Την Πέμπτη 5 Ιουνίου 2025, το Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού (Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ.), παρενέβη στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, την ώρα που οι θεατές εισέρχονταν στο Ηρώδειο για την όπερα “Τουραντότ” από την Εθνική Λυρική Σκηνή, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη.

Όπως τονίζει, αίτημα είναι οι εν λόγω οργανισμοί να πάρουν θέση, να πρωτοστατήσουν στο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό μποϊκοτάζ και να πιέσουν με όλες τους τις δυνάμεις την κυβέρνηση να σταματήσει να στηρίζει μια γενοκτονία.

Τα μέλη του Σωματείου στήθηκαν με παλαιστινιακές σημαίες και πανό, διάβασαν, και μοίρασαν το συλλογικά γραμμένο από μέλη του Σωματείου κείμενο στήριξης στον Παλαιστινιακό λαό.

Επίσης, την Κυριακή 8 Ιουνίου 2025, τη στιγμή που οι ακτιβίστριες και ακτιβιστές της Madleen δέχονταν επίθεση από το Ισραήλ και καλούσαν την ανθρωπότητα να υψώσει τη φωνή της, τέσσερις ανεξάρτητες χορεύτριες, που συμμετείχαν στην παράσταση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής “Τουραντότ”, σήκωσαν μέσα στο Ηρώδειο τη σημαία της Παλαιστίνης.

Στο πλευρό τους στάθηκε πλήθος συντελεστών της παραγωγής και ο σκηνοθέτης. Το Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού στήριξε αυτή τη δράση, ήταν εκεί, απέναντι, με παλαιστινιακή σημαία, φωνάζοντας: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ.

Οι κερκίδες σείστηκαν από τα χειροκροτήματα, κι ενώθηκαν με τη φωνή των αλληλέγγυων.

Κείμενο στήριξης στον λαό της Παλαιστίνης από το Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ

Από τον Οκτώβρη του 2023, παρακολουθούμε έντρομες το τελευταίο στάδιο μιας πολυετούς προσπάθειας της Ισραηλινής κυβέρνησης και των συμμάχων της να ελέγξουν, να βασανίσουν και να εκτοπίσουν τον Παλαιστινιακό λαό από τη γη του. Το απάνθρωπο σχέδιό τους ολοκληρώνεται ως “Τελική Λύση”, με τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού,  τη μεθοδική απόπειρα αφανισμού του μέσω του αποκλεισμού από τροφή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την ολοσχερή καταστροφή κάθε υποδομής στα παλαιστινιακά εδάφη μπροστά στα βουβά στόματα των ευρωπαϊκών και αμερικανικών κυβερνήσεων.

Η σιωνιστική κυβέρνηση του Νετανιάχου διαπράττει θηριώδη εγκλήματα πολέμου με μόνη αφορμή την ύστατη προσπάθεια των Παλαιστινίων για μια ζωή με ελευθερία και αξιοπρέπεια. Αγνοεί στρατηγικά και μεθοδικά όλα τα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις διεθνείς συμφωνίες του 1967. Προσπαθεί να αναιρέσει το ένταλμα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κατά του πρωθυπουργού της χώρας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ενώ επισπεύδει και κλιμακώνει την εθνοκάθαρση του αραβικού πληθυσμού της περιοχής, προκειμένου να αποκτήσει ολοκληρωτικά δημογραφική και πολιτική κυριαρχία στην Κατεχόμενη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με το ανεκδιήγητο πρόσφατο ψήφισμα της Βουλής του Ισραήλ για την δημιουργία 22 νέων παράνομων οικισμών για εποίκους στη Δυτική Όχθη. Η φασιστική Ισραηλινή κυβέρνηση προσπαθεί αναίσχυντα να κατασκευάσει κοινωνική συναίνεση υπέρ της εξόντωσης των Παλαιστινίων ως “η μόνη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή”, είτε με το εργαλείο του πολιτισμικού ξεπλύματος είτε με το ψευδοεπιχείρημα της προάσπισης κοινωνικών δικαιωμάτων κόντρα στον “αραβικό συντηρητισμό”, με χαρακτηριστικό  παράδειγμα το pinkwashing.

Κατασκευάζοντας το παντελώς ανυπόστατο “δικαίωμα στην αυτοάμυνα”, η κυβέρνηση του Ισραήλ αποπειράται να νομιμοποιήσει τις αποτρόπαιες πράξεις της – βομβαρδισμούς σχολείων, νοσοκομείων και άμαχου πληθυσμού, δολοφονίες παιδιών και επιβολή λιμοκτονίας. Προφασιζόμενη το ίδιο επιχείρημα, η ελληνική κυβέρνηση με το επιτελείο της νομιμοποιεί και ξεπλένει την πολεμική μηχανή του Ισραήλ μετέχοντας σε κοινές διεθνείς στρατιωτικές ασκήσεις και συνεχίζοντας τις εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες μαζί του. Με αυτή τη στάση της η κυβέρνηση Μητσοτάκη -και παρά το γεγονός ότι πρόσφατα κόμματα της αντιπολίτευσης κατέθεσαν ψήφισμα για να σταματήσει το ξεκλήρισμα του παλαιστινιακού λαού και η ισραηλινή κατοχή- αρνείται να θέσει σε εφαρμογή την απόφαση της Βουλής του 2015, η οποία αφορά στην αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και τα σύνορα του 1967.

