Θλίψη επικρατεί στον χώρο του ποδοσφαίρου και στην ομάδα του Παναθηναϊκού μετά την ανακοίνωση του θανάτου του θρύλου Μίμη Δομάζου.

Ο «Στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε μία ποδοσφαιρική πορεία στην οποία πέτυχε τεράστια κατορθώματα, ενώ κατέκτησε συνολικά 14 τίτλους με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ.

Μέσα στα κατορθώματα του ήταν και το έπος της ευρωπαϊκής πορείας των «πρασίνων» και η συμμετοχή του στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητρίων στο Γουέμπλεϊ το 1971 όπου ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον Άγιαξ.

«Εμείς ακούγαμε Πούσκας και καθόμασταν προσοχή», είχε αναφέρει για τον προπονητή της ομάδας.

«Τότε ήμασταν όλα ελληνόπουλα και κάναμε τις καλύτερες πλάκες», είχε δηλώσει στο SPORT24. Για το ματς με την Έβερτον θυμόταν ότι είχαν και την τύχη με το μέρος τους.

«Ήξεραν ότι όταν θα έρθουν στη Λεωφόρο, καταλάβαιναν πως δεν είχαν καμία τύχη» πρόσθεσε.

«Είχαμε καλή ομάδα, παίξαμε με θηρία τότε. Είχαμε μεγάλη ομάδα για να φτάσουμε εκεί. Τότε δεν είχαμε τα μέσα που είχαν οι άλλοι, εμείς ήμασταν ερασιτέχνες, κάναμε και άλλες δουλειές για να ζήσουμε. Εμείς όμως είχαμε την ψυχή, είχαμε και το ταλέντο και έναν τεράστιο προπονητή», ενώ προσθέτει πως στην Αγγλία η Έβερτον είχε αρνηθεί αν δώσει το γήπεδό της για προπόνηση και το είχε παραχωρήσει η Λίβερπουλ.

Όσον αφορά το Βελιγράδι ανέφερε πως «όταν χάσαμε 4-1 δεν νευρίασε κανείς. Γεμίσαμε εδώ, κάναμε προπόνηση με γεμάτο γήπεδο και ξέραμε πως θα τους κερδίσουμε. Όταν φτάσαμε στο παιχνίδι, πιστεύαμε πως θα περάσουμε. Ο Πούσκας μας είπε μόνο πως αν βάλετε ένα γκολ στο πρώτο ημίχρονο και δεν φάμε, και βγούμε και βάλουμε ένα γρήγορο στο δεύτερο ημίχρονο, το τρίτο γκολ θα το βάλει ο κόσμος».

Για τον τελικό τόνισε πως «είχε 40.000 Έλληνες. Μπαίνοντας στο γήπεδο σκεφτόμασταν να τους κερδίσουμε. Ο Άγιαξ ήταν μια απίθανη ομάδα αλλά μας φοβούνταν. Εκείνη την εποχή δεν αισθανόμασταν ότι κάναμε κάτι, το βλέπαμε σαν παραμύθι. Ήταν μια μεγάλη ιστορία, κάθε παιχνίδι ήταν κάτι άλλο. Γενικά στα ματς δεν έβλεπα τους φιλάθλους, κοίταγα μόνο να βρω τον Αντωνιάδη, να φτιάξω το παιχνίδι. Αλλά στον τελικό τους βλέπαμε».

Μίμης Δομάζος: Η εκδίκηση απέναντι στον Άγιαξ 29 χρόνια μετά

Ωστόσο, μετά από 29 χρόνια αργότερα κατάφερε να πάρει την ρεβάνς για τον εαυτό του και την ομάδα του.

Ήταν 20 Δεκεμβρίου 2000, όταν ο Άγιαξ έκλεινε 100 χρόνια ιστορίας και προγραμμάτισε φιλικό με τον Παναθηναϊκό, θέλοντας να θυμίσει στον κόσμο ότι το πρώτο κύπελλο πρωταθλητριών της ιστορίας του το κατέκτησε κόντρα στο «τριφύλλι».

Τότε, μεταξύ των αγώνων, βρισκόταν και ένας ανάμεσα στους βετεράνους των δύο ομάδων, σε μία κίνηση γεμάτη συμβολισμούς, αφού φορούσαν εμφανίσεις που ήταν αντίγραφα του προ 29ετίας αγώνα τους.

Ο Μίμη Δομάζος και η ομάδα του Παναθηναϊκού αντιμετώπισαν τους βετεράνους του Άγιαξ σε ένα ματς που θα είχε διάρκεια 24 λεπτά (δύο δωδεκάλεπτα).

