγματικά άδικο το γεγονός ότι  απ’ ό,τι φαίνεται, ο εκκλησιαστικός χώρος, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς εχθρούς. Αν δεν βαπτίζει συνεχώς εχθρούς, έχει πρόβλημα επιβίωσης. Οι σοβαροί άνθρωποι, που βρίσκονται στον χώρο πρέπει να το δουν αυτό.
 
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, υπάρχει ο παπά Βασίλης ο Θερμός, ο οποίος είναι και ψυχίατρος. Ο άνθρωπος είναι κοντά στα 60. Τα τελευταία 45 χρόνια, δίνει έναν τεράστιο αγώνα. Προφανώς ελπίζοντας ότι μπορεί να υπάρξει μια κάποια αναδιάρθρωση και μια σταδιακή ωρίμανση των ανθρώπων του εκκλησιαστικού χώρου. Πρόσφατα έγραψε ένα κείμενο, που κυκλοφόρησε πολύ στο διαδίκτυο. Αν το συμπυκνώσει κανείς, συμπεραίνει ότι ο άνθρωπος πλέον έχει αποκάμει. Εγώ πίστευα, ότι θα είχε αποκάμει νωρίτερα. Πως άντεξε τόσα χρόνια να προσπαθεί χωρίς να βλέπει κανένα αποτέλεσμα!
 
Ρωτήθηκε ο εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, τι θα πράξει η εκκλησία, στην περίπτωση που η πολιτεία επιβάλλει την τήρηση των μέτρων στις ενορίες με τη βοήθεια της αστυνομίας. Απάντησε πως η αστυνομία κάνει τη δουλειά της και η εκκλησία τη δική της.
 
Αυτός ο μητροπολίτης, είχε βγει πριν μερικές ημέρες και είχε πει, ότι δεν είναι δογματικό θέμα ο τρόπος  μετάληψης της θείας κοινωνίας και ότι θα μπορούσε ν’ αλλάξει. Το τι μπούλινγκ δέχτηκε, τι ύβρεις και προπηλακισμούς! Οπότε βγήκε μετά από μερικές ημέρες να πει, ότι είναι κόκκινη γραμμή για την εκκλησία η μέρα των Θεοφανίων, και ότι δεν τίθεται θέμα αλλαγής της μετάληψης.
 
Πιστεύετε ότι η πολιτεία θα επιβάλει στην εκκλησία την τήρηση των νέων μέτρων;
 
Δε νομίζω ότι η πολιτεία θα λάβει στις ενορίες, τα ίδια δραστικά μέτρα που λαμβάνει για άλλους χώρους. Αν αυτή την «ανταρσία» την αποτολμούσε ο χώρος της εστίασης, φαντάζομαι ότι θα υπήρχε και ξύλο και βία και καταστολή. Στις εκκλησίες δεν θα συμβεί αυτό. 
 
Άρα όσα γράφονται για ρήξη στις σχέσεις κυβέρνησης – εκκλησίας θεωρείτε ότι δεν ευσταθούν;
 
Ναι, δεν είναι ακριβώς αλήθεια. Θεωρώ πως είναι πλασματικό.  Επί της ουσίας υπάρχει πάντοτε προσυνεννόηση ανάμεσα στη διοίκηση της εκκλησίας και την πολιτεία. Και φαίνεται ξεκάθαρα, ότι η εκάστοτε πολιτική εξουσία, φοβάται τον εκκλησιαστικό χώρο. Είδατε και τη σημερινή δήλωση ενός πολύ γνωστού υπουργού της κυβέρνησης, που είπε ότι είχαμε ενημέρωση από τους επιστήμονες και την επιτροπή, να περιορίσουμε τα πράγματα στη Θεσσαλονίκη στην εορτή του Αγίου Δημητρίου, αλλά σεβόμενοι την παράδοση δεν πήραμε μέτρα. Όταν έχεις την εκλεγμένη κυβέρνηση, να σου λέει ότι σεβόμενη την παράδοση, πήρα μια πρωτοβουλία η οποία έθεσε σε κίνδυνο την υγεία των ανθρώπων και όπως αποδείχτηκε επέφερε τις επόμενες ημέρες, τρομερή αύξηση θανάτων, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα είναι σε προβληματική βάση.
 
