Ο Υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης, μιλώντας στο Πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΑ υπενθύμισε τα μέτρα για τους δημόσιους υπαλλήλους που αρνούνται να εμβολιαστούν ή να επιβληθούν σε διαγνωστικό τέστ.

Ο κ. Βορίδης ανέφερε ότι από αυτή την εβδομάδα άρχισε να ισχύει το συγκεκριμένο μέτρο, το οποίο προβλέπει ότι στους δημοσίους υπαλλήλους που αρνούνται να εμβολιαστούν ή να υποβληθούν σε διαγνωστικό τεστ θα επιβάλλονται πρόστιμα 300 ευρώ την εβδομάδα. Το πρόστιμο θα πληρώνεται με παρακράτηση από τον μισθό.

Επιπλέον, ο υπουργός Εσωτερικών αναφέρθηκε και στις μηνύσεις που γίνονται κατά εκπαιδευτικών και υγειονομικών που τηρούν τα μέτρα τις οποίες χαρακτήρισε «αστείες». Συγκεκριμένα είπε: «Υπάρχει ένα υπόδειγμα έγκλησης, που μιλάει για εσχάτη προδοσία, βασανιστήρια, εγκληματικές οργανώσεις, δηλαδή είναι αυτό που λέμε “ό,τι να’ ναι”. Πάνε διάφοροι καταθέτουν αυτή την έγκληση και υποθέτω ότι εκείνο που προσπαθούν να κάνουν είναι να κινητοποιήσουν ή να εκφοβίσουν δήθεν με τον τρόπο αυτό και να κινητοποιήσουν τις αρχές για συλλήψεις στο πλαίσιο δήθεν αυτόφωρων αδικημάτων, καθηγητών, διευθυντών και άλλων στελεχών της δημόσιας διοίκησης».

Η πρόταση του σχετικά με το θέμα είναι να μηνύονται, οι ψεύτικες καταμηνύσεις, ώστε να υπάρχουν συλλήψεις. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι: «Θα πρέπει να δοθεί μια γενική κατεύθυνση – νομίζω ότι κινήθηκε ήδη ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου- ώστε αυτές οι μηνύσεις να αρχειοθετούνται κατευθείαν και άνευ ειδικής εξετάσεως ως προφανώς αβάσιμες και ψευδείς, και να μένει η μήνυση για την ψευδή καταμήνυση και τη συκοφαντική δυσφήμιση και να οδηγούνται στη Δικαιοσύνη αυτοί που κάνουν αυτά τα πράγματα για να κριθούν για τις πράξεις τους και να τελειώνουμε».

Τέλος, διαχώρισε τα περιστατικά αυτά με το θέμα που προέκυψε με ασθενή ο οποίος αρνήθηκε να διασωληνωθεί και απείλησε μαζί με τους συγγενείς του τους γιατρούς με δικαστικές περιπέτειες, λέγοντας πως είναι «πιο δύσκολο και σύνθετο νομικά», αναλύοντας ότι «Το ζήτημα είναι κατά πόσο μπορεί κάποιος να αρνηθεί ο ίδιος μια ιατρική πράξη, αν έχει τη συνείδηση της απόφασής του. Σε περιπτώσεις ανηλίκων όπου γονείς αρνούνται για παράδειγμα μια μετάγγιση αίματος, το ζήτημα έχει λυθεί με εισαγγελική εντολή. Με τους ενήλικους, όμως, που έχουν συνείδηση των αποφάσεων τους, τα πράγματα είναι διαφορετικά».