Σύμφωνα με νέα έκδοση της κλαδικής μελέτης της Icap Group, παρά το γεγονός πως ο ιδιωτικός τομέας κυριαρχεί στη μη τυπική εκπαίδευση, το ποσοστό των μαθητών που φοιτούν σε ιδιωτικό σχολείο στην Ελλάδα, ανέρχεται μόλις σε 6,4% επί του συνολικού αριθμού των μαθητών, παραμένοντας ιδιαίτερα χαμηλό επί δεκαετίες. Οι συνολικές δαπάνες των πολιτών για εκπαίδευση το 2008, ξεπέρασαν τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ όπως προκύπτει από τις εκτιμήσεις της Icap, ενώ οι δαπάνες για τη δημόσια εκπαίδευση αντιπροσώπευαν λιγότερο από το ένα τέταρτο των συνολικών.

Ένας από τους λόγους σύμφωνα πάντα με την έρευνα της εταιρίας είναι η μεγάλη παρέμβαση του κράτους στα ιδιωτικά σχολεία. Το καθεστώς υπό το οποίο λειτουργούν τα ιδιωτικά σχολεία είναι ελεγχόμενο, σε σημαντικό βαθμό, από το δημόσιο. Στην υψηλή συγκέντρωση των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου περίπου το 80% των μαθητών των ιδιωτικών σχολείων βρίσκεται στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, ενώ η Αττική συγκεντρώνει ποσοστό που υπερβαίνει το 50% του συνόλου, οφείλεται το σταθερά μικρό ποσοστό.

Επίσης οι κίνδυνοι που περιέχει το «ξεκίνημα» μιας τέτοιας επιχείρησης αλλά και η βιωσιμότητα της εξηγούν εν μέρη το μικρό ποσοστό των μαθητών που φοιτούν σε ιδιωτικό σχολείο. Η ίδρυση, ενός νέου ιδιωτικού σχολείου απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμός ως προς τη σκοπιμότητα και τη βιωσιμότητα της επένδυσης ενώ η καθιέρωση και εδραίωση της φήμης του ονόματος ορισμένων μεγάλων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων καθιστά δύσκολη την είσοδο νέων ανταγωνιστών, κυρίως στην περιφέρεια της Αττικής.

Από την άλλη πλευρά, το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μειώνεται λόγω της σταδιακής βελτίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης, τα τελευταία χρόνια. Τα πρωτοπόρα εκπαιδευτικά προγράμματα, που χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά τα ιδιωτικά σχολεία, όπως το ολοήμερο σχολείο, βρίσκουν εφαρμογή πλέον και στη δημόσια εκπαίδευση με τη μορφή καινοτόμων προγραμμάτων. Αυτές οι αλλαγές οδήγησαν σε ελλείψεις προσωπικού στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς, εντείνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ ιδιωτικών και δημοσίων φορέων εκπαίδευσης.

Αν και τα τελευταία χρόνια ο συνολικός κύκλος εργασιών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων αυξάνεται με ρυθμούς υψηλότερους του πληθωρισμού, η κερδοφορία παραμένει σε χαμηλά επίπεδα: το περιθώριο EBITDA του κλάδου ήταν 7,9% (ΜΟΔ για 2004-2008). Επίσης, λόγω της χρονικής διαφοράς μεταξύ είσπραξης απαιτήσεων, κυρίως δίδακτρα, και πληρωμής προμηθευτών, κυρίως μισθοδοσία, δημιουργούνται αυξημένες ανάγκες σε κεφάλαιο κίνησης, οι οποίες επιβαρύνουν τα αποτελέσματα.

Περαιτέρω, βάσει των στοιχείων ομαδοποιημένου ισολογισμού αντιπροσωπευτικού δείγματος επιχειρήσεων, ο κύκλος εργασιών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων αυξήθηκε κατά 10,7% το 2008, σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ρυθμός υψηλότερος της αντίστοιχης μεταβολής του κόστους, γεγονός που οδήγησε σε σημαντική αύξηση του μικτού περιθωρίου (το μικτό κέρδος του δείγματος των 34 εταιριών αυξήθηκε κατά 24,2%, την περίοδο 2007-2008).
Η βελτίωση των παραπάνω μεγεθών υπερκάλυψε τόσο την αύξηση των χρηματοοικονομικών δαπανών όσο και των λειτουργικών εξόδων και οδήγησε στην εμφάνιση θετικού λειτουργικού αποτελέσματος, το 2008. Τα EBITDA αυξήθηκαν κατά 52,2% και το τελικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρου ήταν θετικό, το 2008, έναντι αντίστοιχης ζημίας του 2007.

Σύμφωνα με εκπροσώπους της ιδιωτικής εκπαίδευσης, η οικονομική παγκόσμια κρίση ενδέχεται να επηρεάσει και τον κλάδο τους. Ωστόσο, η ζήτηση για ιδιωτική εκπαίδευση είναι σχετικά ανελαστική και υπερβάλλουσα και η εκπαίδευση είναι από τους καθοριστικότερους παράγοντες διαμόρφωσης της κοινωνίας και της οικονομικής ανάπτυξης και αυτό θα περιορίσει πολύ τις αρνητικές επιδράσεις της γενικευμένης οικονομικής κρίσης στον κλά