Αποτέλεσμα της προβληματικής ενσωμάτωσης της τέως υπουργού Εξωτερικών στη σημερινή ΝΔ, υπό τον κ. Αντώνη Σαμαρά, αλλά και προϊόν της δυσλειτουργίας στη συμβίωση της «λαϊκής δεξιάς» με την «κεντροδεξιά», η αποπομπή Μπακογιάννη μάλλον δεν προκάλεσε έκπληξη. Σχολιάζοντας στο tvxs.gr τις τελευταίες εξελίξεις, ο πολιτικός αναλυτής, Γιώργος Σεφερτζής, προβλέπει δυσμενείς επιπτώσεις για τη ΝΔ από την απομάκρυνση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, καθώς θεωρεί ότι δημιουργείται «ένα πρόβλημα όχι μόνο όσον αφορά στην ταυτότητα αλλά κυρίως σε σχέση με την υπόσταση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως κόμματος εξουσίας».

Ο κ. Σεφερτζής εξηγεί: «Είναι γνωστή και παλιά η ιστορία του προβλήματος που δημιουργεί η συμβίωση της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς με την πιο σύγχρονη κεντροδεξιά στην οποία ασφαλώς τοποθετείται η κ. Μπακογιάννη. Σε αντίθεση βεβαίως με τον κ. Σαμαρά, ο οποίος είναι πολύ συγγενέστερος στη λογική της λαϊκής δεξιάς. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι αν η ΝΔ, ακολουθώντας της λογική της «λαϊκής δεξιάς», θα μπορέσει να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία η οποία είχε τρωθεί καταλυτικά εξαιτίας της κυβερνητικής της αστοχίας τα προηγούμενα χρόνια. Με αυτή την έννοια, είναι ελάχιστα πιθανό να μπορέσει η ΝΔ, υιοθετώντας μάλιστα επιλογές κόμματος διαμαρτυρίας, να ανακτήσει όλη εκείνη την εκλογική βάση που αποστασιοποιήθηκε από αυτήν, ακριβώς εξαιτίας της αναποτελεσματικότητας η οποία χαρακτήρισε την κυβερνητική της θητεία.

Αν προσθέσουμε σε αυτό το γενικότερο κοινωνικό κλίμα αποδοκιμασίας του πολιτικού συστήματος, έτσι όπως διαμορφώνεται, θεωρώ ότι ηγεσία της ΝΔ έχει κάνει ένα λάθος υπολογισμού ως προς τις δυνατότητές της να επωφεληθεί των μετακινήσεων του πολιτικού εκκρεμούς με βάση την κάποτε πρυτανεύουσα λογική του «ώριμου φρούτου». Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι, αυτοτοποθετούμενη ως παραδοσιακή αρνητική αντιπολίτευση, η ΝΔ θα εισπράξει το όφελος από την οποιαδήποτε φθορά υποστεί το κυβερνών κόμμα. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι κεντρόφυγες δυνάμεις που αναπτύσσονται στην εκλογική βάση των δύο κομμάτων αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ισχυρές και διαφορετικές.

Εκείνοι που έφυγαν από τη ΝΔ δεν θα επιστρέψουν, αναγνωρίζοντας ότι μπορεί να είναι διαχειρίστρια ενός κοινωνικού θυμού τον οποίο αυτή τη στιγμή προσπαθεί να οικειοποιηθεί. Θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να ξεχαστεί ότι η ΝΔ ευθύνεται ως κυβέρνηση για την κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί η χώρα, να της συγχωρηθεί το γεγονός ότι της ανήκει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση».

