Με την κλιμάκωση της κρίσης στην Ουκρανία κάθε απόπειρα πρόβλεψης για τον χρόνο πτώσης της τιμής του φυσικού αερίου μοιάζει απόλυτα επισφαλής. Αυτή η συνθήκη βρίσκει την Ελλάδα να έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη το φυσικό αέριο, αφού σε εφαρμογή της κυβερνητικής εξαγγελίας του 2019, το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων της χώρας έχει προχωρήσει ταχύτατα, χωρίς όμως οι επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να αρκούν ώστε να καλύψουν το κενό στην ηλεκτροπαραγωγή. Συνεπώς το φυσικό αέριο έχει επιλεχθεί από την Ελλάδα ως το καύσιμο-γέφυρα στον δρόμο προς τις μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Με αυτό το δεδομένο γίνεται σαφές πως η άνοδος της τιμής του φυσικού αερίου και ο ελέω ουκρανικής κρίσης άγνωστος χρόνος μείωσης αυτής, αδιαμφισβήτητα παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην διαμόρφωση των πολύ υψηλών τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος που όλοι οι καταναλωτές βλέπουν στους λογαριασμούς. Και κάπως έτσι προκύπτει σχεδόν αυτόματα το ερώτημα στο μυαλό όλων: Μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς;  Η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΔΕΗ έχουν ήδη απαντήσει αρνητικά, όμως ορισμένοι αναλυτές έχουν διαφορετική άποψη.