Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς μιλώντας στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων παραδέχτηκε ότι η Ε.Ε απέτυχε στο επίπεδο της αλληλεγγύης στο μεταναστευτικό, καθώς οι χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα, επιβαρύνθηκαν δυσανάλογα και τόνισε ότι έφτασε η ώρα η αδικία αυτή να διορθωθεί. Ο νέος Επίτροπος δήλωσε ότι η Ε.Ε. σχεδιάζει ένα Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο  το πρώτο τρίμηνο του 2020 και παρουσίασε τους τρεις βασικούς άξονες.

«Τα τελευταία χρόνια ως ΕΕ κάναμε πολλά για το μεταναστευτικό, αλλά πρέπει να έχουμε το κουράγιο και ειλικρίνεια να παραδεχτούμε ότι μένουν ακόμα πολλά να γίνουν. Καταφέραμε να δώσουμε σημαντικούς πόρους πάνω από 5-6 δισ. ευρώ για να βοηθήσουμε χώρες πρώτης υποδοχής. Διασώσαμε 700.000 ζωές στη Μεσόγειο, φτιάξαμε δομές υποδοχής, συστήσαμε ευρωπαϊκή ακτοφυλακή που σύντομα θα ελέγχει αποτελεσματικά τα ευρωπαϊκά σύνορα» τόνισε ο κ. Σχοινάς.

«Όμως δεν μπορεί να παραγνωρίσουμε ότι σε κάποιους σημαντικούς τομείς αποτύχαμε. Κυρίως στο επίπεδο αλληλεγγύης που έπρεπε τα κράτη-μέλη να δείξουν στις χώρες πρώτης αποδοχής» συμπλήρωσε αναφερόμενος σε ένα ξεπερασμένο Δουβλίνο που δεν λειτουργεί.

«Η πιο εμβληματική αποτυχία είναι η αναθεώρηση νόμου για άσυλο της Συμφωνίας Δουβλίνου… απεικονίζει μια εποχή που άσυλο ζητούσαν λίγοι. Πρόκειται για νομοθετικό πλαίσιο εντελώς ξεπερασμένο, για διαχείριση των εκρηκτικών ροών που η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει σήμερα» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Μ. Σχοινάς παρουσίασε τους τρεις βασικούς άξονες της πρότασης της Ε.Ε. 

Οι τρεις άξονες του νέου Συμφώνου, είναι οι εξής:

1. Ολιστική αντιμετώπιση του ζητήματος με προγράμματα στήριξης των χωρών προέλευσης και διακίνησης.

2. Κοινή ισχυρή διαχείριση των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων μέσω της νέας Frontex, δηλαδή, της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, η οποία θα στελεχωθεί με 10.000 άτομα έως το 2027 και προτείνεται η εκπαίδευσή τους να γίνεται σε εγκαταστάσεις της κάθε χώρας για ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των τοπικών κοινωνιών.

3. Κοινός τρόπος επιμερισμού των ροών με πειστικό πρόγραμμα επιστροφών όσων δεν δικαιούνται άσυλο.