Έχουν τη δυνατότητα ή την δύναμη κάποια κληρικοί να απευθυνθούν τους πιστούς, λέγοντας πώς η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε την αγνόηση των μέτρων, ωστόσο εμείς σας προτείνουμε να προφυλαχθείτε για το καλό όλων; Εσείς για παράδειγμα,  τι θα κάνετε;
 
Εγώ, εφόσον εντέλλομαι από την εκκλησία και την Σύνοδο, θα κάνω τη θεία λειτουργία όπως ακριβώς λένε. Θα κάνω μια ανακοίνωση, που θα λέει, ότι αυτά ισχύουν από την πολιτεία αυτά ισχύουν από την εκκλησία και να είστε ενήμεροι. Δεν θα πω σε κανέναν: ελάτε και αναλαμβάνει ο εκκλησιαστικός χώρος την ευθύνη. Θα πω απλώς την άποψή μου. Δεν μπορώ να επηρεάσω όλον τον εκκλησιαστικό χώρο, αλλά στην κοινότητα που υπηρετώ, θα ενημερώσω όλους τους ανθρώπους για το τι επικαλείται η μία πλευρά και τι η άλλη και πως το σκέφτομαι εγώ. 
 
Στον κύκλο σας είχαμε θανάτους από τον ιό και αρκετούς κληρικούς που νόσησαν. Δεν σκέφτονται  οι ιερείς, πως θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους;
 
Κάποιοι το σκέφτονται, αλλά φοβούνται να τα βάλουν με τη διοίκηση της εκκλησίας. Επίσης υπάρχει ένα νεαρό παιδί που κάνει έρευνες βασισμένες στη στατιστική επιστήμη. Μια από αυτές λέει, πως σύμφωνα με τον πληθυσμό στους κόλπους της εκκλησίας και κατ’ αναλογία με τον υπόλοιπο πληθυσμό, έχουμε κατά 14 φορές μεγαλύτερη θνητότητα από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Όμως, δεν είναι πολύ κληρικοί οι οποίοι πιστεύουν ότι οι ενορίες είναι υγειονομικές βόμβες.
 
Οι πιστοί τι λένε;
 
Όσοι δεν είναι ακραιφνείς και ζηλωτές και δεν λαμβάνουν οδηγίες από δογματικούς, σκληροπυρηνικούς και συντηρητικούς, κρατάνε απόσταση. Όσοι ντοπάρονται από εκείνους που λένε πως η άρνηση στα μέτρα είναι ομολογία πίστεως, δεν καταλαβαίνουν τίποτα.
 
Η εκκλησία δεν φοβάται ότι θα χάσει πιστούς εμμένοντας σε αυτόν τον δογματισμό;
 
Όχι. Την ενδιαφέρει να διατηρήσει αυτούς που έχει. Δεν την ενδιαφέρει το άνοιγμα. Η εκκλησία είναι θεοκεντρική και όχι ανθρωποκεντρική. Δεν βάζει στο κέντρο τον άνθρωπο, αλλά τον Θεό. Και όσο συμβαίνει αυτό, υπάρχει ο κίνδυνος, η πίστη να καταλήξει σε επικίνδυνες καταστάσεις. Εάν κέντρο μας δεν είναι ο άνθρωπος, αν αδιαφορούμε για αυτόν υπάρχει πρόβλημα. Η διοίκηση της εκκλησίας, ενδιαφέρεται να σώσει όχι τον άνθρωπο, αλλά τα κεκτημένα της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτά είναι οι τελετές υπαίθριες κι άλλες. Δεν μιλάμε για τον άνθρωπο. Η εκκλησία ενδιαφέρεται να περισώσει ό,τι θεωρεί ότι δικαιωματικά ανήκει στο Θεό και δεν κάνει συζήτηση για τον άνθρωπο. Είμαστε κι υπάρχουμε στην κοινωνία για να υπηρετήσουμε τον άνθρωπο. Ίσως όχι με έναν τρόπο προνοϊακό όπως και πολιτεία, αλλά ούτε με τρόπο που προτάσσει μόνο την ψυχή και αδιαφορεί για το σώμα.