«Δεν έχω λάβει καμία τέτοια έκθεση· αν την είχα θα την είχα κάνει σημαία, να είστε σίγουροι», είπε τη Δευτέρα στους πρυτάνεις ο υπουργός Παιδείας Γιάννης Λοβέρδος. σχετικά με την αξιολόγηση. Αυτό που επιβεβαίωσε ο νέος υπουργός είναι ότι η αξιολόγηση βάσει της οποίας πραγματοποιήθηκε η διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ επί Αρβανιτόπουλου δεν υπήρξε ποτέ. «Με λίγα λόγια, ο προηγούμενος υπουργός είχε πει ψέματα ότι είχε κάνει αξιολόγηση», δηλώνει στο tvxs.gr ο απερχόμενος πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γιάννης Μυλόπουλος.

Η αξιολόγηση των διοικητικών που είναι τώρα προ των πυλών «είναι μεν μια νίκη αλλά έπρεπε να έχει γίνει από την αρχή», σημειώνει, προσθέτοντας ότι «η μόνη λύση η οποία αυτή τη στιγμή θα αποκαταστήσει τα πράγματα είναι η επιστροφή όλων των διαθέσιμων στις θέσεις τους και μετά να γίνει η αξιολόγηση», καθώς βγάζοντας «σε διαθεσιμότητα χρήσιμο διοικητικό προσωπικό, αποδυνάμωσαν τα πανεπιστήμια και τα έφεραν σε σημείο αδυναμίας λειτουργίας». Επιπλέον, επισημαίενι ότι «οποιαδήποτε αξιολόγηση και να γίνει θα αποτυπώσει την αλήθεια, ότι τα πανεπιστήμια λειτουργούν με ελλειμματικό προσωπικό». Παράλληλα αναφέρεται στα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια και στο νόμο Διαμαντοπούλου, εκτιμώντας ότι υπάρχει σχέδιο κλεισίματος σχολών με στόχο την ανάδειξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

 
Θεωρείτε ικανοποιητική τη συμφωνία για την προκήρυξη 600 θέσεων για τους διοικητικούς υπαλλήλους ή θα ήταν προτιμότερες οι 880 όπως ήταν το αρχικό πλάνο;
 
Ούτε 800 ούτε 600. Παζάρι με ανθρώπους δεν μπορείς να κάνεις και κυρίως δεν μπορείς να κάνεις παζάρι με την εύρυθμη λειτουργία των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας. Αυτή τη στιγμή τα πανεπιστήμια ουσιαστικά δεν λειτουργούν, δεν έχουν φύλαξη, δεν έχουν γραμματείς δεν έχουν βιβλιοθηκονόμους.

Έβγαλαν σε διαθεσιμότητα χρήσιμο διοικητικό προσωπικό από τα πανεπιστήμια. Τα αποδυνάμωσαν και τα έφεραν σε σημείο αδυναμίας λειτουργίας, χωρίς καμία αξιολόγηση και χωρίς καμία τεκμηρίωση των αποφάσεών τους. Και αφού δημιούργησαν μια τεράστια αναστάτωση, έρχονται τώρα και εκ των υστέρων λένε ότι θα κάνουν αξιολόγηση. Αυτό θα έπρεπε να το έχουν κάνει από την πρώτη στιγμή. Εμείς τους το λέγαμε και δεν μας άκουσαν. Η μόνη λύση η οποία αυτή τη στιγμή θα αποκαταστήσει τα πράγματα είναι η επιστροφή όλων των διαθέσιμων στις θέσεις τους και μετά να πραγματοποιηθεί η αξιολόγηση ώστε να δούμε πράγματι αν υπάρχουν κενές θέσεις ή όχι. Αυτή είναι η μόνη λύση η οποία ικανοποιεί τα πανεπιστήμια.
 
 
Σε ό, τι αφορά τον αριθμό των διοικητικών υπαλλήλων πριν και μετά τη διαθεσιμότητα, σε τι επίπεδα κυμαίνεται;

Μπορώ να σας πω για το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Είχαμε 850 προ της διαθεσιμότητας και σήμερα έχουμε 428 διοικητικούς υπαλλήλους, δηλαδή μία αναλογία 1 προς τους 170 φοιτητές, όταν στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια η αναλογία είναι 1 προς 10. Επομένως, οποιαδήποτε αξιολόγηση και να γίνει θα αποτυπώσει την αλήθεια ότι τα πανεπιστήμια λειτουργούν με ελλειμματικό προσωπικό. Το ποσοστό ένας διοικητικός υπάλληλος προς 170 φοιτητές ή έστω προς 100 φοιτητές, που ήταν προ διαθεσιμότητας, είναι μία αναλογία που υπάρχει μόνο σε χώρες της Αφρικής ενδεχομένως και αν υπάρχει.

