Μια δικαστική απόφαση η οποία αποτελεί τον ορισμό της ποινικοποίησης της αλληλεγγύης εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά που αποφάσισε την καταδίκη της Ολλανδής δημοσιογράφου Ιγκεμποργκ Μπέγκελ επειδή τον Ιούνιο του 2021 φιλοξένησε για λίγες μέρες στο σπίτι της στην Υδρα Αφγανό πρόσφυγα, που ζητούσε άσυλο.

«Είναι αδιανόητη η καταδίκη μου αλλά και οι επιθέσεις επειδή φιλοξένησα πρόσφυγα» λέει η δημοσιογράφος Ιγκ. Μπέγκελ στο tvxs, η οποία έγινε γνωστή ευρέως από την ενόχληση που προκάλεσε στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη όταν είπε την ωμή αλήθεια για τα pushbacks σε συνέντευξη Tύπου.

Η Ιγκεμποργκ Μπέγκελ καταδικάστηκε σε οκτώ μήνες φυλακή με τριετή αναστολή ενώ το δικαστήριο δέχτηκε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου. Απέρριψε όμως το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων και ελατηρίων, παρά το γεγονός ότι αποδεικνύεται πως η φιλοξενία δεν είχε σκοπό το κέρδος. Το εντυπωσιακό όμως είναι πως τόσο η σύλληψη της το 2021 όσο και η καταδίκη της έγιναν με την ενεργοποίηση μιας προβληματικής και ξεχασμένης διάταξης που θεσπίστηκε το 1991 επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο της ξενοφοβίας που είχε εκδηλωθεί με αφορμή την έλευση μεγάλου αριθμού μεταναστών από την Αλβανία.

Ο εισαγγελέας στην καταδικαστική του πρόταση παρατήρησε ότι «το αδίκημα αφορά και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας», χωρίς να επεξηγήσει τι εννοεί σημειώνοντας ότι η δημοσιογράφος, παραδέχεται ότι είχε φιλοξενήσει και στο παρελθόν τον Αφγανό, «ο οποίος στερείται διαβατηρίων και νομιμοποιητικών εγγράφων». Όπως έχει σημειώσει και ο δικηγόρος της κ. Β. Παπαδόπουλος το διαβατήριο δεν αποτελεί προϋπόθεση νομιμότητας για κάποιον που ζητά άσυλο. Εξάλλου η δημοσιογράφος καταδικάστηκε ενώ ο φιλοξενούμενος της έχει πάρει άσυλο και είναι επίσημα αναγνωρισμένος ως πρόσφυγας.

Για λόγους υγείας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στο δικαστήριο, διατυπώνει όμως στη συνέντευξη που ακολουθεί εύλογα ερωτήματα για τη διαδικασία αλλά και για την ουσία της απόφασης.

«Η δίκη αυτή αναβλήθηκε πέντε φορές. Αυτή τη φορά δεν μπόρεσα να πάω γιατί ήμουν τραυματισμένη και με 39 πυρετό. Ο δικηγόρος μου, μου είχε πει όμως πως δύσκολα θα πραγματοποιούταν γιατί είχαμε το νούμερο 14. Όμως ο δικαστής ανέβαλε για κάποιον λόγο όλες τις προηγούμενες υποθέσεις και αποφάσισε να δικάσει τη δική μας παρά το γεγονός ότι λόγω ασθένειας απουσίαζα! Όλες τις φορές ήμουν εκεί με φίλους μάρτυρες. Περιμέναμε ώρες μέχρι να μας πουν πως αναβάλλεται η δίκη. Και οι φίλοι μου είναι εργαζόμενοι, φτωχοί άνθρωποι… είχε τεράστιο κόπο κάθε φορά να πηγαινοερχόμαστε χωρίς αποτέλεσμα» λέει η δημοσιογράφος στο tvxs.

