«… Φυσικά υπήρχαν τέτοιες στιγμές πολλές (να κατεβάσω τη μηχανή λόγω συγκίνησης) και από εμένα αλλά και από άλλους συναδέλφους μου, αλλά επίσης είναι πολύ σημαντικό για εμένα να δείξω σε όλο τον κόσμο τι γίνεται με τους πρόσφυγες ώστε κανένας να μη μπορεί να πει ‘δεν ήξερα’….»

Ο Γιάννης Μπεχράκης, από τους κορυφαίους φωτορεπόρτερ στον κόσμο, διευθυντής του φωτογραφικού τμήματος του πρακτορείου Reuters στην Ελλάδα, μιλά στο Tvxs μία ημέρα μετά την ανακήρυξη του σε καλύτερο φωτογράφο του 2015 από τον βρετανικό Guardian και επιλέγει τις 5 φωτογραφίες του για την προσφυγική κρίση. 

-Τι σημαίνει για εσάς, τον πολύπειρο και πολυβραβευμένο φωτορεπόρτερ, η διάκριση, η επιλογή του Guardian;

Γ.Μ.: O Guardian είναι ένα μέσο που σέβομαι και για τις ιδέες του και για τη δημοσιογραφία του. Είναι μια επαγγελματική αναγνώριση, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

-Μήπως δεν πρόκειται για τυχαία επιλογή, υπό την έννοια ότι, εκτός του ότι είστε κορυφαίος φωτορεπόρτερ, είστε και Έλληνας; Μήπως υπάρχει μία σημειολογία που βρήκε την ιδανική έκφραση στο πρόσωπο σας;

Γ.Μ.: Πιστεύω ότι οι ιδέες που βρίσκονται πίσω ή και εμπρός από τις φωτογραφίες μου και τα λόγια μου είναι οι ίδιες με αυτές που πρεσβεύει ο Guardian. Δηλαδή, απλές πανανθρώπινες αξίες και ιδέες. Με πρώτη την αγάπη και το πάθος για ειρήνη και αλληλεγγύη.

-Γιατί οι φωτογραφίες του πόνου και της απόγνωσης (ακόμη κι όταν είναι σιωπηλή), είναι πιο δυνατές από τις εικόνες της χαράς;

Γ.Μ.: Γιατί οι άνθρωποι ευκολότερα συμπάσχουν και βάζουν τον εαυτό τους σε μια δύσκολη κατάσταση παρά το αντίθετο.

-Είπατε στον Guardian ότι καλύπτετε 25 χρόνια τα προσφυγικά «αλλά τώρα οι μετανάστες έφταναν στην πατρίδα μου…». Εάν σας ζητούσαν να επιλέξετε φωτογραφίες σας γνωρίζοντας ότι θα σταλούν σε μία Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. για την προσφυγική κρίση, ποιες θα ήταν αυτές;

1-Ο πατέρας με τη κόρη που περπατά στη βροχή σαν δείγμα αγάπης.

2- Mία οικογένεια Αφγανών να αγκαλιάζεται μόλις φτάνουν στην ακτή με το μωρό τους να χαμόγελα σαν δείγμα συντροφικότητας.

3 -Η  βάρκα με τους πρόσφυγες με τον ανατέλλοντα ήλιο σαν δείγμα ισότητας των απανταχού ανθρώπων.

4- Το χέρι ενός πολίτη της Λέσβου να βοηθήσει έναν πρόσφυγα που φτάνει στην ακτή σαν δείγμα αλληλεγγύης.

5- Ένας ντόπιος σώζει με κίνδυνο της ζωής του έναν Αφγανό που πνίγεται σαν δείγμα αυτοθυσίας.

-Υπήρξαν στιγμές αυτή την τραγική χρονιά, που κατεβάσατε τη μηχανή; Ρωτώ, επειδή είπατε στον Guardian ότι, είστε βαθύτατα επηρεασμένος από το ανθρώπινο δράμα της προσφυγικής κρίσης ότι έχετε αϋπνίες και εφιάλτες…

Γ.Μ.: Φυσικά υπήρχαν τέτοιες στιγμές πολλές και από εμένα αλλά και από άλλους συναδέλφους μου, αλλά επίσης είναι πολύ σημαντικό για εμένα να δείξω σε όλο τον κόσμο τι γίνεται με τους πρόσφυγες ώστε κανένας να μη μπορεί να πει «δεν ήξερα….»

Μία πορεία με διακρίσεις και βραβεία
 
Ο Γιάννης Μπεχράκης έχει διακριθεί με πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων τον τίτλο του «Έλληνα φωτορεπόρτερ της χρονιάς» 7 φορές από την Fuji. Το 1999, το 2002 και το 2003 αναγορεύτηκε κορυφαίος Ευρωπαίος φωτορεπόρτερ της χρονιάς από την Fuji στο Λονδίνο, την Βαρκελώνη και τη Ρώμη αντίστοιχα. Το 2000 στο Άμστερνταμ του απενεμήθη το πρώτο βραβείο στην κατηγορία «Ειδήσεις» στον παγκόσμιο φωτογραφικό διαγωνισμό WORLD PRESS PHOTO ανάμεσα σε 4.000 φωτογράφους από 122 χώρες και 40.000 φωτογραφίες, είναι η πιο σημαντική παγκόσμια διάκριση στο χώρο της φωτογραφίας.

Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε από το OVERSEAS PRESS CLUB of AMERICA στη Νέα Υόρκη για το καλύτερο ξένο ρεπορτάζ στις ΗΠΑ, που αποτελεί το πιο σημαντικό βραβείο για ξένους ανταποκριτές στην Αμερική. Το 2000 του απενεμήθη το βραβείο του Ιδρύματος Μπότση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στις 14 Οκτωβρίου 2002 κέρδισε το βραβείο Bayeux για τους πολεμικούς ανταποκριτές, στον ετήσιο παγκόσμιο διαγωνισμό για την βράβευση των δημοσιογράφων που καλύπτουν πολεμικές συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Το 2015 η Guardian τον ανέδειξε ως τον φωτογράφο της χρονιάς.