Ως καλλιτέχνιδες στον χώρο του χορού δε νοείται να μείνουμε αμέτοχες μπροστά σε αυτή την κτηνωδία. Το “no politica” είναι και ήταν πάντα η έκφραση ενός προνομίου, η εκκωφαντικά αθόρυβη συστράτευση με την κυριαρχία. Μπροστά στη φρίκη δεν υπάρχει επιλογή να μην πάρεις θέση, δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις, ούτε “ψύχραιμες αναλύσεις”. Θέλουμε η τέχνη να αντιπροσωπεύει εμάς και όχι να στηρίζει αιματοβαμμένες κυβερνήσεις.

Έχουμε την δύναμη να κάνουμε την αλληλεγγύη πράξη. Φορείς, συλλογικότητες σωματεία και άλλες ομάδες εμποδίζουν την αποστολή πολεμικών εξοπλισμών στο Ισραήλ. Παράλληλα παρεμβάσεις πολιτών ακυρώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις που τελούν υπό την αιγίδα ή υποστηρίζονται από το κράτος του Ισραήλ. Ως ευσυνείδητες/οι καλλιτέχνιδες/ες δεν στηρίζουμε και δεν συμμετέχουμε σε παραγωγές που συνδέονται με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, καταγγέλλοντας το ξέπλυμα που διαδραματίζουν αυτές οι παραγωγές. Στηρίζουμε τις/τους συναδέλφισσες/ους που διατηρούν αυτήν τη στάση και δεν ενδίδουν σε εκβιαστικά διλήμματα και πιέσεις.

Όταν κάθε λεπτό που περνάει εκτελούνται, ακρωτηριάζονται και σακατεύονται ψυχικά εκατοντάδες παιδιά, όταν ένας ιθαγενής λαός υποβάλλεται σε καθημερινά μαζικά βασανιστήρια, στερείται πρόσβασης σε νερό, φαγητό, ρεύμα, στέγη, η σιωπή είναι συμμετοχή στο έγκλημα.

Ένας πολιτισμός στο απόσπασμα.

Οι φωνές των παλαιστινίων γίνονται για μας πυξίδα.
Οι κραυγές των ζωντανών κάτω από τα ερείπια.
Οι φωτογραφίες της Φατμά Χασούνα.
Το ραπ των Dam, της Σαντία Μανσούρ, του Tάμερ Ναφάρ.
Τα ποιήματα της Χέμπα Καμάλ Αμπού Νάντα, του Ταουφίκ Ζαγιάντ, του Μαχμούντ Νταρουίς, της Φάντουα Τουκάν, του Ρασίντ Χουσειτου Μοχάμεντ Ελ Κούρντ.
Τα spoken word της Ραφίφ Ζιάντα.
Οι ταινίες της Κάρολ Μανσούρ, της Αν Μαρί Τζάσιρ, της Μπουθίνα Κανάαν Κούρι .
To Freedom Theater στη Τζενίν, το φεστιβάλ χορού της Ραμάλα.
Οι χοροί της ομάδας Ελ Φενούν, της Stereo48 Dance Company, της Shaden Dance Company,  και τόσων παλαιστινίων συναδέλφων μας, χορευτριών, χορευτών και χορογράφων που ζουν στην Παλαιστίνη ή εκτοπισμένες σε όλο τον κόσμο.
Οι χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη.
Η κουήρ παλαιστινιακή κοινότητα που δεν σιωπά.
Η διεθνής αλληλεγγύη από τα κάτω υπέρ του παλαιστινιακού αγώνα και κατά του σιωνισμού.
Τα παιδιά που χορεύουν break dance και τραγουδάνε πάνω στα χαλάσματα.
Και τα αιωνόβια ελαιόδεντρα της Παλαιστίνης που ακόμα στέκονται όρθια.
Αυτά μας δείχνουν το δρόμο.

Καλούμε όλους τους καλλιτεχνικούς φορείς, ιδρύματα, θεσμούς και φεστιβάλ της χώρας να πάρουν θέση, να καταδικάσουν την φασιστική κυβέρνηση Νετανιάχου και να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό. 

Προσκαλούμε τις παραγωγές, θεάτρου, χορού, μουσικής, να διαβάζουν το παρόν κείμενο κατά τη διάρκεια των παραστάσεών τους. Προσκαλούμε σε πολιτιστικό και καλλιτεχνικό μποϊκοτάζ απέναντι στα πολιτιστικά παράγωγα και στους φορείς που υποστηρίζονται από την φασιστική κυβέρνηση Νετανιάχου, για όσο αυτά συνεχίζουν να ξεπλένουν καθεστώτα απαρτχάιντ.

Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι/α στον εξεγερμένο Παλαιστινιακό λαό που υποφέρει εδώ και δεκαετίες από την αποικιοκρατία της Δύσης και αντιστέκεται. Υπερασπιζόμαστε το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση. Καταδικάζουμε οποιαδήποτε εμπλοκή του ελληνικού κράτους στη γενοκτονία. 

Αλληλεγγύη σε όσα αντιστέκονται. Ελευθερία στους Παλαιστίνιους κρατούμενους.

Με την Παλαιστίνη για όλους τους λόγους του κόσμου!

Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού