Τα δικαστικά έξοδα μελών της διοίκησης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, που διώκονται για παράβαση καθήκοντος και κακουργηματική απιστία σε βάρος των συμφερόντων του… Πανεπιστημίου, αποφάσισε να καλύψει το Πρυτανικό Συμβούλιου του Ιδρύματος. 

Tην παραίτηση των πρυτανικών αρχών, μετά την ενέργεια αυτή ζητά ο Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης Βασίλης Τσαουσίδης. Τα κατηγορούμενα μέλη είχαν διακόψει και καταγγείλει 4 ερευνητικά έργα στα οποία ήταν επιστημονικά υπεύθυνος και επικεφαλής της ευρωπαϊκής ομάδας που συνεργάστηκε με τη NASA. Tελικά μετά την έρευνα της OLAF, η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, τα παραδοτέα έργα των προγραμμάτων χρησιμοποιούνται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ενώ τα μέλη της διοίκησης που χειρίστηκαν την υπόθεση, διώκονται από το Γενάρη του 2019. 

Από έγγραφο που αναρτήθηκε στη “Διαύγεια” πρόσφατα, προκύπτει ότι με απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου στις 2/6/20,  το πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την κάλυψη των δαπανών 8 δικηγόρων για 8 διωκόμενους καθηγητές που που παραμένουν στη διοίκηση του Ιδρύματος.

“Γιατί ζήτησαν την παραίτηση των πρυτανικών αρχών” 

Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών σε δήλωσή του , “η απόφαση αντίκειται στην κοινή λογική για δύο λόγους: Πρώτον γιατί το αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται τα συγκεκριμένα μέλη της διοίκησης είναι αυτό της απιστίας (δηλαδή οικονομικής βλάβης) κατά του ΔΠΘ. Το Πρυτανικό Συμβούλιο θα έπρεπε να αποφασίσει να παραστεί ως πολιτική αγωγή (δηλαδή να είναι σε θέση να διεκδικήσει την ενδεχόμενη ζημία από τους κατηγορουμένους), ώστε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του ΔΠΘ και όχι αυτά των κατηγορουμένων για απιστία κατά του ΔΠΘ. Προφανώς, δεν μπορεί να κάνει και τα δύο ταυτόχρονα. Δεύτερον, γιατί στο πρυτανικό συμβούλιο συμμετέχουν μέλη που είτε είναι οι ίδιοι κατηγορούμενοι ή έχουν ψηφίσει την διακοπή των ερευνητικών έργων που έβλαψε το πανεπιστήμιο και οδήγησε στην κατηγορία της απιστίας, σε βαθμό κακουργήματος. Τα μέλη αυτά συνιστούν την πλειονότητα του πρυτανικού συμβουλίου. Με δεδομένο ότι η OLAF απάντησε σαφέστατα ότι τα μεγάλα ερευνητικά έργα του ΔΠΘ που κατήγγειλαν ή διέκοψαν δεν είχαν καμία ατασθαλία ή παρατυπία, το πρυτανικό συμβούλιο, δεν έχει ηθική νομιμοποίηση να παίρνει αυτές τις αποφάσεις.

“Τα παράδοξα όμως δεν τελειώνουν εδώ”, συνεχίζει ο Καθηγητής: “Το ίδιο συμβούλιο, πληρώνει δαπάνες μελών της προηγούμενης διοίκησης που κατηγορούνται για συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδή καταμήνυση κατ’ εξακολούθηση, πληρώνει δαπάνες για μηνύσεις και αγωγές κατά μελών ΔΕΠ στις οποίες τα μέλη ΔΕΠ αθωώνονται, πληρώνει προσφυγές κατηγορουμένων, πληρώνει αποζημιώσεις για ηθική βλάβη, πληρώνει δικαστικές και δικηγορικές δαπάνες για παράνομες πειθαρχικές ποινές που επέβαλε σε καθηγητές των οποίων κράτησε παρανόμως τον μισθό τους.  Με λίγα λόγια, πληρώνει σωρεία δικαστικών δαπανών για παράνομες ενέργειες της προηγούμενης διοίκησης, με αποφάσεις του πρυτανικού συμβουλίου που τα μέλη του, στην πλειονότητά τους, λίγο ή πολύ, έχουν εμπλοκή στις αποφάσεις της προηγούμενης διοίκησης (ως μέλη επιτροπής ερευνών, διορισμένοι αναπληρωτές πρύτανη, μέλη συγκλήτου).
Το τελευταίο θλιβερό συμπέρασμα για το πρυτανικό συμβούλιο είναι το εξής: Το πανεπιστήμιο δανείζεται χρήματα για να χτίσει ένα κέντρο για την έρευνα όμως η διοίκησή του σταμάτησε την έρευνα – τα δε χρήματά του τα πληρώνει σε δικηγόρους και δικαστικές δαπάνες για να υπερασπιστεί αυτούς που διώκονται επειδή σταμάτησαν την έρευνα και τώρα δανείζονται χρήματα για να κάνουν κτίριο για την έρευνα.”

Ο Β. Τσαουσίδης, παραθέτει στοιχεία για τα 4 μεγάλα ερευνητικά έργα τα οποία η διοίκηση σταμάτησε η κατήγγειλε. “Για τα έργα αυτά, το ΔΠΘ ήταν υπεύθυνο για όλη την Ευρωπαϊκή ερευνητική ομάδα. Το ΔΠΘ δεν είχε στην ιστορία του άλλα τόσο μεγάλα ερευνητικά ευρωπαϊκά έργα για τα οποία είχε την επιστημονική ευθύνη. Τα έργα αυτά κατέληξαν σε παραδοτέα που χρησιμοποιούνται σήμερα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η πολύκροτη υπόθεση 

Η υπόθεση  αφορά σε πρωτοφανείς για ακαδημαϊκά χρονικά μεθοδεύσεις και είχαν οδηγήσει στην παύση του προηγούμενου Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθανάσιου Καραμπίνη μετά την καταγγελία για διακοπή των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών έργων που είχε ποτέ το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο, για λόγους επιστημονικής αντεκδίκησης, που θεωρείται το επικρατέστερο κίνητο. Πριν τη Δικαιοσύνη απασχόλησε το Ελεγκτικό Συνέδριο, το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο των μελών ΔΕΠ και το ΣΔΟΕ με πόρισμά του, αποφάσεις που δικαίωσαν τον Καθηγητή Τσαουσίδη, ο οποίος διαθέτει μεγάλη ακαδημαϊκή αναγνώριση διεθνώς. Στον σφοδρό πόλεμο που είχε ξεσπάσει, ανάμεσα στις αποφάσεις της τότε Διοίκησης ήταν και ο πειθαρχικός του έλεγχος που χαρακτήριζε αδικαιολόγητη απουσία  αδικαιολόγητη απουσία επιστημονικές τους ομοιλίες στη ΝΑΣΑ, το ΜΙΤ και το Κέμπριτζ.