Ξένοι δημοσιογράφοι που βρίσκονται σε Χίο και Λέσβο, έχουν πέσει θύματα αστυνομικής αυθαιρεσίας αλλά και βίας τόσο από αστυνομικούς όσο και από ακροδεξιούς , όπως ανέφεραν σε μαρτυρίες τους οι εκπρόσωποι του διεθνούς Τύπου, κατά τη διάρκεια διαδικτυακής εκδήλωσης που συνδιοργάνωσαν το ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ και η Ενωση Γερμανών Δημοσιογράφων.

Οι μαρτυρίες

Μυτιλήνη, 1 Μαρτίου 2020. Μια βάρκα με πρόσφυγες, μεταξύ τους γυναίκες και παιδιά, μόλις έχει ρυμουλκηθεί στο λιμανάκι της Θερμής, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Μυτιλήνη. Μόλις η παρουσία τους έγινε αντιληπτή, ένα αγριεμένο πλήθος αποκλείει την προβλήτα και την αποβίβαση των εμφανώς ταλαιπωρημένων προσφύγων τους οποίους υποχρεώνει να μείνουν επί ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο. Αφού τους βρίζουν σκαιότατα και χυδαία, στρέφονται εναντίον των δημοσιογράφων και ειδικά των ξένων.

Κάποιοι από αυτούς κατευθύνονται στην απέναντι προβλήτα και επιτίθενται με σφοδρότητα σε ένα νέο παιδί, δημοσιογράφο από τη Γερμανία. Τον χτυπούν άγρια, του παίρνουν την κάμερα από τα χέρια και την πετούν στη θάλασσα. Τον αφήνουν αιμόφυρτο στο τσιμέντο μετά τη δυναμική παρέμβαση μιας ντόπιας, που χωρίς να φοβηθεί, όρμησε και τον απέσπασε από τα χέρια των τραμπούκων, σώζοντας έτσι τη ζωή του και την όποια τιμή του τόπου της.

Δεκατρείς μήνες μετά ο Michael Trimer και αρκετοί ακόμα δημοσιογράφοι από τη Γερμανία, που την τελευταία πενταετία βρέθηκαν στη Λέσβο και τη Χίο και έγιναν αποδέκτες παρόμοιας συμπεριφοράς είτε από ακροδεξιούς, που δρουν κάτω από τον μανδύα του «αγανακτισμένου πολίτη», είτε από τις αστυνομικές και λιμενικές αρχές του νησιού, απαντούν δυναμικά, κυρίως με τη δημοσιοποίηση της αντιμετώπισης που είχαν, διαμηνύοντας ότι όπου απαιτείται θα κινηθούν και δικαστικά.

Η περίπτωση του Arne Brutner, που γνώρισε αναίτια τα κρατητήρια της αστυνομίας και του Λιμεναρχείου στη Μυτιλήνη, είναι πολύ χαρακτηριστική. «Κατέβηκα από το αεροπλάνο. Εφτασα στο διαμέρισμα που είχα νοικιάσει και στην πόρτα με περίμεναν αστυνομικοί. Με προσήγαγαν και ξεκίνησε η ανάκριση. Για ποιο λόγο βρίσκομαι στη Λέσβο, ποιους θα δω, για ποιους δουλεύω. Κι όλα αυτά με απειλές για διατύπωση κατηγοριών, με κορυφαία την κατασκοπεία» διηγείται.

Αφού δεν βρήκαν κάτι να του προσάψουν, τον άφησαν μετά οχτώ ώρες κράτησης. Αλλες τόσες ώρες πέρασε και στα κρατητήρια του Λιμεναρχείου της Μυτιλήνης όπου μεταφέρθηκε μετά την προσαγωγή του από τον Παληό της Λέσβου. Εκεί όπου τον περασμένο Νοέμβρη, συνελήφθη και καταδικάστηκε για διευκόλυνση παραμονής μεταναστών στη χώρα και ο ερασιτέχνης Καναδός κινηματογραφιστής, του οποίου τον πανάκριβο εξοπλισμό κατάσχεσαν οι αρχές. «Συνηθισμένος, πλέον, όταν με προσήγαγαν, τους ανέφερα ότι ξέρω τα δικαιώματά μου», είπε στην εκδήλωση ο Arne Brutner. Η απάντηση από το όργανο του νόμου: «Εμείς όμως δεν τα γνωρίζουμε»!

«Η τακτική είναι κοινή», τόνισε και ο φωτορεπόρτερ Βασίλης Ασβεστόπουλος, που προσήχθη από την αστυνομία της Χίου έξω από τη ΒΙΑΛ, απλά και μόνο επειδή είχε φωτογραφική μηχανή. Οι αστυνομικοί είδαν τις φωτογραφίες, τού ζήτησαν να τις σβήσει, τον απείλησαν με σύλληψη και τελικά τον άφησαν έπειτα από οχτώ ώρες κράτησης. «Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι με ανέκριναν μπροστά σε μια άγνωστη γυναίκα που αργότερα έμαθα ότι ανήκε στον ακροδεξιό χώρο. Τονίζω ότι φωτογράφισαν με τα κινητά τους ό,τι στοιχείο ταυτότητας είχα πάνω μου. Ας μην απορούμε όταν βλέπουμε τα προσωπικά μας στοιχεία να αναρτώνται σε σελίδες της ακροδεξιάς» συμπλήρωσε.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως, πολλές αναφορές έγιναν και στην απαγόρευση προσέγγισης των καμπ από τους δημοσιογράφους.