Τα επίκαιρα γεγονότα που αποτελούν τραγικό κομμάτι της ιστορίας της «πλούσιας» παιδείας του ελληνικού κράτους συγκλονίζουν κάθε ανθρώπινη ψυχή και έχει

δημιουργήσει πληθώρα αντιδράσεων και οργής! Βαθύτατα

επηρεασμένος από το τραγικό γεγονός έγραψα το ποίημα αυτό στην

τιμή του αδερφού μας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η

αγωνιστικότητα και το πνεύμα του θα είναι οδηγός σε μια ζωή αγώνα.

Παγωμένο όνειρο

Όταν σβήνει το χαμόγελο και έρχεται η σιγή.

Αιτία? Ποια αιτία? Συγνώμη.! μήπως δεν κατάλαβα?

Όχι, όχι! Είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα! Είναι πλέον φανερό

Αναίτιος ο υπαίτιος? Πώς δηλαδή ?Ξέρω, ξέρω

Ο γνωστός παραλογισμός! !

Αναζήτηση ευθυνών και θύματα ανερχόμενου Γολγοθά,

Όταν σβήνει το χαμόγελο και έρχεται η σιγή.

Και τα όνειρα που πάγωσαν σε εκείνη τη στιγμή

Ως απόληξη της φρίκης και της διαφθοράς!

Ένα χαμόγελο λοιπόν θυσία στην μανία αλλωνών

Άνθρωποι των καιρών μας. οι σύγχρονοι Ιανοί

Διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες και τα συναφή

Είναι γνωστό το παραμύθι σας.

Ας ακούσουμε όμως τι έχουν να μας πουν…

Αφιερωμένο στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο…

Αλέξανδρε δεν έφυγε η ψυχή σου αλλά το σώμα σου…

Κυριάκος-Λήμνος

—–

Παραθέτω με λίγα λόγια περίληψη για τη δράση των μαθητών, βάση

πληροφοριών που μου μετέφεραν.

Σήμερα, Τρίτη, νωρίς το πρωί και ώρα 10:15, ξεκίνησε πορεία

διαμαρτυρίας, ομάδας μαθητών του Γενικού και Επαγγελματικού Λυκείου

Μύρινας συνοδευόμενο από το Γυμνάσιο Μύρινας και το Γενικό Λύκειο

Μούδρου.

Η πορεία διέσχισε τη Λεωφ. Δημοκρατίας προς το ΑΤ Μύρινας. Στη

συνεχεία, κινήθηκε μέσω της κεντρικής αγοράς της Μύρινας με

κατεύθυνση το λιμάνι της πόλης. Εκεί τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και ο

εθνικός ύμνος. Αργότερα, κινήθηκαν μέσω της αγοράς στην πλατεία

των ΚΤΕΛ της πόλης, όπου διαβάστηκε το ποίημα.

Η αστυνομία κατά τη διάρκεια της πορείας παρακολουθούσε από

απόσταση 100 μέτρων περίπου, καθώς βίαια/ ακραία γεγονότα δε

συνηθίζονται στο νησί.

Οι μαθητές βάδισαν με απόλυτη πειθαρχία, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή

στην αποφυγή πιθανών ζημιών των εκτεθειμένων περιουσιών των

εμπόρων στην αγορά της πόλης.

Χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη σε προσέλευση πορεία διαμαρτυρίας

φοιτητών στα χρονικά του τόπου.

Κυριάρχησαν τα παρακάτω συνθήματα.

– Αλέξη ζεις, εσύ μας οδηγείς, σε σκότωσαν νωρίς και ας ήσουν μαθητής,

– Το κράτος τους αγωνιστές αποκαλεί αλήτες. Αλήτες ειν’ τα ματ και οι

ασφαλίτες,

– …Και έχεις σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει…., δε θα περάσει ο

φασισμός…

– το κράτος δεν είναι κανενός, κάτω η βια και ο φασισμός

– κάτω η βία των αστυνομικών.

Μετέπειτα κινήθηκε προς το Επαρχείο, όπου αρχικά διεκόπη η

κυκλοφορία και στη συνέχεια επέστρεψαν στο χώρο του Γενικού

Λυκείου, όπου παρέμειναν εξωτερικά επί του οδοστρώματος.

Αναρτήθηκε πανό στον πάνω όροφο του κτιρίου, το οποίο

σταθεροποίησαν, καταχειροκροτώντας με βιβλία.

Η πορεία τελείωσε 15 λεπτά αργότερα στις 11:20.

Οι αρχές του τόπου δεν εκδήλωσαν καμία απολύτως αντίδραση/

συμπαράσταση στους φοιτητές.