Σήμερα ο κ. Λοβέρδος ανέφερε ότι δεν έχει λάβει έκθεση αξιολόγησης από την προηγούμενη διοίκηση του υπουργείου Παιδείας; Τι εννοούσε;

Ο προηγούμενος υπουργός είχε προχωρήσει στον αριθμό των διαθέσιμων υπαλλήλων και την κατανομή τους ανά κατηγορία σε κάθε πανεπιστήμιο με βάση μία αξιολόγηση την οποία δήθεν έκανε. Σε αυτήν αναφέρθηκαν οι πρυτάνεις τη Δευτέρα και ο κ. Λοβέρδος είπε ότι δεν την έχει λάβει. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει. Με λίγα λόγια, ο προηγούμενος υπουργός είχε πει ψέματα ότι είχε κάνει αξιολόγηση. Δεν μπορούσε να την είχε κάνει και να έχει βγάλει τέτοια αποτελέσματα. Ήταν εικονική. Εμείς τη ζητήσαμε επιμόνως. Εγώ προσωπικά ως προεδρεύων της Συνόδου των Πρυτάνεων τότε, είχα ζητήσει κατ’ επανάληψη την αξιολόγηση, για να δούμε πώς μπορεί να προκύπτει ότι ένας διοικητικός ανά 100 φοιτητές είναι μια καλή αναλογία. Δεν μας δόθηκε ποτέ. Αυτό επιβεβαίωσε σήμερα ο νέος υπουργός. Αυτή η αξιολόγηση βάσει της οποίας έγινε η διαθεσιμότητα επί Αρβανιτόπουλου δεν υπήρξε ποτέ.
 
Άρα το θεωρείτε ως μία μικρή «νίκη» ότι θα κάνουν αξιολόγηση;
 
Ναι αλλά κατόπιν εορτής. Γιατί εδώ και έναν χρόνο λειτουργούμε χωρίς τους υπαλλήλους μας. Θεωρώ κορυφαία προτεραιότητα τη λειτουργία των πανεπιστημίων, την εύρυθμη λειτουργία. Πρακτικά δεν λειτουργούμε. Η αξιολόγηση είναι μια νίκη αλλά έπρεπε να έχει γίνει από την αρχή. Γι’ αυτό λέω να γίνει η αξιολόγηση αλλά αφού επιστρέψουν οι υπάλληλοι στη θέση τους.
 
Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Πανεπιστήμια ως προς τη λειτουργία τους τον τελευταίο χρόνο;

Τα μεγάλα προβλήματα των πανεπιστημίων αυτή τη στιγμή είναι τρία:
 
Πρώτον, το οικονομικό. Λειτουργούμε με λιγότερο από το 1/3 του προϋπολογισμού που λαμβάναμε παλαιότερα και εξακολουθούμε να κάνουμε την ίδια ακριβώς δουλειά, δηλαδή να διδάσκουμε τον ίδιο αριθμό φοιτητών ή και μεγαλύτερο, με τις ίδιες ακαδημαϊκές μονάδες, τα ίδια προγράμματα σπουδών κλπ. Αυτό το οποίο πρότεινα την Παρασκευή στον υπουργό Παιδείας κ. Λοβέρδο, στην πρώτη μου συνάντηση μαζί του, ήταν να οριστεί μία επιτροπή η οποία να καθορίσει σε κάθε πανεπιστήμιο ποια είναι η κόκκινη γραμμή, κάτω από την οποία, το πανεπιστήμιο αν πάρει λιγότερα χρήματα θα πρέπει να προχωρήσει σε μία αφαίρεση ακαδημαϊκών μονάδων. Υπάρχει σε κάθε πανεπιστήμιο ένας ελάχιστος προϋπολογισμός με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει, κάτω από αυτόν θα πρέπει να κλείσει τμήματα, να διώξει φοιτητές. Θεωρώ ότι στα πανεπιστήμια αυτή τη στιγμή έχει παραβιαστεί αυτή η κόκκινη γραμμή .
 
Δεύτερο πρόβλημα είναι το θέμα του προσωπικού. Δεν λειτουργούμε χωρίς φύλαξη, χωρίς καθαριότητα, χωρίς βιβλιοθηκονόμους, χωρίς γραμματείς, οδηγούς, τεχνικό προσωπικό. Εκτός από το διοικητικό προσωπικό υπάρχει και το ακαδημαϊκό προσωπικό το οποίο από το 2010 και μετά έχει σταματήσει να ανανεώνεται, καθώς δεν έχει δοθεί καμία νέα θέση. Κάθε καθηγητής που βγαίνει στη σύνταξη αφήνει λοιπόν τα  μαθήματά του χωρίς διδάσκοντα.
 
