Το πλήθος και το πάθος των κινητοποιήσεων μετά την τραγωδία στα Τέμπη τρομάζει την κυβέρνηση. Πολύ περισσότερο η απεργία της 8ης Μάρτη που κάνει πιο ισχυρή την κοινωνική διαμαρτυρία.

Το αίτημα για ασφάλεια στις συγκοινωνίες και για απόδοση ευθυνών για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα είναι δύσκολο να υποβαθμιστεί ή να απαξιωθεί από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κυβέρνησης.

Είναι η πρώτη φορά που ο Κ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζει τόσο συλλογική οργή και γι αυτό δεν μπορεί να αποδώσει όλη την κοινωνική αναταραχή σε υποκίνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η προσπάθεια να συνδεθούν οι διαδηλώσεις με τους μπαχαλάκηδες δεν αποδίδει όσο τον τόνο δίνουν γονείς με τα παιδιά τους που βγαίνουν στο δρόμο παρά την ετοιμότητα της ΕΛ.ΑΣ στη χρήση χημικών.

Λέγονται ήδη διάφορα από τους υποστηρικτές του πρωθυπουργού:

• Ότι τα γεγονότα του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου έφεραν τα μνημόνια.
• Ότι γίνονται καταστροφές που διαλύουν το εμπόριο και υπονομεύουν τον τουρισμό.
• Ότι νέες πλατείες Αγανακτισμένων θα οδηγήσουν στη Βουλή μια νέα Χρυσή Αυγή.
• Ότι ο θυμός ευνοεί την αντισυστημική ψήφο και επομένως τα άκρα.
• Ότι τίθεται σε κίνδυνο η θετική πορεία της οικονομίας και απομακρύνεται η επενδυτική βαθμίδα.
• Ότι έρχεται κυβέρνηση Τσίπρα-Ανδρουλάκη που θα μεγαλώσει τους φόρους για τη μεσαία τάξη.

Στόχος είναι να φοβηθεί η μεσαία τάξη και να μείνει στον καναπέ, να επανασυσπειρωθεί το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και να επαναδιατυπωθεί το αφήγημα της κανονικότητας.

Από τη μια έχει δοθεί οδηγία για αυτοσυγκράτηση σε βουλευτές και στελέχη, από την άλλη ο Αδ. Γεωργιάδης αυτοσχεδιάζει κάνοντας μέτωπο με τους “Ράδιο Αρβύλα”.

Η νέα αρχή της ΝΔ μετά τα Τέμπη είναι δύσκολη και με αβέβαιη συνέχεια.