Ο κόλπος του Αμβρακικού κινδυνεύει να γίνει νεκρή θάλασσα σύμφωνα με υποβρύχιες μετρήσεις στην περιοχή από την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα επίπεδα οξυγόνου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες είναι ελάχιστα έως και ανύπαρκτα κάτω από τα 35 μέτρα βάθος. Το γεγονός αυτό, φέρνει ανησυχία για επακόλουθα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα.

Ads

Σύμφωνα με δήλωσή του στα «ΝΕΑ», ο Γιώργος Παπαθεοδώρου, αναπληρωτής καθηγητής στο Εργαστήριο Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και επικεφαλής της σχετικής έρευνας υποστηρίζει: «οι µέχρι τώρα έρευνες κατέδειξαν δυστυχώς ότι έχει δηµιουργηθεί ένα εποχικό, ισχυρό κι εκτεταµένο ανοξικό καθεστώς, δηλαδή ένα περιβάλλον όπου οι µικροοργανισµοί έχουν πλέον αντικαταστήσει όλους τους ανώτερους οργανισµούς. Συγκεκριµένα, περίπου το 50% της συνολικής έκτασης του πυθµένα (217,5 τετραγωνικά χιλιόµετρα από τα 411), αλλά και σχεδόν το 28,5% του συνολικού όγκου του νερού του κόλπου βρίσκονται κάτω από αυτές τις ανοξικές συνθήκες…»

Η έρευνα κατέδειξε ότι κάτω από τα 35 μέτρα δεν υπάρχει καθόλου οξυγόνο το καλοκαίρι ενώ και στα 25 μέτρα είναι ελάχιστο με μεγάλες συγκεντρώσεις μεθανίου. Το εκτεταμένο ανοξικό καθεστώς που επικρατεί στο βυθό του Αμβρακικού απειλεί το θαλάσσιο οικοσύστημα με κοινωνικοοικονομικές συνέπειες όπως η κατάρρευση της βιοποικιλότητας, των ιχθυοκαλλιεργητικών μονάδων, του τουρισμού και της οικονομίας των τοπικών κοινωνιών βάση των δηλώσεων του κ. Παπαθεοδώρου.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες το ανοξικό αυτό καθεστώς αναπτύχθηκε τα τελευταία 20 με 30 λόγω κυρίως της υπερβολικής ανάπτυξης φυτοπλαγκτού στα επιφανειακά νερά. Αυτή προκαλείται κυρίως από τους ρύπους, λιπάσματα, απόβλητα κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών μονάδων, βιομηχανικά και αστικά απόβλητα που καταλήγουν στον κόλπο από τα ποτάμια Λούρο και Άραχθο. Γι’αυτό ευθύνεται επίσης και η μορφολογία του κόλπου που θεωρείται το μοναδικό φιορδ της Μεσογείου.

Δύο κρατήρες που βρίσκονται στο νοτιοανατολικό τμήμα του Αμβρακικού και εντοπίστηκαν από την ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών πρόκειται να διερευνηθούν περισσότερο καθώς υπάρχει πιθανότητα να είναι κι αυτοί “υπαίτιοι” για τα αυξημένα ποσοστά μεθανίου στο νερό. Οι συγκεκριμένοι κρατήρες είχαν αναφερθεί κι απ’ τον πλοίαρχο Μιαούλη ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα.