Είναι πλέον κοινή διαπίστωση ότι η πανδημία εξελίσσεται «επί τα χείρω» !
Ακόμη και με τους απλούστερους υπολογισμούς μόνον μέσα στον τελευταίο μήνα και μερικές επιπλέον ημέρες, δηλαδή από την 1η Αυγούστου μέχρι και 11 Σεπτέμβρη :
 
Κατά την ίδια λοιπόν περίοδο, δηλαδή  από  την 1η Αυγούστου μέχρι και 14 Σεπτέμβρη

• Τα κρούσματα από 4.587 αυξήθηκαν σε 13.420, δηλαδή 3πλασιάστηκαν
• Οι θάνατοι από 206 αυξήθηκαν σε 310, δηλαδή αυξήθηκαν σχεδόν κατά 50%
• Οι διασωληνωμένοι από 10 αυξήθηκαν σε  59,  δηλαδή σχεδόν 6πλασιάστηκαν

Βέβαια κανείς δεν μας έχει ενημερώσει, εάν υπήρξαν άτομα που αποσωληνώθηκαν με επιτυχία από τις ΜΕΘ.  Φανταζόμαστε πάντως, ότι εάν υπήρχαν, οι αρμόδιοι δεν παρέλειπαν να το ανακοινώσουν.  Επομένως, εάν πάρει κανείς υπόψη του τον αριθμό των θανάτων (104), τότε ο αριθμός των ατόμων που «κυκλοφόρησαν» στις ΜΕΘ από 10 αυξήθηκε σε 164, δηλαδή σχεδόν …….. (ας μην σχολιάσουμε)

• Τα λεγόμενα «ορφανά» – όπως καθιερώθηκε από τους «ειδικούς» να λέγονται – τα κρούσματα των οποίων η προέλευση δεν είναι γνωστή, ως «μη σχετιζόμενη με γνωστό κρούσμα ή είναι ακόμα υπό διερεύνηση», αυξήθηκαν, αν και  ο ΕΟΔΥ, αποφεύγει συστηματικά, ακόμη και μέχρι σήμερα να το αποτυπώσει σε ποσοστιαία αναλογία, όπως κάνει για τα υπόλοιπα.

Αυξήθηκαν από 22,8%  σε 39%.
 
Δηλαδή κατά 17% περισσότερο, αυξήθηκε η άγνοιά μας για την προέλευση των κρουσμάτων.

• Τα κρούσματα αυξάνονται με ταχύτατο ρυθμό. Ο χρόνος διπλασιασμού των κρουσμάτων είναι 30 ημέρες, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία μέχρι τις 12 Σεπτέμβρη, που έχουν αποσταλεί από τον ΕΟΔΥ, στο ECDC (Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου των Νόσων). Δηλαδή είμαστε στην 12η θέση της κατάταξης παγκοσμίως, μια θέση μετά από την Ινδία με χρόνο διπλασιασμού 32 ημέρες. Στην κορυφή της κατάταξης βρίσκονται η Παραγουάη και η Λιβύη, με χρόνο διπλασιασμού 19 ημέρες, η Τζαμάϊκα με 17 και το Μιαναμάρ με 7 κλπ.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όσα δηλαδή μπορούμε να υπολογίσουμε από τα «αναιμικά» στοιχεία του ΕΟΔΥ, που έχουμε στη διάθεσή μας, τα κέντρα διαχείρισης εξακολουθούν να προσθέτουν στο ενεργητικό τους, όλο και περισσότερες ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ στα στοιχεία που παρουσιάζουν.
Μερικές από αυτές, και μάλιστα όχι λίγες, έχουμε κατά καιρούς αναφέρει, σε προηγούμενα δημοσιεύματα στο tvxs.

• Αφορούσαν τον αριθμό των test και τις διαφορές τους ανάμεσα στις ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ και της πολιτικής προστασίας, τους λανθασμένους υπολογισμούς που προκύπτουν από τη συλλήβδην  καταμέτρηση  των διενεργούμενων test στις  πύλες εισόδου και στην κοινότητα, δηλαδή σε πληθυσμούς με ανομοιογενή κατανομή κρουσμάτων, και βεβαίως διαφορετικής δυναμικής και επιδημιολογικής σημασίας ! Είναι προφανές ότι το ποσοστό σφάλματος που προκύπτει, είναι απαγορευτικό για την εκπόνηση οιουδήποτε αξιοπρεπούς μοντέλου, που αποτυπώνει  την πραγματικότητα και πολύ περισσότερο μας αφαιρεί τη δυνατότητα να επιχειρήσουμε κάποιας μορφής πρόβλεψη…!
• Όπως επίσης τον συνολικό αριθμό των κρουσμάτων, που κατ’ επανάληψη δεν αντιστοιχεί, με εκείνον που προκύπτει από το άθροισμα των ημερήσιων κρουσμάτων, τα οποία ανακοινώνονται ημερησίως από τον ΕΟΔΥ, κλπ.

Όλα όσα εκθέσαμε προηγούμενα, αλλά και όσα έχουμε αναπτύξει σε σωρεία άρθρων στο tvxs, συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι υπάρχει έλλειμα ενεργειών και σαφής αδυναμία διαχείρισης της πανδημίας από πλευράς ΕΟΔΥ, γεγονός που συμπαρασύρει στη δίνη της συνεπευθυνότητας και όσους είναι αρμόδιοι για την αντιμετώπιση της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης.
 
Είναι λοιπόν άξιον απορίας με ποιά στοιχεία και σε ποιά χρονική στιγμή γίνονται οι εκτιμήσεις κινδύνου και με ποιά δεδομένα αποφασίζονται τα όποια μέτρα λαμβάνονται, ώστε να ανταποκρίνονται στις τρέχουσες απαιτήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας.
 
Προφανώς εξ αυτού του ελλείμματος εκπορεύεται και η μυωπική πολιτική του «βλέποντας και κάνοντας», που εφαρμόζεται μέχρι στιγμής, αντί της εφαρμογής της κλασσικής αντίληψης στη Δημόσια Υγεία, βασισμένη στην αρχή της  «πρόβλεψης, της προνοητικότητας και της πρόληψης».
 
Δυστυχώς τα κέντρα αποφάσεων και διαχείρισης της πανδημίας δεν φαίνεται να συμμερίζονται ούτε στο ελάχιστο τις διαπιστώσεις αυτές και εξακολουθούν αγνοώντας τις να εφαρμόζουν με αλαζονεία την ίδια επικίνδυνη πολιτική.
 
Τη διαπίστωση αυτή έρχεται να συμπληρώσει και το εξίσου σαφές αποτέλεσμα των «διπλών μηνυμάτων» που βασισμένα στη θεωρία του «διπλού δεσμού», οδήγησαν στη σύγχυση, στον εφησυχασμό, στη χαλάρωση και κυρίως στη ενίσχυση του μετώπου των αρνητών και των συνωμοσιολόγων.
 
Η μεταφορά των ευθυνών στους πολίτες, ανάγοντας το ζήτημα της ατομικής ευθύνης, ως αποκλειστικό αίτιο της τρέχουσας επιδείνωσης, χωρίς να αναζητείται πρώτα απ’ όλα η ευθύνη της ίδιας της πολιτείας, δημιουργεί κλίμα αμφισβήτησης, που δεν αποκλείει τη μετεξέλιξή του σε συγκρουσιακό. Κι αυτό είναι ακριβώς ό,τι δεν χρειάζεται η  κοινωνία, αυτές τις δύσκολες στιγμές.
 
Η διαχείριση της κρίσης θα πρέπει να εγκαταλείψει τις μέχρι στιγμής πρακτικές και μεθόδους, που χρησιμοποιούσαν τη φλυαρία και τις γενικολογίες, με ρητορική που θυμίζει εκθέσεις ιδεών βασισμένες σε υποδείγματα εκθέσεων ως μέσα για την επίλυση του προβλήματος και να προσανατολισθεί σε πραγματική άσκηση έργου στο υπαρκτό πεδίο δράσης.
 
Η μεταφορά του μετώπου της αντιμετώπισης της πανδημίας στο τηλεοπτικό πεδίο, σε μια προσπάθεια κεφαλαιοποίησης πλασματικά βελτιωμένων στρεβλών και ανακριβών εικόνων, με τη παράλληλη προσπάθεια δημιουργίας τηλεοπτικών ηρώων και κάθε λογής «τηλεοπτικών προσώπων», απέδωσε ό,τι είχε να αποδώσει, δηλαδή τους δηλητηριώδεις καρπούς της και ήδη άρχισε να πνέει τα λοίσθια.
 
Είναι καιρός η επικοινωνιακή διαχείριση της να πάψει να υποκαθιστά την απαραίτητη, ουσιαστική και αποτελεσματική επιδημιολογική διαχείριση.
 
Το «προαναγγελθέν συμβάν» της Μόρια, που ακόμη δεν είδαμε τις διαστάσεις του, στο σύνολό τους, εξελίχθηκε σε ελληνικό έδαφος, όχι απλά σε μια προσφυγική δομή και αφορά πλέον ολόκληρο τον πληθυσμό της Λέσβου. Η εγκατάλειψη των εξαθλιωμένων κατοίκων του καταυλισμού στο έλεος της πανδημίας, αφού βέβαια προηγήθηκε η συστηματική αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας για την εξασφάλιση ακόμη και των πλέον στοιχειωδών συνθηκών ανθρώπινης διαβίωσης, αποτελεί στίγμα και προκαλεί την παγκόσμια κατακραυγή.  Πρόκειται επίσης για εγκληματική αδιαφορία του ΕΟΔΥ, που δεν φρόντισε για την κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των παραμελημένων προσφύγων, πολύ πριν από την εκδήλωση της πανδημίας.  Η παντελής απουσία τακτικών και επαναλαμβανόμενων ελέγχων στη διάρκεια της εξέλιξης της πανδημίας και η έλλειψη μόνιμου υγειονομικού παρατηρητηρίου, έμελλαν να επιδεινώσουν την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση. Όλα αυτά δημιούργησαν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τη δημιουργία και την έκρηξη μιας υγειονομικής βόμβας μεγατόνων, που ήταν απλώς ζήτημα χρόνου, το πότε θα πυροδοτηθεί. Οι αρμόδιοι δεν μπορεί να μην γνώριζαν, ότι οι κίνδυνοι που υπήρχαν από την απειλή αυτή, αλλά και οι συνέπειες που θα επακολουθούσαν από μια τέτοιας έκτασης έκρηξη, δεν θα περιορίζονταν στον «ξενόφερτο» πληθυσμό της δομής – αφού άλλωστε δεν λειτούργησε ως κλειστή – αλλά θα επεκτείνονταν και στους «γηγενείς» κατοίκους του νησιού. Αυτό, αν μη τι άλλο, επιβεβαιώνει το έλλειμα που χαρακτηρίζει τη γενικότερη αντίληψη και πρακτική, αυτών που είναι επιφορτισμένοι με την υποχρέωση να προστατεύσουν την υγεία των Ελλήνων πολιτών. Εκ των υστέρων βέβαια εμφανίζεται ο ΕΟΔΥ, σε ρόλο όψιμου ιχνηλάτη, όταν στο νησί είχε ήδη παρατηρηθεί αυξημένο επιδημιολογικό φορτίο, ακόμη και πριν από την εμφάνιση του κρούσματος στη δομή. «Βραδυφλεγής» βόμβα η Μόρια, αλλά ακόμη περισσότερο «βραδυκίνητος» ο ΕΟΔΥ. Το παράδειγμα της Μόρια, σημαίνει εκτός των άλλων και ότι τίποτε δεν αποκλείει την επανάληψη ενός παρόμοιου ή ανάλογου φαινομένου, σε ελληνικό έδαφος, ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν αντίστοιχες δομές.
 
Το πρώτο μέλημα των υπευθύνων θα πρέπει να είναι η διαφάνεια. Η δημοσιοποίηση όλων των σχεδιασμών, των ενεργειών και των δραστηριοτήτων, για να υπάρξει πραγματική ενημέρωση, για να τεκμηριωθεί η ουσιαστική κριτική, για να ενισχυθεί ο αμοιβαία επωφελής διάλογος και ο δημόσιος έλεγχος.
 
