Εξαιρετικά εύθραυστη καθιστούν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης οι διαγραφές που ακολούθησαν την οριακή υπερψήφιση των μέτρων. Μετρώντας πλέον από κοινού 151 βουλευτές, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ τη στήριξη της ΔΗΜΑΡ, η οποία ανάγεται σε ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων. 

Ads

Μετά τις τελευταίες εκλογές, με 162 βουλευτές στις τάξεις τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν σε θέση να κυβερνήσουν άνετα και χωρίς τη ΔΗΜΑΡ, τουλάχιστον από αριθμητική άποψη. Σήμερα, το σύνολο των βουλευτών τους ανέρχεται τυπικά σε 151, λόγω των απωλειών που προκάλεσαν οι διαδοχικές ψηφοφορίες για τα νέα μέτρα και τον προϋπολογισμό: Κώστας Σκανδαλίδης, Θόδωρος Παραστρατίδης, Μιχάλης Κασσής, Μάρκος Μπόλαρης, Γιάννης Κουτσούκος, Άντζελα Γκερέκου (διαγράφηκαν) Μίμης Ανδρουλάκης (ανεξαρτητοποιήθηκε) για το ΠΑΣΟΚ και Γιώργος Κασαπίδης, Θεόδωρος Σολδάτος (είχαν προηγηθεί και Νικολόπουλος, Σταυρογιάννης) για τη ΝΔ.

Υπό αυτήν την έννοια αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η περαιτέρω στάση της ΔΗΜΑΡ, η οποία δήλωσε «παρών» στη ψηφοφορία για τα μέτρα, απέναντι στο εγχείρημα της κυβέρνησης συνεργασίας. Το σκηνικό που διαμορφώνεται περιπλέκουν ακόμη περισσότερο οι εσωκομματικοί συσχετισμοί και στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη, ο οποίος πέρα από την ανεξαρτητοποίηση του Γιάννη Μιχελογιαννάκη καλείται να διαχειριστεί το «αντάρτικο» των Πάρη Μουτσινά, Οδυσσέα Βουδούρη (καταψήφισαν) και Γιάννη Πανούση (απείχε από τη ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό).

Σε ένα μεγάλο βαθμό, τη στρατηγική της ΔΗΜΑΡ από εδώ και στο εξής θα κρίνουν οι εξελίξεις αναφορικά με την καταβολή της δόσης, τη χρονική επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, το αναπτυξιακό σκέλος και τη βιωσιμότητα του χρέους. «Το πρόγραμμα προσαρμογής πρέπει να αλλάξει (…) Με την ψήφιση του προϋπολογισμού, αμέσως πρέπει να ζητηθεί η αποδέσμευση ολόκληρης της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ και των όσων προβλέπονται από το πρόγραμμα δόσεων», είχε δηλώσει ήδη πριν τη χθεσινή ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.

Ασφαλώς, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι διαγραφέντες και ανεξαρτητοποιημένοι βουλευτές των τριών κομμάτων αναιρούν τη ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση συνεργασίας. Ωστόσο, δεν θεωρούνται πλέον δεδομένοι προς αυτήν την κατεύθυνση, ιδίως εν μέσω των παλινωδιών από την πλευρά της ΕΕ και του ΔΝΤ γύρω από την καταβολή της δόσης, οι οποίες διαμορφώνουν ένα ιδιαίτερα ρευστό πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Τις απειλές για τη συνοχή της τρικομματικής κυβέρνησης αναγνωρίζουν αναλυτές και διεθνή ΜΜΕ τα οποία συν τοις άλλοις μεταδίδουν ότι το Βερολίνο με τους χειρισμούς του πιθανώς «τελειώνει» την κυβέρνηση Σαμαρά. Πάντως, τα σενάρια ποικίλλουν για την περίπτωση κατά την οποία επιλυθεί έγκαιρα η αντιπαράθεση Γερμανίας – ΔΝΤ ως προς τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Ειδικότερα, αφορούν από τη διενέργεια τολμηρού ανασχηματισμού (ενδεχομένως με την τοποθέτηση Βενιζέλου στη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης με πιθανή επίδραση και στην εσωτερική κρίση του ΠΑΣΟΚ) έως την ανασύσταση της ΝΔ σε νέο κόμμα το οποίο θα συστεγάσει δυνάμεις πάνω στη διαχωριστική πολιτική γραμμή: «φιλοευρωπαίοι – αντιευρωπαίοι» (βλ. και  πρόσφατη παρόμοια πρόταση Χρυσοχοϊδη).

Σημειωτέον, μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες καθιστούν την τρικομματική κυβέρνηση αριθμητικά και πολιτικά αποδυναμωμένη, ο βουλευτής της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης εισηγήθηκε (ρ/σ Βήμα) τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων ανάμεσα στους κυβερνητικούς εταίρους με σαφώς ενεργότερη συμμετοχή στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.