Ο Δομάζος, όπως αναφέρει το Sport24, έκανε προετοιμασία για να είναι έτοιμος. Όταν ξεκίνησε ο αγώνας, κατάλαβαν όλοι πόσο σοβαρά το είχε πάρει.

Ο Δομάζος με ένα σουτ έξω από την περιοχή σκόραρε για τον Παναθηναϊκό, μέσα σε αποθέωση από τον κόσμο.

Όπως γράφει το SPORT24, ο Άγιαξ προσπάθησε έστω να ισοφαρίσει, αλλά ο Βασίλης Κωνσταντίνου – που είχε περάσει ως αλλαγή στην θέση του Τάκη Οικονομόπουλου – κράτησε το τελικό σκορ, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει μία άτυπη ρεβάνς, έστω και 29 χρόνια αργότερα.

Διαβάστε επίσης: Μίμης Δομάζος / Αποχαιρετισμός και συλλυπητήρια μηνύματα

Μίμης Δομάζος: Παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές μίλησαν για τον «Στρατηγό» του ελληνικού ποδοσφαίρου

Η είδηση του θανάτου του Μίμη Δομάζου συγκλόνισε μεταξύ άλλων και παλαίμαχους ποδοσφαιριστές που μίλησαν στην ΕΡΤ, οι οποίοι αναφέρθηκαν στην προσωπικότητα του «Στρατηγού» που άφησε εποχή στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Νίκος Καρούλιας δήλωσε μεταξύ άλλων ότι είναι μία μεγάλη απώλεια η αύρα του ήταν πάνω από τα αποδυτήρια της ομάδας μας πάντοτε, δεν τον πρόλαβα σαν συμπαίκτης, αλλά σαν αντίπαλος όταν έπαιζα στον Απόλλωνα. Ήταν για την εποχή του κάτι το διαφορετικό, το πείσμα του, η τεχνική του, ο εγωισμός του, ο δυναμισμός του, δεν έκανε πίσω πουθενά, ήταν πραγματικός αρχηγός με τα όλα του και εμψύχωνε τους συμπαίκτες του.

Όπως δήλωσε μεταξύ άλλων ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Λάκης Νικολάου: «Μας χωρίζει μια δεκαετία ηλικιακά και δεν θα κρύψω ότι όλοι εμείς γαλουχηθήκαμε, μεγαλώσαμε με το πρότυπο, όπως θέλετε να το πείτε και τελικά δεν ήταν μόνο πρότυπο ποδοσφαιρικό, αλλά ήτανε και πρότυπο ζωής. Στη συνέχεια, απ’ ότι διαπιστώσαμε, η αλήθεια είναι ότι στεναχωρήθηκα πάρα πολύ γιατί βρίσκομαι εκτός Ελλάδος και είμαι στη Γαλλία σε συνέδριο και δεν μπόρεσα να παραστώ στις τελευταίες του στιγμές, γιατί είχαμε κρατήσει μια πολύ στενή φιλία. Είμαστε σχεδόν μια φορά την εβδομάδα και κάπως θυμόμαστε τα παλιά και κρατάμε και τις αναμνήσεις που υπάρχουν, είναι η διαφορά της εποχής, γι αυτό είπα ότι και χάνεται μια εποχή ποδοσφαίρου σιγά σιγά. Πριν από λίγες μέρες χάσαμε τον Ανδρέα Σταματιάδη. Σήμερα χάσαμε τον Μίμη. Έτσι λοιπόν είναι πολύ λυπηρό. Το θέμα είναι ότι όλοι μαζί αυτοί οι παλιοί που παίξαμε είναι καλό, ότι ακόμα συναντιόμαστε και κρατάμε τις σχέσεις μας».

Ως τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της Ελλάδας τον χαρακτήρισε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Τότης Φυλακούρης, για να συμπληρώσει ότι ο Μίμης Δομάζος βοήθησε πολλούς παίκτες, πολλούς ανθρώπους, συμμετείχε σε αγώνες με φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ ανέφερε ότι βρήκε στήριγμα στον Μίμη Δομάζο, όταν σε μικρή ηλικία είχε πάει στον Παναθηναϊκό και ήταν «ο μεγάλος του αδερφός».

