Συγκλονιστική ήταν για μία ακόμη φορά η Μαρία Καρυστιανού, μιλώντας για το έγκλημα των Τεμπών και τον μέχρι σήμερα χειρισμό τις υπόθεσης από τη Δικαιοσύνη με «κορωνίδα» την προτροπή της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου προς τους συγγενείς των θυμάτων να απευθυνθούν στην Εκκλησία.

Ads

Σε συνέντευξή της στον ραδιοφωνικό σταθμό Radio984 του Ηρακλείου και μιλώντας το πρωτοφανές μπάζωμα του τόπου της μετωπικής σύγκρουσης των τρένων, η κ. Καρυστιανού ανέφερε πως απευθύνθηκε στην Εισαγγελία Λάρισας ζητώντας να μάθει πώς επιτράπηκε να χαθούν σημαντικά στοιχεία από το σημείο του εγκλήματος. Ο εισαγγελέας της απάντησε ότι ο χώρος μπαζώθηκε αφού είχαν ολοκληρωθεί οι ενέργειες των πραγματογνώμων. «Όταν ζήτησα να δω το χαρτί της αναφοράς, ο εισαγγελέας είπε ότι “δεν υπάρχει τέτοιο χαρτί, μου το είπαν στο τηλέφωνο ότι οι πραγματογνώμονες ολοκλήρωσαν την έρευνά τους”» δήλωσε η κυρία Καριστιανού.

Όταν επισκέφθηκε τον Άρειο Πάγο για να μεταφέρει στην εισαγγελέα, Γεωργία Αδειλίνη, τα όσα γνώριζε μετά την αδιάκοπη έρευνά της, η ανώτατη εισαγγελική λειτουργός της απάντησε «αυτά συμβαίνουν» και να πάει να… επισκεφθεί μια εκκλησία για να τη βοηθήσει.

«Είναι δυνατόν να πηγαίνω στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και να της λέω αυτά τα πράγματα και αντί να μου πει ‘ναι, είναι μεμπτό, δεν είναι μεμπτό, είναι ποινικά κολάσιμο ή οτιδήποτε, να μου λέει: “Τι να κάνουμε; Αυτά συμβαίνουν. Πάτε στην εκκλησία να σας βοηθήσει. Κοιτάξτε μπροστά τη ζωή σας“» είπε χαρακτηριστικά η Μαρία Καρυστιανού, καταγγέλλοντας για άλλη μια φορά πρωτοφανείς μεθοδεύσεις συγκάλυψης ευθυνών σε όλα τα επίπεδα.

Ads

«Δεν θα βάζαμε τα παιδιά μας στο τρένο αν ξέραμε το χάλι που επικρατούσε. Εγώ η ίδια προέτρεπα την αδικοχαμένη κόρη μου να χρησιμοποιεί το τρένο ως πιο ασφαλές από τα ΚΤΕΛ ή το ΙΧ. Όλοι οι υπεύθυνοι ήξεραν, αλλά ρισκάρανε με τα δικά μας παιδιά, που θα μπορούσαν να είναι τα παιδιά οποιουδήποτε γονιού, αφού εμπιστευόμασταν τις δηλώσεις των αρμοδίων, πως είναι το πιο ασφαλές μέσο το τρένο. Όπως και η Hellenic Train που μας έδειχνε την τηλεδιοίκηση της Ιταλίας. Τους πιστέψαμε. Και τον υπουργό πιστέψαμε» τόνισε, μεταξύ άλλων.

https://www.youtube.com/watch?v=bZRec-V0Avo&t=870s&ab_channel=%CE%A1%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%BF98.4

Οι βουλευτές της πλειοψηφίας, λέει η κ. Καρυστιανού, υποκαθιστούν την δικαστική εξουσία και τελικά όπως είπε “υπάρχει κάτι τελικά το ακαταδίωκτο όποιου κερδίζει τις εκλογές με άλλοθι το 41% που στη ουσία είναι μια σχετικά πλειοψηφία της τάξης του 21% στο 54% που ψηφίζουν;

Το έγκλημα των Τεμπών περιλαμβάνει τα πάντα. Οικονομική απληστία, εξευτελισμό της ανθρώπινης αξίας και κατάχρηση εξουσίας. Έχει φίμωση των ΜΜΕ, φίμωση της Δικαιοσύνης αλλά και περίεργη στάση δικαστών και πλήρη κατάργηση της έννοιας του κράτους δικαίου. Αποκαλύπτει μια στιχομυθία με εισαγγελέα στη Λάρισα για το κατεπείγον μπάζωμα του φονικού σημείου, όπου προκύπτει ότι ακόμη και οι εισαγγελικές αρχές προσπαθούν να υποβαθμίσουν την υπόθεση όπως λέει.

«Δεν τους ενδιαφέρει τι παρανομίες και παραλείψεις διαπίστωσαν οι ευρωπαίοι για να καταλήξουν σε κακουργηματικές διώξεις; Δεν είναι ντροπή σε ένα τέτοιο κοινωνικό έγκλημα η σχετική δικογραφία να βρίσκεται στο γραφείο του προέδρου της Βουλής και όχι στο υλικό που έχει υποβληθεί και είναι στη διάθεση των μελών της εξεταστικής για να μελετηθεί; Ακόμη χειρότερα που απαγορεύεται στα μέλη της Επιτροπής να λάβουν αντίγραφο του πορίσματος αυτό παρά μόνο να αναγνώσουν χίλιες σελίδες, χωρίς καν σημειώσεις».

Όπως θα πει η Μαρία Καρυστιανού: «Είναι προσβλητικό, μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε χαζοί, πολιτικοί, υπηρεσιακοί παράγοντες ακόμη και κάποιοι δικαστές».

«Ζω καθημερινά σε μια ισορροπία που εύχομαι κανείς γονιός να μην την ζήσει ποτέ, από την μια ο πόνος για το παιδί μου που χάθηκε εξαιτίας των ευθυνών όλων αυτών, αλλά αυτό αφορά εμένα και από την άλλη με την δύναμη και την ελπίδα της απόδοσης δικαιοσύνης. Η ελπίδα υπάρχει αν όλοι μαζί αποφασίσουμε να αλλάξουμε τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, δεν μας αξίζουν, πρέπει να απαιτούμε το κράτος δικαίου και τα νέα παιδιά πρέπει να κυνηγήσουν το όνειρο τους, όπως θα ήθελα και για το δικό μου παιδί αν ζούσε, αλλάζοντας τον κόσμο προς το καλύτερο».