Το τρίτο μεγάλο πρόβλημα που έχουν τα πανεπιστήμια είναι το πρόβλημα της αυτοδιοίκησης. Δεν έχουμε πλέον αυτοδιοίκηση. Ο νόμος Διαμαντοπούλου περιόρισε ακόμη περισσότερο την ανύπαρκτη αυτοδιοίκηση των πανεπιστήμιων.

Είναι σε ισχύ τελικά ο νόμος Διαμαντοπούλου; Διότι η ίδια ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα που προκύπτουν οφείλονται στο ότι δεν έχει εφαρμοστεί.

Ο νόμος της προβλέπει να διορίζονται οι πρυτάνεις. Σε ποιο μέρος του κόσμου έχει δει να διορίζονται οι πρυτάνεις; Αυτά είναι αστειότητες που λέει η κ. Διαμαντοπούλου. Εγώ που είμαι μέσα στο πρόβλημα αλλά και όλοι οι συνάδελφοί μου θα σας διαβεβαιώσουν ότι αυτός ο νόμος έφερε εμπόδια και δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, ήταν απολύτως δυσλειτουργικός νόμος.
 
Επιστρέφοντας στο θέμα της αυτοδιοίκησης, δεν είναι δυνατόν η κορυφαία απόφαση της λειτουργίας ενός πανεπιστημίου που είναι το πλήθος των φοιτητών που εκπαιδεύει αλλά και τα κριτήρια επιλογής των φοιτητών αυτών, να μην ανήκει στα πανεπιστήμια αλλά να ανήκει στο υπουργείο Παιδείας. Είμαστε το τελευταίο κράτος της Ευρώπης στο οποίο συμβαίνει αυτό. Η στοιχειώδης αυτοδιοίκηση επιβάλλει την εισαγωγή των φοιτητών να την κάνουν τα ίδια τα πανεπιστήμια και όχι το κράτος. Από εκεί να ξεκινήσουμε, καταλαβαίνουμε ότι τα πανεπιστήμια πλέον δεν είναι αυτοδιοικούμενα, είναι ουσιαστικά υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας.
 
Και βεβαία να προσθέσω σε όλα αυτά τον αντιδημοκρατικό τρόπο επιλογής των υποψηφίων πρυτάνεων σύμφωνα με τον νόμο Διαμαντοπούλου, δηλαδή την προεπιλογή τους από ένα κλειστό συμβούλιο. Στο όνομα των καθηγητών και χωρίς τη συμμετοχή τους, το συμβούλιο αυτό απορρίπτει υποψηφιότητες και εγκρίνει τρεις υποψηφίους. Καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ανοιχτό σε οποιεσδήποτε σκοπιμότητες, είναι απολύτως αντιδημοκρατικό μέτρο. Εξαιτίας αυτού είναι πολύ πιθανή η ακύρωση της διαδικασίας της προεπιλογής των υποψηφίων πρυτάνεων από το Συμβούλιο Ιδρύματος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, καθώς η υπόθεση έχει ήδη εκδικαστεί, μετά από προσφυγή, στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Όλα αυτά είναι ευθύνη του νόμου Διαμαντοπούλου ο οποίος εφαρμόζεται και προκαλεί προβλήματα.
 
Πιστεύετε ότι μακροπρόθεσμα οδηγούμαστε προς κλείσιμο σχολών ή ολόκληρων πανεπιστημίων;

Υπάρχει σχέδιο είναι σαφές. Το σχέδιο είναι η συρρίκνωση της δημόσιας Παιδείας και στη θέση της ανάδειξη της ιδιωτικής. Δεν γίνονται στην τύχη όλα αυτά. Ούτε τα οικονομικά των πανεπιστημίων ούτε τα προβλήματα με το ακαδημαϊκό προσωπικό, ούτε η διαθεσιμότητα ούτε ο νόμος Διαμαντοπούλου. Όλες αυτές οι απόπειρες ήταν απόπειρες συρρίκνωσης του δημόσιου πανεπιστημίου προκειμένου να αναγορευθεί το ιδιωτικό σαν η μόνη επιλογή. Άλλωστε μια από τις τελευταίες αποφάσεις του προηγούμενου υπουργού Παιδείας ήταν να αναγνωρίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των κολλεγίων που προέρχονται από οποιαδήποτε χώρα, όχι μόνο τις χώρες της ΕΕ, αλλά και από την Αυστραλία και από τις ΗΠΑ κ.α. Και βέβαια ο πρωθυπουργός ήδη ανακοίνωσε ότι στην επόμενη τροποποίηση του Συντάγματος θα καταργήσει το άρθρο 16. Άρα υπάρχει σαφές σχέδιο.