Μακάρι να υπήρχαν δέκα… Μπόμπολες. Κι άλλοι τόσοι Παπασταύρου, που θα ΄λεγε κι ο Αντώνης Σαμαράς. Για να αποδείξουν ότι η «υγιής επιχειρηματικότητα» ανθίσταται, υπομένει αγόγγυστα τον… βορειοκορεατικού τύπου κρατικό στραγγαλισμό και, στην κρίσιμη στιγμή, πράττει το πατριωτικό της καθήκον. Αρκεί γι αυτό ένα ένταλμα σύλληψης.

Μακάρι να υπήρχαν δέκα Μπόμπολες (κι άλλοι τόσοι Παπασταύρου). Για να αποδείξουν επιτέλους ότι, ναι, τελικά λεφτά υπήρχαν και υπάρχουν. Στις προσωπικές τους θυρίδες, στις off shore τους και στους κωδικούς τους στη λίστα Λαγκάρντ. Εκείνο που έλειπε ήταν, ίσως, τα εντάλματα.

Διότι εάν ένα ένταλμα σύλληψης αρκεί για να βρεις και να καταθέσεις μέσα σε μια ώρα 1,8 εκατομμύρια ευρώ – από το υστέρημα της φοροδιαφυγής σου -, με δέκα εντάλματα ανεβαίνεις απ’ ευθείας στα 18 εκατομμύρια. Στα δε 2.062 ονόματα του συνόλου της λίστας Λαγκάρντ, πιάνεις τα 3,7 δις και ρεφάρεις περί τις 7 με 8 δόσεις στο ΔΝΤ.

Απλουστευτική αριθμητική προφανώς, διότι πέραν των άλλων δεν είναι όλοι οι ευπατρίδηδες της λίστας Λαγκάρντ φοροφυγάδες. Ενίοτε όμως, η απλή αριθμητική μπορεί να είναι ενδεικτική της… πατριωτικής ασυλίας της οποίας έτυχαν επί τετραετία οι θαμώνες της λίστας Λαγκάρντ. Εν είδει ευγενούς προσφοράς του πολιτικού «φιλοευρωπαϊκού τόξου» της χώρας.

Οι εν λόγω απλοί αριθμοί, λοιπόν, λένε ότι μόλις τον περασμένο Ιανουάριο μπήκαν στα κρατικά ταμεία τα πρώτα 3 εκατομμύρια από φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ. Λένε επίσης ότι έως τον Μάρτιο από τις 2.062 υποθέσεις της λίστας είχαν ανοίξει οι φάκελοι μόνον των 370, είχαν ελεγχθεί οι 37, είχαν πληρώσει 4 και είχαν εισπραχθεί μόλις 30 εκατομμύρια ευρώ.

Κι επειδή δεν είμαστε – περιέργως – η πρώτη χώρα στον πλανήτη που ανακάλυψε τη φοροδιαφυγή, τον Φαλσιανί και τις ελβετικές τράπεζες, οι αριθμοί είναι επίσης συντριπτικοί: Από τις αντίστοιχες λίστες Φαλσιανί ή HSBC, η Ισπανία έχει εισπράξει 6 δις ευρώ, η Γερμανία 2,5 δις, η Γαλλία 1,2 δις και η Ιταλία 570 εκατομμύρια ευρώ. Pas mal – πόσο μάλλον γα ένα κράτος σαν την Ελλάδα, με δύο Μνημόνια στην πλάτη και με ετήσιο λογαριασμό φοροδιαφυγής περί τα 15 δισ. ευρώ.

Με καίρια και ειδοποιό διαφορά, βεβαίως, το γεγονός ότι η Ελλάδα πέρα από κράτος (μεγαλο)φοροφυγάδων είναι και κράτος δικαίου. Όπως είχε επισημάνει ο νυν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και τότε υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας σε – μνημειώδη ομολογουμένως – προ έτους δήλωσή του:

«Μη βιάζεστε … θα έχουμε σύντομα εισπρακτικά αποτελέσματα», είχε πει ο κ. Στουρνάρας στις 14 Φεβρουαρίου του 2014 όταν είχε ερωτηθεί γιατί δεν είχε εισπράξει έως τότε ούτε ένα ευρώ από τη λίστα Λαγκάρντ, για να προσθέσει αφοπλιστικά: « Είμαστε κράτος δικαίου και εξαντλούμε όλες τις δυνατότητες που έχουν οι φορολογούμενοι».

Οπερ, και προφανώς, το ένταλμα σύλληψης δεν καθυστέρησε 4 χρόνια λόγω πολιτικής αδράνειας και ασυλίας. Απλώς το κράτος εξαντλούσε τις υπηρεσίες… δικαίου που όφειλε στον κύριο Μπόμπολα και στους λοιπούς εκπροσώπους της «υγιούς επιχειρηματικότητας».