Ο δικηγόρος της Βασίλης Παπαδόπουλος προσθέτει μιλώντας στο tvxs πως: «Δυστυχώς για το Ελληνικό Κράτος οι αλλοδαποί παραμένουν άνθρωποι χωρίς δικαιώματά. Ακόμη και αυτό της αλληλεγγύης είναι υπό αίρεση αρκετές φορές. Ως προς την καταδικασθεισα δεν είναι τυχαίο, ανεξάρτητα από το ότι το συμβάν προηγείται της γνωστής αντιπαράθεσης της με τον Έλληνα και Ολλανδό πρωθυπουργό. Ένας άνθρωπος που βοηθάει αφιλοκερδώς αλλοδαπούς (αλλά και Έλληνες) στοχοποιείται και τιμωρείται. Είναι χρέος μας η υποστήριξη του».

Η δημοσιογράφος αλλά και κάθε άνθρωπος με κοινή λογική, αδυνατεί να κατανοήσει γιατί καταδικάστηκε εφόσον η ίδια η αστυνομία δέχθηκε το 2021 ότι αντί να μείνει στα κρατητήρια ο πρόσφυγας που είχε συλληφθεί, θα μπορούσε να συνεχίσει να φιλοξενείται στο σπίτι της Ολλανδής δημοσιογράφου στην Αθήνα.

«Όχι απλά τον άφησαν ελεύθερο, αλλά του επέτρεψαν τότε να φιλοξενηθεί σε εμένα και μετά πήρε και άσυλο. Που στηρίζεται αυτή η καταδίκη; Μήπως πρόκειται για κακοδικία; Και γιατί ενεργοποιούν μια παλιά διάταξη για να με καταδικάσουν; Είναι αδιανόητα πράγματα αυτά που ζω» λέει η δημοσιογράφος.

Την ίδια ώρα δέχεται οργανωμένες επιθέσεις από φιλοκυβερνητικούς και ακροδεξιούς λογαριασμούς στα social media.

«Άρχισαν πάλι να γράφουν πως είμαι μια γριά που εκμεταλλεύομαι νεαρούς πρόσφυγες αγόρια. Εγώ, που κίνησα γη και ουρανό για να φέρω δυο γυναίκες από την Καμπούλ που κινδύνευαν από τους Ταλιμπάν.»

Ο λόγος, για τη μητέρα και την αδερφή του Αφγανού πρόσφυγα, που κατάφεραν μετά τις παρεμβάσεις της Μπέγκελ να φτάσουν στην Ολλανδία.

«Έβγαλα τη μάνα και την αδερφή του από την Καμπούλ με τη βοήθεια του ολλανδικού υπουργείου και των Βρυξελλών. Γιατί η μάνα του δούλευε πολλά χρόνια ως σεφ σε 40 καθαρίστριες που καθάριζαν στην Καμπούλ τα κτίρια της ΕΕ. Για τους Ταλιμπάν ήταν προδότρια εξαιτίας της δουλειάς αυτής. Με μια φίλη Aφγανή στην Ολλανδία δουλεύαμε 9 μήνες και τις βγάλαμε από την Καμπούλ ινκόγκνιτο και πήγαν στο Ισλαμαμπάντ. Εκεί τις πήρε κάποιος από την Ολλανδική πρεσβεία και ανέλαβε η Ολλανδική. Έφτασαν τον Απρίλιο του ’23 στην Ολλανδία. Το κορίτσι έμαθε ολλανδικά και πηγαίνει σχολείο. Φέτος τον Ιούνιο πήγαμε τον φίλο μου τον Aφγανό στην Ολλανδία να δει τη μητέρα και την αδερφή του και μπήκε στο σύστημα ασύλου».

Στο τέλος της συζήτησης μας η Ινγκ. Μπέγκελ επαναλαμβάνει πως μετά από τόσα χρόνια που ζει στην Ελλάδα και τα όσα έχει περάσει μετά την στοχοποίηση της από την κυβέρνηση και από ακροδεξιά στοιχεία, αδυνατεί ακόμα να πιστέψει την απόφαση της Δικαιοσύνης. «Οι φίλοι μου με τους οποίους το συζητάω, δεν το πιστεύουν. Εννοείται ότι θα ασκήσουμε έφεση. Εννοείται πως δεν το βάζω κάτω. Θα συνεχίσω να παλεύω με όλα τα μέσα».