Η κ. Λίνα Μενδώνη, στάθηκε μικρόψυχη έως τον τελευταίο αποχαιρετισμό στη Μυρσίνη Ζορμπά. Αρχικά, ούτε η ίδια ούτε ο πρωθυπουργός την αποχαιρέτησαν ως πρώην υπουργό Πολιτισμού, αφού απάλειψαν από τη δήλωσή τους για τον θάνατό της, το αξίωμα αυτό. Μετά, ανακαλύψαμε στην κηδεία, πως το Υπ. Πολιτισμού δεν έστειλε στεφάνι και δεν εκπροσωπήθηκε από κανέναν. Έχει συμβεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν; Αμφιβάλλω. Είναι τα νέα ήθη, μιας υπουργού που δυστυχώς θα αφήσει ως παρακαταθήκη εκτός από καταστροφικές πολιτικές για τον τόπο και ένα άρωμα μικρότητας που καθόλου δεν τιμά τον ρόλο μιας υπουργού  πολιτισμού.

Μάθαμε ότι η κ. Μενδώνη και ο υφυπουργός  κ. Γιατρομανωλάκης την ώρα της κηδείας ήταν στη συνέντευξη τύπου του Φεστιβάλ Καλαμάτας! Ακόμα κι αν θεώρησαν ότι ήταν απαραίτητη η παρουσία και των δύο εκεί (δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο αλλά έστω…), θα μπορούσε να παραστεί στην κηδεία ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου. Δεν τον είδαμε.

Χθες το απόγευμα, το υπουργείο διέρρευσε πως δεν έστειλε στεφάνι στην κηδεία, γιατί επικοινώνησε με την οικογένεια και έλαβε την απάντηση πως δεν επιθυμεί στεφάνια, πράγμα που διέψευσε αργότερα η οικογένεια της Μ. Ζορμπά.

Η Μ. Ζορμπά, δίδαξε ήθος ακόμα και στην έξοδό της, με τα τελευταία της λόγια που είχαν την ποιότητα της σκέψης και της δράσης όλου του βίου της. Γι’αυτό, παρά τη θλίψη που επικράτησε στο τελευταίο αντίο έξω από το πρώην κτήριο ΕΑΤ ΕΣΑ, οι παρευρισκόμενοι και οι παρευρισκόμενες, αισθανθήκαμε πως ανυψωθήκαμε ακούγοντας τη φωνή της, γαληνέψαμε ακούγοντας τις μουσικές που αγαπούσε, αντλήσαμε ελπίδα από το αποτύπωμά της έτσι όπως το μετέφεραν οι κοντινοί της άνθρωποι μέσα από τους επικήδειους λόγους τους.

Κανείς δεν θέλει να κάνει συγκρίσεις τέτοιες ώρες, όμως αυτή η σύγκριση, ήταν μοιραία. Ειδικά όταν άκουσα την Έφη Μουγκαράκη να μιλάει για τη Μυρσίνη Ζορμπά λέγοντας: «…Δεν αναλώθηκες ποτέ σε προσωπικούς ανταγωνισμούς και αγνοούσες τις μικρόψυχες προσωπικές επιθέσεις. Είχες τόσο πολλά να κάνεις, τόσο πολλά ακόμη να οραματιστείς, προχωρούσες πάντα μπροστά, καμία ανορθογραφία δεν σε καθήλωνε και καμία μικρότητα δεν επισκίαζε το μεγαλείο σου.»