Κατά αρκετούς, εντός ΝΔ, ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε δια του… Μάκη Βορίδη. Και κατά κάποιους, επίσης εντός ΝΔ, απάντησε και στον Κώστα Καραμανλή. Στην πραγματικότητα, ο Μάκης Βορίδης μπορεί απλώς να μετέφερε την, γνωστή και διακαή επιθυμία του πρώην πρωθυπουργού να είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην θέση του Προκόπη Παυλόπουλου. Συγκεκριμένα, μιλώντας στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό Best TV και στο ερώτημα εάν θα στήριζε ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Μάκης Βορίδης απάντησε πλειοδοτώντας: «Αναφανδόν», είπε. «Εγώ είμαι μέγας φαν και φίλος του Αντώνη Σαμαρά, είναι γνωστό αυτό. Μακάρι να το θέλει ο ίδιος – δεν ξέρω αν το θέλει- και μακάρι να είναι αυτή η πρόταση της παρατάξεως».

Κατά τους «υποψιασμένους» στην ΝΔ δεν ήταν τυχαίο ούτε το μέσο, ούτε το timing. Ο Best TV είναι ο τηλεοπτικός σταθμός της Μεσσηνίας και η «πρόταση» Βορίδη για Σαμαρά Πρόεδρο της Δημοκρατίας – η πρώτη πρόταση για το θέμα που γίνεται ανοιχτά και δημόσια από στέλεχος της ΝΔ – ήρθε αμέσως μετά την ομιλία-παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή στο LSE.

Ήταν μια παρέμβαση που χαρακτηρίστηκε «διεθνούς ηγετικού βεληνεκούς» και «ομιλία-ορόσημο» από τους ακραιφνείς καραμανλικούς και η οποία έθεσε σε συναγερμό το σαμαρικό μπλοκ της ΝΔ, όπως και κάποιους από τους παροικούντες το Μαξίμου.

Η αλήθεια είναι ότι στο Λονδίνο ο Καραμανλής έδειξε ότι κάτι θέλει να πει. Εδειξε ότι μετά από δέκα χρόνια σιωπής αποφάσισε να παρεμβαίνει σε «επίπεδο πάνω από την τρέχουσα πολιτική και μικροπολιτική» όπως μεταφέρουν συνομιλητές του και διαμήνυσε, οριστικά, πως η απόσυρση από το πολιτικό προσκήνιο, με τον όποιον τρόπο, δεν είναι ούτε στα άμεσα ούτε στα μακροπρόθεσμα σχέδιά του.

Κι εάν στην έτερη πρόσφατη ομιλία του στην Θεσσαλονίκη και την Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών επέλεξε τα εθνικά θέματα και την παρουσία του δίπλα στον Προκόπη Παυλόπουλο για να στείλει το – όποιο – μήνυμά του, στο LSE άνοιξε την βεντάλια πολύ περισσότερο κινούμενος στα όρια εθνικού και διακομματικού επιπέδου.

Από το Λονδίνο ο πρώην πρωθυπουργός τάχθηκε καθαρά υπέρ των συναινέσεων διαμηνύοντας πως «καμία χώρα, καμία κυβέρνηση, πόσο μάλλον πολιτικό κόμμα, δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει μόνη της» τις παγκόσμιες προκλήσεις. «Είναι ώρα», είπε, 
«να καθίσουμε όλοι μαζί και να εστιάσουμε στα πραγματικά ζητήματα, να μάθουμε να συζητάμε και πάνω απ ‘όλα να συνεργαζόμαστε». Με διεθνή προσέγγιση πάντοτε, αλλά με φρασεολογία που θορύβησε αρκετούς εντός ελληνικών συνόρων, είπε ακόμη ότι οι εν λόγω παγκόσμιες προκλήσεις «μπορεί να είναι, όπως πολλές φορές στο παρελθόν, το λίπασμα για υψηλής ποιότητας ηγεσία». Και εστιάζοντας, μεταξύ των διεθνών προκλήσεων, στο προσφυγικό έδωσε καθαρό στίγμα που μακράν απέχει από τους ξεσηκωμένους ορμπανιστές του κόμματός του: Στην πραγματικότητα», δήλωσε,» εκτός εάν αντιμετωπιστούν οι θεμελιώδεις αιτίες του φαινομένου, θα εξακολουθήσει να μας στοιχειώνει. Η φτώχεια, η στέρηση, οι πολιτικές αναταραχές, οι εθνοτικοί, εμφύλιοι και φυλετικοί πόλεμοι είναι οι βαθύτερες ρίζες του προβλήματος».

Όλα αυτά δεν ήχησαν ευχάριστα στην «υπό τον Σαμαρά» πτέρυγα της ΝΔ. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είδαν «καμπάνια Καραμανλή με τελικό ορίζοντα την Ηρώδου Αττικού», παρ’ ότι από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού επαναλαμβάνεται κατηγορηματικά ότι δεν τον ενδιαφέρει – σ’ αυτή τη φάση τουλάχιστον – η Προεδρία της Δημοκρατίας. Κι ακόμη περισσότεροι είδαν «υπόγεια συμφωνία Καραμανλή – Μητσοτάκη» για στροφή σε μια «νέα, μη δεξιά Νέα Δημοκρατία».

Η έως τώρα ανοχή του Μαξίμου στα αλλεπάλληλα ρατσιστικά κρούσματα από στελέχη του κόμματός του κατά των προσφύγων δεν μαρτυρά την ύπαρξη τέτοιας συμφωνίας. Τα μηνύματα και από τις δύο πλευρές όμως… μαρτυρούν και δείχνουν την έναρξη της τελικής αναμέτρησης. Κατά τους σαμαρικούς, άλλωστε, δεν είναι τυχαίο και το σημερινό δημοσίευμα της (φιλοκαραμανιλικής) εφημερίδας «Δημοκρατία» που επί της ουσίας αμφισβητεί το κατά πόσον έχει αποδειχθεί πλήρως η αθωότητα του Αντώνη Σαμαρά στο σκάνδαλο της Novartis παρά την
αρχειοθέτηση της υπόθεση.

Άρα, η μεγάλη σύγκρουση μάλλον τώρα αρχίζει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κληθεί σύντομα, είτε με αιχμή τον επόμενο κάτοικο της Ηρώδου Αττικού, είτε όχι να πάρει θέση στο δίλημμα:
Με τον Σαμαρά ή με τον Καραμανλή;