Μήπως η επιλογή της κ. Μπακογιάννη, ουσιαστικά να προκαλέσει τη διαγραφή της, αφορούσε και σε μια προσπάθεια να αποστασιοποιηθεί από το σημερινό απαξιωμένο πολιτικό σκηνικό; «Δεν αποκλείεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κ. Μπακογιάννη βρισκόταν σε ένα αδιέξοδο και μάλλον τη συνέφερε να απεγκλωβιστεί το συντομότερο δυνατό. Ιδιαίτερα αν με αυτόν τον τρόπο μπορεί να εξασφαλίσει μια θέση πλεονεκτικότερη ενόψει της διαφαινόμενης πολιτικής κρίσης η οποία θα θίξει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και λέω ότι είναι σίγουρο πως θα το θίξει διότι πρόκειται για ένα κόμμα το οποίο ούτως ή άλλως -συμβαίνει αυτό τηρουμένων των αναλογιών και στο ΠΑΣΟΚ εδώ και πολλά χρόνια- έχει μία πολυσυλλεκτικότητα η οποία αμφισβητείται εξαιτίας της ετερογένειας των τάσεων που υπάρχουν στο εσωτερικό της.»

Βουλευτές της ΝΔ οι οποίοι έχουν ταχθεί πολιτικά στο πλευρό της κ. Μπακογιάννη αναμένουν από την ίδια να κλιμακώσει τις δημόσιες παρεμβάσεις της, με έμφαση στα εθνικά θέματα. Εξού και η ονομασία, Νέα Ελλάδα, την οποία προκρίνουν στο tvxs.gr ως εν δυνάμει υποψήφια στην περίπτωση ίδρυσης κόμματος. Υπάρχουν άραγε σήμερα οι προϋποθέσεις για την ανάδειξη μια νέας πολιτικής δύναμης από την τέως υπουργό Εξωτερικών; «Δεν είναι εύκολη απάντηση. Και αυτό, κυρίως, για δύο λόγους: Πρώτον, η κ. Μπακογιάννη δεν αποτελεί εκ προοιμίου ένα πρόσωπο απαλλαγμένο των ευθυνών που καταλογίζονται σήμερα στο πολιτικό σύστημα. Ως εκ τούτου θα δυσκολευτεί να τοποθετηθεί ως αρχηγική εναλλακτική λύση. Δεύτερον, ουδείς μπορεί αυτή τη στιγμή να προεξοφλήσει με ποια δυναμική και προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί αυτή η απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Θα είναι μια μακρά περίοδος μεταβατική με διαρκείς εναλλαγές των ισορροπιών πάνω στις οποίες θα μπορέσει να σταθεί ξανά το πολιτικό σύστημα και ταυτόχρονα θα είναι επίσης μάλλον μια μακρά περίοδος ρευστοποίησης της πολιτικής συμπεριφοράς και του εκλογικού σώματος.

Ήδη «κρεμόταν σε μια κλωστή» η σχέση του νέου εκλογικού σώματος (πολίτες κάτω των 45) με το πολιτικό σύστημα. Τώρα, αυτό το πρόβλημα κατά πάσα πιθανότητα θα οξυνθεί με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς «πού θα καθήσει», πολύ δε περισσότερο όταν κάθε μέρα που περνάει νέες άγνωστες παράμετροι προστίθενται στην πολιτική εξίσωση των εξελίξεων στη χώρα. Είναι η κατάσταση της οικονομίας, της ενδεχόμενης κρίσης στην Ευρωζώνη, της διαμόρφωσης των προοπτικών εξόδου ή όχι από την κρίση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, μία πληθώρα παραγόντων και ένα πλήθος νέων δεδομένων τα οποία θα προκύψουν για την ελληνική κοινωνία. Από το ύψος της ανεργίας μέχρι τη διαμόρφωση ενός δημόσιου τομέα και μιας δημόσιας διοίκησης η οποία θα βρεθεί μπροστά σε πρωτόγνωρες απαιτήσεις και που μένει να δούμε αν θα μπορέσει να τις αντιμετωπίσει με επιτυχία ή όχι. Ποτέ δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι οι απαντήσεις εξαρτώνται από τόσο πολλές μεταβλητές. Είναι πολύ δύσκολο κανείς να παραστήσει τον μάντη των εξελίξεων οι οποίες ούτως ή άλλως παραμένουν αρκετά θολές».

Σύντομα, ακολουθεί ο σχολιασμός του κ. Σεφερτζή αναφορικά με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ./>