Είναι απαραίτητο να καλυφθεί ΑΜΕΣΑ το κενό που υπάρχει στον συντονισμό των ενεργειών, στον καθορισμό των απαραίτητων στοιχείων και δεικτών, στη οργανωμένη συλλογή και καταχώρησή τους σε βάσεις δεδομένων, ώστε να διευκολύνεται η επεξεργασία τους, προκειμένου οι εκτιμήσεις κινδύνου να είναι έγκυρες, έγκαιρες, αξιόπιστες και αποτελεσματικές. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να υπάρξει μια δημόσια πλατφόρμα που θα δημοσιοποιούνται σε πραγματικό χρόνο τα στοιχεία και γενικά όλα τα δεδομένα, όπως άλλωστε γίνεται σε όλες τις χώρες.
 
Επειδή έχει γίνει ήδη αντιληπτό και απλά και μόνον από τα ελλειπή, ανεπαρκή, συγκεχυμένα, αποσπασματικά  και επουσιώδη στοιχεία, που μέχρις στιγμής δημοσιοποιούνται, ότι υπάρχει πλήρης έλλειψη συντονισμού, καθώς και ένδεια στις διάφορες βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιούνται, προσφέρουμε σήμερα στους αρμόδιους τη δυνατότητα μελετώντας τους πίνακες να προσαρμόσουν τη τακτική και τη μεθοδολογία που ακολουθούν, σε ένα σαφώς καλλίτερο επίπεδο, όσον αφορά τη συλλογή και την επεξεργασία των διαφόρων δεδομένων. Ακόμη θα μπορούσαν να τους αξιοποιήσουν και σαν βάση για την ανάπτυξη λογισμικού, που ενδεχομένως να μην έχουν μέχρις στιγμής αναπτύξει.
 
Ελπίζουμε ότι οι πίνακες αυτοί θα βοηθήσουν να λειτουργήσουν πιο αποτελεσματικά οι «αλγόριθμοι» και τα «μοντέλα» που χρησιμοποιούνται !!!!!!!!
 
Θα είμαστε υπόχρεοι, εάν υπάρχει η δυνατότητα και η ευχέρεια να συμπληρώνονται οι πίνακες αυτοί, ούτως ώστε να αποτελούν τη βάση μιας ουσιαστικής καθημερινής ενημέρωσης για όλους τους πολίτες.
 
Ο πρώτος Πίνακας αφορά την αναλυτική καταγραφή των test, ανά περιοχή (περιφέρεια, δήμο, κοινότητα), ανά προέλευση (από μαζικούς ελέγχους, από οικειοθελή προσέλευση, από στοχευμένους ελέγχους, από ιχνηλατήσεις) και ανά πηγή (νοσοκομεία, ιδιωτικά εργαστήρια κλπ). Σε κάθε στήλη, αναγράφονται τα θετικά, τα αρνητικά αποτελέσματα και οι προσαυξήσεις.

Πατήστε πάνω στη φωτογραφία για να δείτε τους πίνακες

Ο δεύτερος πίνακας είναι συγκεντρωτικός και αφορά αναλυτικά νέα κρούσματα, νοσούντες, ιαθέντες, θανάτους, ενεργά κρούσματα και μια συνοπτική παρουσίαση των test. Σε κάθε στήλη θα πρέπει να αναγράφεται ο σχετικός με το αντικείμενο της στήλης, αριθμός και η προσαύξηση, όπως για παράδειγμα στη στήλη που αφορά στα νέα κρούσματα. Αυτό δεν αποτυπώνεται στον πίνακα, επειδή το μέγεθος της εικόνας, δεν επιτρέπει μια τόσο εκτενή και αναλυτική απεικόνιση.

Αυτοί οι πίνακες δίνουν τη δυνατότητα στα επιτελικά κέντρα να γνωρίζουν την επιδημιολογική εικόνα κατά περιοχές με τον πλέον αναλυτικό τρόπο, κάτι που μέχρι στιγμής – όπως φάνηκε από τις πρακτικές που εκ των υστέρων εφαρμόσθηκαν – δεν ήταν εφικτό.

Εξάλλου με αυτού του είδους την τεκμηρίωση, δεν θα υπάρχουν διχογνωμίες σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων, δηλαδή αν θα είναι τοπικά ή οριζόντια. Αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν, όπως φαίνεται, από τις διιστάμενες απόψεις, που εκφράζονται ακόμη και πρόσφατα (14 και 15 Σεπτέμβρη) στις δηλώσεις των «ειδικών».
 
Τέλος, παραμένουμε φυσικά στη διάθεσή των ενδιαφερομένων για κάθε διευκρίνηση.