Όσοι βρέθηκαν, και άκουσαν προσεκτικά τον Αλέξη Τσίπρα, στην εκδήλωση της ευρωπαϊκής Προοδευτικής Συμμαχίας για την κεντροαριστερά, συγκράτησαν δύο μηνύματα: Το πρώτο ήταν η, σπάνια μεν, ευθεία δε, κριτική του πρωθυπουργού στην κυβέρνηση Καραμανλή ως προς τις ευθύνες της για την χρεοκοπία της χώρας. Το δεύτερο ήταν η διαχωριστική γραμμή που – παρά το προσκλητήριο σύγκλισης – τράβηξε ο Αλέξης Τσίπρας ανάμεσα σε αριστερά και κεντροαριστερά επαναβεβαιώνοντας την αριστερή ριζοσπαστική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ.

Και τα δύο μηνύματα, κατά τους γνωρίζοντες τις διεργασίες μεταξύ των δύο χώρων, είναι «ειδικού σκοπού», έχουν «ειδικό», και κρίσιμο, ακροατήριο, και το ζητούμενό τους είναι η άρση της πολιτικής καχυποψίας τόσο στον ΣΥΡΙΖA όσο και στην ευρύτερη κεντροαριστερά.

Σε πρώτη ανάγνωση, η κριτική Τσίπρα στην διακυβέρνηση Καραμανλή – η δεύτερη αντίστοιχη αναφορά που κάνει δημόσια ο πρωθυπουργός μετά την συνέντευξή του στο Open – θα μπορούσε να είναι απλώς η διάψευση των θεωριών περί υπόγειας συμμαχίας… Μαξίμου – Ραφήνας και περί «καραμανλικής συνιστώσας» εντός ΣΥΡΙΖΑ. «Μία δεξιά κυβέρνηση στο τέλος, λίγο πριν σκάσει η κρίση, φρόντισε να εκτινάξει το έλλειμμα σε δυσθεώρητα μεγέθη», είπε ο πρωθυπουργός – και, μάλιστα, το είπε έχοντας απέναντί του, στο ακροατήριο, τον εκπρόσωπο της τότε κυβέρνησης Καραμανλή Ευάγγελο Αντώναρο καθώς και τον προερχόμενο από το καραμανλικό μπλοκ πρώην βουλευτή της ΝΔ Χρήστο Ζώη.

Η στόχευσή του, όμως, δεν ήταν η διάλυση των σεναρίων πολιτικής συνωμοσίας. Ηταν η διάλυση της πολιτικής καχυποψίας που συνοδεύει μέχρι σήμερα κάθε απόπειρα προσέγγισης και διαλόγου του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των στελεχών του ΚΙΝΑΛ στην άρνησή τους να μπουν στην συζήτηση για το προοδευτικό μέτωπο είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώνει όλες τις «αμαρτίες» και το βάρος των Μνημονίων στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά – Βενιζέλου αφήνοντας σταθερά στο απυρόβλητο την διακυβέρνηση Καραμανλή.

Όπως λένε πηγές με γνώση του πρωθυπουργικού σχεδιασμού, αυτό ακριβώς το επιχείρημα είναι που προσπαθεί πλέον να ακυρώσει ο Αλέξης Τσίπρας βάζοντας στο «κάδρο» και τις ευθύνες της κυβερνητικής περιόδου 2004-2009.

Αντίστοιχη στόχευση άρσης της καχυποψίας, και δη σε διπλό μέτωπο, είχε και η επαναβεβαίωση της «αριστερής ταυτότητας» του ΣΥΡΙΖΑ. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κόμμα της κεντροαριστεράς, είναι ένα κόμμα της αριστεράς. Και δεν επιθυμεί να γίνει κόμμα της κεντροαριστεράς», δήλωσε ο πρωθυπουργός προσθέτοντας: «Για να υπάρξει προοπτική και πιθανότητα προοδευτικής διακυβέρνησης την επόμενη μέρα, χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της αριστεράς να βρει συμμάχους κόμματα της κεντροαριστεράς ή και του δημοκρατικού κέντρου».

Ηταν μια αναφορά που είχε ως αποδέκτη τόσο τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΚΙΝΑΛ. Εντός ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε για μια ακόμη φορά και στις τελευταίες συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής, ο φόβος της «πασοκοποίησης» είναι ισχυρός, οι «53» ζήτησαν το άνοιγμα του κόμματος να είναι αμφίπλευρο, τόσο προς την αριστερά όσο και προς την κεντροαριστερά, και ο ίδιος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σύμφωνα με τις πληροφορίες εξέφρασε έντονο προβληματισμό για το πολιτικό μήνυμα των υπουργοποιήσεων Τόλκα και Μωραίτη.

Την ίδια ώρα, η κατηγορία που εκτοξεύει σε καθημερινή βάση προς τον Αλέξη Τσίπρα η Φώφη Γεννηματά είναι ότι επιχειρεί να «αλώσει» και να «λεηλατήσει» το Κίνημα Αλλαγής. Ο ταυτοτικός και ιδεολογικός επαναπροσδιορισμός από τον ΑλέξηΤσίπρα ήταν η κοινή απάντηση προς τις αγωνίες – ειλικρινείς ή μη – και των δύο πλευρών. Και ήταν, ταυτόχρονα, και η χάραξη της πολιτικής αφετηρίας από την οποία ξεκινά το εγχείρημα του προοδευτικού μετώπου.

Τούτο βεβαίως δεν σημαίνει πως οι «ταχύτητες» του εγχειρήματος θα πέσουν – το αντίθετο συμβαίνει. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, μέσα στον Μάρτιο ο Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει σε μία ακόμη μεγάλη εκδήλωση για την συγκρότηση του προοδευτικού πόλου κόντρα στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, ενώ διατηρείται ο στόχος και για την ένταξη στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος 15 προσώπων προερχόμενων από την κεντροαριστερά. Στο πλαίσιο αυτό, θα ενεργοποιηθεί άμεσα και η επιτροπή που όρισε ο ΣΥΡΙΖΑ για την συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου από κοινού με εκπροσώπους κεντροαριστερών κινήσεων και σχημάτων.