Αντώνης Αντωνιάδης για τον Μίμη Δομάζο: «Αντίο μοναδικέ μου φίλε, όλη η Ελλάδα πενθεί»

Ο επονομαζόμενος «Ψηλός», ο Αντώνης Αντωνιάδης, συμπαίχτης, συνοδοιπόρος και φίλος του Μίμη Δομάζου, αποχαιρέτησε τον «Στρατηγό» αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι είναι «συγκλονισμένος από το θάνατο του στενού μου φίλου σχεδόν έξι δεκαετιών, του μυθικού αθλητή και σπουδαίου ανθρώπου Μίμη Δομάζου ο όποιος είναι σύμβολο όχι μόνο του Παναθηναϊκού και του Ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και μιας ολόκληρης εποχής. Όλη η Ελλάδα σήμερα πενθεί».

Αναλυτικά η δήλωση του Αντώνη Αντωνιάδη

«Με οδύνη και συγκίνηση έμαθα για την αβάσταχτη απώλεια. Είμαι συγκλονισμένος από το θάνατο του στενού μου φίλου σχεδόν έξι δεκαετιών, του μυθικού αθλητή και σπουδαίου ανθρώπου Μίμη Δομάζου ο όποιος είναι σύμβολο όχι μόνο του Παναθηναϊκού και του Ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και μιας ολόκληρης εποχής. Όλη η Ελλάδα σήμερα πενθεί.

»Ήταν, είναι και θα είναι ο εκφραστής της αστείρευτης θέλησης, της σκληρής προσπάθειας και του διαρκούς αγώνα στο δρόμο για την κορυφή.

»Έζησα μαζί του στιγμές αθλητικού μεγαλείου στα γήπεδα αλλά και τη σοφία του και την παιδική αθωότητά του στη συνέχεια, μέσα από την καθημερινή μας παρέα που οδήγησε πολλούς να πουν “μα είστε συνεχώς μαζί, όλα αυτά τα χρόνια;”

»Η σκέψη μου και όλη μου η αγάπη είναι αυτή τη στιγμή στη σύζυγό του Ηώ και στις κόρες του Πόπη, Ουρανία και Ευαγγελία. Αντίο μοναδικέ μου φίλε».

Μίμης Δομάζος: Η ποδοσφαιρική του καριέρα

Ο παλαίμαχος θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στις αλάνες της περιοχής δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, ομάδα την οποία σημάδεψε και κέρδισε το παρατσούκλι «Στρατηγός»

Στα 13 του έβγαλε δελτίο στην Άμυνα Αμπελοκήπων, δηλώνοντας ψεύτικη ηλικία για να μπορεί ν’ αγωνίζεται. Σύντομα το όνομά του άρχισε ν’ ακούγεται στους ποδοσφαιρικούς κύκλους και προσέλκυσε τον ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού.

Η ανεπίσημη πρεμιέρα του Δομάζου με τα πράσινα ως δεξί εξτρέμ έγινε σε φιλικό αγώνα εναντίον της ΑΕΚ (0-2) για το Κύπελλο των Χριστουγέννων, που διεξήχθη στις 26 Δεκεμβρίου 1958.

To 1959 ο τότε προπονητής των «πρασίνων», Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς εισηγήθηκε την απόκτηση του, και σε ηλικία 17 ετών μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό.

Κορυφαία του στιγμή υπήρξε η συμμετοχή του στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 στο Γουέμπλεϊ, απέναντι στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ. Εκείνη την χρονιά ψηφίστηκε δέκατος καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη με πρώτο τον Γιόχαν Κρόιφ.

Στον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε συνολικά σε 502 αγώνες πρωταθλήματος, επίδοση που τον κατατάσσει πρώτο σε συμμετοχές στην ιστορία των «πρασίνων».

Με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε συνολικά 13 τίτλους και ήταν αρχηγός της ομάδας για περίπου 15 χρόνια.

Τη διετία 1978-1980 αγωνίστηκε στην ΑΕΚ κατακτώντας ένα πρωτάθλημα.

Το 1980 επέστρεψε στον Παναθηναϊκό με τη φανέλα του οποίου ήθελε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Συνολικά έχει καταγράψει 536 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ) και βρίσκεται στην πρώτη θέση όλων των εποχών σε παρουσίες.

Φόρεσε τη φανέλα της εθνικής ομάδας 50 φορές, (ντεμπούτο στις 2 Δεκεμβρίου 1959 στο Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης εναντίον της Δανίας) πέτυχε τέσσερα τέρματα με τα γαλανόλευκα χρώματα, ενώ διετέλεσε και αρχηγός της.

Ήταν ένας από τους τελευταίους λαμπαδηδρόμους που μετέφεραν τη φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, για την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα.