Προειδοποιήσεις προς το Μαξίμου με αφορμή την ακρίβεια στέλνει ο αρθρoγράφος του «Πρώτου Θέματος», Δημήτρης Δανίκας.

Υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Χάος έδωκας, χάος θα λάβεις», ο Δ. Δανίκας, γράφει ότι οι συσσωρεύσεις κρίσεων, ακρίβειας, «εφιαλτικών τιμολογίων», «καταλήγουν σε µια διαρκή συσσώρευση αγανάκτησης, οργής, φόβου, ανασφάλειας και τρόμου».

Σε άλλο σημείο σημειώνει ότι «όλα, µα όλα όσα βιώνει και στενάζει η κοινωνία του µεροκάματου, αλλά και των μικρομεσαίων, όλων των χαμηλών και απροστάτευτων στρωμάτων παραπέμπουν σε ηλεκτρική σκούπα τελευταίας τεχνολογίας, µε απίστευτη απορροφητικότητα, επιπέδου Gaggenau, της πιο ακριβής γερµανικής βιομηχανίας οικιακών συσκευών.

»Κάθε στιγμή και κάθε µέρα αυτή η “σκούπα” απορροφά µε ιλιγγιώδη ταχύτητα κάθε ευρώ και κάθε δεκάρα που έχει απομείνει στο πορτοφόλι όλων αυτών των λεγόµενων “παιδιών ενός κατώτερου θεού”.

»Και την ίδια στιγμή στο πάρτι µεγάλων εταιρειών, ιδίως της ενέργειας και των πετρελαιάδων, έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι. Αχαλίνωτου, συστηµατικού, κυνικού και ανελέητου οργίου.».

Ολόκληρο το άρθρο του Δ. Δανίκα:

«Από την παραβατικότητα στην ασυµµετρία και από την ασυµµετρία στο χάος. ∆ηλαδή η συσσώρευση αλλεπάλληλων κρίσεων. Η συσσώρευση εφιαλτικών τιμολογίων. Η συσσωρευµένη ακρίβεια προϊόντων. Η συσσώρευση ανελέητων πολεμικών  συγκρούσεων. Ολα αυτά καταλήγουν σε µια διαρκή συσσώρευση αγανάκτησης, οργής, φόβου, ανασφάλειας και τρόμου.

Αν και οι υπόγειες σεισµικές δονήσεις δεν έχουν ξεσπάσει ακόμη. Αν και το µάγµα του ηφαιστείου ασυµµετρίας και χάους δεν έχει κατρακυλήσει προς όλες τις κατευθύνσεις ακόµη. Αν και ο κάθε πολίτης εξακολουθεί συγκρατηµένος να πορεύεται προς τον αφανισµό της τσέπης του ακόµη. Αν και ο φόβος, η ανασφάλεια και ο τρόµος εξακολουθούν να πνίγουν την οργή του.

Αν και όλα αυτά είναι αποτυπωµένα όχι µόνο στο βλέµµα, αλλά και στα λόγια σε κάθε γωνιά και κάθε περιοχή. Εντούτοις, η απόσταση απ’ αυτή την εξωτερική νηνεµία, απ’ αυτή την μπουνάτσα µέχρι την επικείµενη θύελλα είναι δυσδιάκριτη και σχεδόν µηδενική ….

Ολα, µα όλα όσα βιώνει και στενάζει η κοινωνία του µεροκάματου, αλλά και των μικρομεσαίων, όλων των χαμηλών και απροστάτευτων στρωμάτων παραπέμπουν σε ηλεκτρική σκούπα τελευταίας τεχνολογίας, µε απίστευτη απορροφητικότητα, επιπέδου Gaggenau, της πιο ακριβής γερµανικής βιομηχανίας οικιακών συσκευών.

Κάθε στιγμή και κάθε µέρα αυτή η «σκούπα» απορροφά µε ιλιγγιώδη ταχύτητα κάθε ευρώ και κάθε δεκάρα που έχει απομείνει στο πορτοφόλι όλων αυτών των λεγόµενων «παιδιών ενός κατώτερου θεού».

Και την ίδια στιγμή στο πάρτι µεγάλων εταιρειών, ιδίως της ενέργειας και των πετρελαιάδων, έχουν στήσει τρικούβερτο γλέντι. Αχαλίνωτου, συστηµατικού, κυνικού και ανελέητου οργίου.

Η ορολογία «ρήτρα αναπροσαρµογής» που για κάθε κοινό θνητό είναι αλαµπουρνέζικα µοιάζει µε «ρήτρα αναδιανοµής» εισοδήµατος.

Η «σκούπα» που λέγαµε απορροφά και μεταφέρει χρήματα µε το τσουβάλι από τις τσέπες των πληβείων, των φτωχών και των ανυπεράσπιστων στα ταμεία κολοσσών, που σαν µαυραγορίτες και ακρίδες της Αιγύπτου σαρώνουν τα πάντα στο πέρασµά τους. …

Αλλωστε, σου λέει, εσύ µε τους εταιρειάρχες που βγάζουν έναν σκασµό λεφτά από τα παρκαρισµένα αποθέµατα πετρελαίου που φρόντισαν να αγοράσουν στην τιµή του ενός δολαρίου το βαρέλι. Εµείς µε την οργή, την απελπισία µας και µε τον τυφλό θυµό µας.

Ακούει κανείς; Το ελπίζω.

Αλλιώτικα χάος έδωκας, χάος θα λάβεις!».