Το δικό του στίγμα αναφορικά με τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές δίνει μιλώντας στο tvxs o υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με την παράταξη «Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα», Κώστας Παπαδάκης.

Ο μαχόμενος δικηγόρος, γνωστός και από τη συμμετοχή του, ως συνήγορος πολιτικής αγωγής, στην ιστορική δίκη της εγκληματικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» αναφέρεται στα απότοκα της θητείας του Κώστα Μπακογιάννη, την υποψηφιότητα Κασιδιάρη, τις κοινωνικές ανισότητες στην Αθήνα αλλά και την άκρατη τουριστικοποίηση της πρωτεύουσας.

Αναλυτικά, η συνέντευξη του Κώστα Παπαδάκη στο tvxs

• Κατεβαίνετε στις αυτοδιοικητικές εκλογές σε έναν δήμο όπου η μάχη ανέκαθεν θεωρείτο άκρως πολιτική. Τι σηματοδοτεί η υποψηφιότητά σας;

Όλες οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν πολιτικό χαρακτήρα. Ο διαχωρισμός αυτοδιοικητικών ζητημάτων από την κεντρική πολιτική γίνεται εκ του πονηρού από εκείνους που θέλουν να συγκαλύπτουν τις κεντρικές πολιτικές ευθύνες για το κατάντημα τη τοπικής αυτοδιοίκησης.

Βέβαια ειδικά στην Αθήνα οι δημοτικές εκλογές ήταν ανέκαθεν πολιτικές από καθε άποψη. Πάντοτε την βραδιά των εκλογών τα βλέμματα είναι στραμμένα στα αποτελέσματα του δήμου της Αθήνας πρώτα και κύρια.

Η υποψηφιότητά μου σηματοδοτεί την απόφαση τριών αυτοδιοικητικών παρατάξεων («Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας», «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα» και «Ανυπότακτη Αθήνα») να ενώσουν τις δυνάμεις του και να με προτείνουν ομόφωνα έχοντας μεταξύ άλλων ως προτεραιότητα την πάλη του αντιφασιστικού αγώνα ενάντια στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη και την προσπάθεια αναβίωσης της φασιστικής απειλής και των ναζιστικών εγκλημάτων.

• Διαβλέπετε κάποια υποκρισία στην στάση της κυβέρνησης απέναντι στην υποψηφιότητα του Ηλία Κασιδιάρη στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Αθήνας, δεδομένου ότι ενόψει των βουλευτικών εκλογών είχε κινητοποιηθεί προκειμένου να απαγορευτεί η κάθοδός του; Σε τι θεωρείτε πως αποσκοπεί στρατηγική της;

Υπάρχει πράγματι υποκρισία της κυβέρνησης στο θέμα Κασιδιάρη, την οποία έχουμε ήδη καταγγείλει.

Η πραγματικότητα είναι πως η ΝΔ δεν θέλησε να εμποδίσει την υποψηφιότητα Κασιδιάρη, αποφεύγοντας να καταθέσει ούτε καν κάτι αντίστοιχο με την τροπολογία για τις βουλευτικές εκλογές, διότι θέλει να βοηθήσει τον Κώστα Μπακογιάννη να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του μέσω του επιχειρήματος του «αντιφασισμού», αφού δεν μπορεί να υπερασπιστεί το ανύπαρκτο αυτοδιοικητικό του έργο.

Η υποψηφιότητα Κασιδιάρη άλλωστε επί της ουσίας δεν μπόρεσε να εμποδιστεί ούτε στις βουλευτικές εκλογές, καθώς το κόμμα που μπήκε τελικά στη Βουλή, οι Σπαρτιάτες, είναι η εκδοχή της «σοβαρής Χρυσής Αυγής», που είχε ακουστεί παλιά. Ήταν γνωστή η πολιτική τους ταυτότητα και εξάρτησή τους από τον Κασιδιάρη και προεκλογικά.

Σε κάθε περίπτωση, όλους τους προηγούμενους μήνες -από την αρχή δηλαδή της χρονιάς- η κυβέρνηση κατάφερε μέσω των τροπολογιών-«διαφήμιση» να εγκαθιδρύσει τον Κασιδιάρη στη συνείδηση των εκλογέων ως μια αντισυστημική ψήφο. Φοβάμαι πως τα αποτελέσματα θα τα δούμε σε λίγες μέρες.

• Τι βίωσαν οι κάτοικοι της Αθήνας τα τελευταία τέσσερα χρόνια της δημαρχίας Μπακογιάννη;

Τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια βιώσαμε την εξέλιξη της Αθήνας ως μιας πόλης που καταστρέφεται, παραδίδεται στο τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο, υποβαθμίζει τις κοινωνικές δομές και υπηρεσίες της, εξακολουθεί και χειροτερεύει ως μια πόλη αβίωτη, χάνει χώρους πρασίνου, προκαλεί στεγαστική κρίση, δεν εξασφαλίζει ελεύθερους χώρους για αναψυχή, παιδικές χαρές κλπ, δεν χρηματοδοτεί στοιχειωδώς υποδομές σε σχολεία με αποτέλεσμα αυτά να μην λειτουργούν. Είδαμε μια δημοτική αρχή να διώχνει τους μετανάστες από τον Ελαιώνα και να συμβαδίζει με τον κυβερνητικό ρατσισμό, ενθαρρύνοντας τους φασίστες να εγκληματούν και να προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την παρουσία τους.

Πιστεύουμε πως είναι μια πολιτική, η οποία εν τέλει διαμορφώνει την πόλη και τους χώρους της για τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι για τις ανάγκες των εργαζομένων. Γι’ αυτό τον λόγο βρισκόμαστε σε αυτό τον προεκλογικό αγώνα, προκειμένου να εκφράσουμε τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων κι εργαζομένων της πόλης, που αντιτίθενται και να βοηθήσουμε να αντισταθούν σε αυτή την λαίλαπα της καταστροφής.

• Η Αθήνα είναι μια πόλη, στην οποία η κοινωνική ανισότητα είναι «ορατή δια γυμνού οφθαλμού» σε όλες σχεδόν τις πτυχές της καθημερινότητας. Τι θεωρείτε πως θα έπρεπε να κάνει μια δημοτική αρχή προκειμένου να τις αμβλύνει;

Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να ενισχύσει τις κοινωνικές δομές, προκειμένου να παρέχονται δωρεάν στους πολίτες υπηρεσίες και αγαθά, τα οποία τους ανακουφίζουν στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, που διανύουμε.

Δεύτερον, θα έπρεπε να καταγραφούν όλα τα κενά κτίρια, να δεσμευτούν και στη συνέχεια να διατεθούν με κοινωνικά κριτήρια σε δικαιούχους για κατοικίες και για στέγαση κοινωνικών υπηρεσιών.

Τρίτον, να κατεδαφιστούν όλα τα ετοιμόρροπα και επικίνδυνα οικοδομήματα, καθώς και τα «ισόβια γιαπιά» και να μετατραπούν σε χώρους πρασίνου και αναψυχής.

Τέταρτον, να διαφυλαχθούν όλοι οι χώροι πρασίνου, να είναι προσβάσιμοι και ελεύθεροι στο κοινό δημόσια, χωρίς ιδιωτικοποιήσεις, κυριαρχίας τραπεζοκαθισμάτων και εμπορευματοποίησης.

Πέμπτον, να υπάρξει μια κυκλοφοριακή ανακούφιση στο κέντρο της Αθήνας και τις συνοικίες με δημόσιες συγκοινωνίες, ήπιες μορφές κυκλοφορίας, δηλαδή διαμόρφωση υποδομών για ποδηλατόδρομους, πεζόδρομους και τραμ σε γειτονιές.

Παράλληλα, υπάρχει μια σειρά από μέτρα τα οποία μια δημοτική αρχή είναι υποχρεωμένη να λάβει. Μιλάμε για επείγοντα μέτρα, όπως αυτά της αντιπλημμυρικής προστασίας, η συντήρηση των φρεατίων, το άνοιγμα των ρεμάτων, και εν πάση περιπτώση την προστασία της πόλης από αυτή την καταστροφή.

Επιπλέον, ζητάμε την ακύρωση όλων των έργων-«βιτρίνα», όπως ο Μεγάλος Περίπατος, της Ομόνοιας κλπ.

Τέλος, πρέπει να υπάρξει άμεσα μέριμνα για τους άστεγους.

Όλα τα παραπάνω είναι λίγα μόνο από τα πολλά που πρέπει να γίνουν.

• Συμμερίζεστε την ανησυχία που εκφράζουν αρκετοί αναφορικά τον κίνδυνο εξέλιξης της Αθήνας σε πόλη-Airbnb, μέσω μιας άκρατης και χωρίς όρια τουριστικοποίησης;

Νομίζω πως είναι κοινή διαπίστωση η Αθήνα εξελίσσεται σε μια πόλη τουριστικοποίησης και Airbnb. Αυτό το παρατηρούμε και από την πρωτόγνωρη στεγαστική κρίση που ενυπάρχει. Το γεγονός δηλαδή πως ο κόσμος δεν βρίσκει σπίτια να νοικιάσει και όταν βρίσκει οι τιμές είναι εξωφρενικές.

Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με δυναμικό τρόπο. Η δική πρόταση διεκδίκησης είναι να αξιώσουμε από τον δήμο να απαιτήσει από την κυβέρνηση την νομοθέτηση και μέτρων για απαγόρευση βραχυχρόνιων μισθώσεων σε κενές κατοικίες αλλά και φραγμό στο ύψος των μισθωμάτων κυρίων κατοικιών.

Όλα αυτά βέβαια μαζί με την απαγόρευση εξώσεων και πλειστηριασμών από funds και τράπεζες, αλλά και -όπως ανέφερα και νωρίτερα- την καταγραφή και αξιοποίηση ενός τεράστιου δυναμικού κενών κτιρίων αξιοποιήσιμων για κατοικίες.

Επίσης, το κέντρο της πόλης έχει ανάγκη από έργα υποδομής που να κάνουν ανθρώπινη των κατοίκων και των περαστικών. Κάτι τέτοιο σημαίνει ανάγκη για παγκάκια, υπόστεγα, σκιές, δημόσιες βρύσες -και όχι μπουκαλάκια από τα περίπτερα. Να επισημάνω με την ευκαιρία ότι η ΕΥΑΠ πουλάει 1 ευρώ το κυβικό νερού -μιλάμε για 1000 λίτρα-, ενώ την αντίστοιχη ποσότητα νερού στο εμπόριο την αγοράζουμε 1000 ευρώ. Και να σημειώσω πως είναι ευτύχημα που κάποιοι αγωνίστηκαν ώστε η ΕΥΔΑΠ να μην γίνει ιδιωτική.

Αυτά χρειάζεται η Αθήνα κι όχι έργα-«βιτρίνας» στην Ομόνοια, συντριβάνια και λίγα μέτρα παρακάτω να στοιβάζονται άστεγοι και τοξικομανείς.

Και σίγουρα δεν χρειάζεται η πόλη Μεγάλους Περιπάτους, decor δηλαδή τουριστικών διαδρομών.