H αναγνωριστική διαπραγμάτευση τέλειωσε, ο «στοχασμός» -κατά κυβερνητική πηγή- άρχισε, και η επάνοδος των επικεφαλής του κουαρτέτου στην Αθήνα, περί τις 20 Φεβρουαρίου πλην απροόπτου, θα δείξει εάν, πώς και πότε μπορεί να καλυφθεί το, πιστοποιημένο πλέον, χάσμα με τους δανειστές.

Το βέβαιο μέχρι στιγμής είναι πως η πρώτη εβδομάδα των εκπροσώπων των πιστωτών στην Αθήνα έκλεισε μάλλον πολύ λιγότερα θέματα απ’ όσα άνοιξε: Όλα τα μεγάλα ζητήματα, όπως επιβεβαιώνουν και κυβερνητικές πηγές, από το ασφαλιστικό έως το φορολογικό και από τα κόκκινα δάνεια έως τις ιδιωτικοποιήσεις παραμένουν ανοιχτά.

Στις υποθήκες για την επίτευξη συμφωνίας – μέχρι τον Μάρτιο, κατά το ιδανικό για το Μαξίμου σενάριο – εγγράφεται το «θετικό κλίμα» και η «εμφανής διάθεση συνεννόησης» που, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, διαπιστώθηκε σ’ αυτόν τον πρώτο γύρο διαβούλευσης.

Στους κόντρα οιωνούς, όμως, έρχονται να συναθροιστούν οι σοβαρές αποκλίσεις και διαφωνίες που καταγράφηκαν σε τουλάχιστον τέσσερα μεγάλα μέτωπα.

Το ασφαλιστικό

Στο ασφαλιστικό, κατ΄αρχήν, το σχέδιο Κατρούγκαλου αμφισβητείται σχεδόν στο σύνολο των πιο μεγάλων και καίριων παρεμβάσεών του: Οι δανειστές κατέστησαν σαφές πως οι δημοσιονομικοί στόχοι της μεταρρύθμισης δεν βγαίνουν – δηλαδή, δεν επιτυγχάνεται ο στόχος για εξοικονόμηση δαπάνης ίσης με το 1% του ΑΕΠ. Αμφισβητούν επίσης, και στην πράξη απορρίπτουν, την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1,5%, από την οποία η κυβέρνηση προσδοκά την εξοικονόμηση 550 εκατομμυρίων ευρώ.

Το επιχείρημα που προβάλλεται από την πλευρά του κουαρτέτου είναι το αναμενόμενο – ότι η επιβάρυνση των εργοδοτών με αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές είναι αντιπαραγωγική, θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα και θα ενθαρρύνει την ανασφάλιστη εργασία.

Το plan Β της κυβέρνησης προβλέπει χαμηλότερο ποσοστό αύξησης – 1% – και κάλυψη του κενού από κλιμακωτές μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις. Παραμένει όμως αμφίβολο εάν και αυτό θα γίνει δεκτό.

‘Ετερη διαφωνία καταγράφεται στο ποσοστό αναπλήρωσης των (μελλοντικών) συντάξεων το οποίο οι δανειστές επιμένουν να είναι ακόμη χαμηλότερο, ενώ άκαμπτοι εμφανίζονται και στην απαίτηση η εθνική σύνταξη να χορηγείται μετά από 20 και όχι 15, έτη εργασίας και να συνοδεύεται από εισοδηματικά κριτήρια.

Το δημοσιονομικό

Στο δημοσιονομικό μέτωπο, το ΔΝΤ αλλά και η – συνήθως πιο ήπια – Κομισιόν πλέον επιμένουν πως θα υπάρξει κενό το 2016 και για την κάλυψή του θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα – εκτίμηση, που εξακολουθεί να αποκρούει το ελληνικό οικονομικό επιτελείο υπενθυμίζοντας το απροσδόκητο πλεόνασμα του 2015. Από το κλίμα των συζητήσεων, ωστόσο, κατέστη σαφές ότι τουλάχιστον το Ταμείο πολύ δύσκολα θα πειστεί ότι μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2018, χωρίς να υπάρχει παράλληλη δέσμευση για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.

Το φορολογικό

Στο φορολογικό, η πρόταση της κυβέρνησης για ενιαία κλίμακα φορολόγησης των μισθωτών, συνταξιούχων, ελεύθερων επαγγελματιών και εσόδων από ενοίκια απερρίφθη. ‘Εντονες είναι οι αντιρρήσεις των δανειστών και για την αύξηση του ανώτατου φορολογικού συντελεστή στο 50% για εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ.

Η εναλλακτική πρόταση που εξετάζει τώρα το οικονομικό επιτελείο προβλέπει διατήρηση των διαφορετικών κλιμάκων για μισθωτούς – συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες και φορολόγηση των ενοικίων επίσης ξεχωριστά, με βάση τις δεσμεύσεις του Μνημονίου. Το νέο στοιχείο που εξετάζεται είναι η επιβολή συντελεστή άνω του 40% σε μεγάλα εισοδήματα από ενοίκια, αλλά και εδώ ο όλος σχεδιασμός παραμένει ακόμη υπό αίρεση.

Τα κόκκινα δάνεια

Τα κόκκινα δάνεια εξελίσσονται στο τέταρτο μεγάλο – ίσως και μεγαλύτερο – αγκάθι της διαπραγμάτευσης, καθώς οι πιστωτές ήθελαν να λήξει άμεσα το καθεστώς εξαίρεσης και των στεγαστικών δανείων από την πώληση σε ξένα funds. Τελικά, το καθεστώς προστασίας παρατάθηκε εκ νέου προσωρινά, ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης όμω δέχθηκε επικρίσεις για υπαναχώρηση και το κουαρτέτου επιμένει στη συνολική πώληση των κόκκινων δανείων με πολύ περιορισμένες, και υπό ειδικές προϋποθέσεις, εξαιρέσεις.