Στις 17 Νοεμβρίου 1985, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου, ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε και σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά. Ο νεαρός έτρεχε με άλλους διαδηλωτές στην οδό Σολομού, μετά από ρίψη μολότωφ σε παρακείμενη κλούβα των ΜΑΤ. Οι αρχές βιάστηκαν να δηλώσουν πως ο 15χρονος Καλτεζάς ήταν αναρχικός και ότι έριχνε μολότωφ, κάτι όμως που οι αυτόπτες μάρτυρες χαρακτήρισαν ψευδές, αντίθετα δηλώνουν ότι ο αστυνομικός σημάδεψε στο κεφάλι και δολοφόνησε τον έφηβο εν ψυχρώ. Το γεγονός ότι ο Μελίστας ήταν επίλεκτος σκοπευτής, μέλος προεθνικών ομάδων, από μόνο του απέρριπτε τις θεωρίες περί «λάθους».

Μετά το θάνατό του, οι διαδηλωτές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο και το παλιό Χημείο στην οδό Σόλωνος. Το πρωί της επόμενης μέρας, η Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, υπό την προεδρία του πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλου, έδωσε άδεια για άρση του ασύλου, για πρώτη φορά μετά τη θέσπισή του. Η αστυνομία έκανε χρήση δακρυγόνων για πρώτη φορά μετά την πτώση της χούντας, ενώ συνελήφθησαν 37 άτομα.

Τα επεισόδια συνεχίστηκαν για τις επόμενες μέρες ενώ ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μένιος Κουτσόγιωργας, παραιτήθηκε – παραίτηση όμως που ο πρωθυπουργός, Ανδρέας Παπανδρέου, δεν έκανε δεκτή.

Στις 26 Νοεμβρίου 1985, η 17 Νοέμβρη, «ως αντίποινα για τη δολοφονία Καλτεζά» όπως ανακοίνωσε στη συνέχεια, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ, κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα το θάνατο ενός αστυνομικού και τον τραυματισμό δεκατεσσάρων.

Ο θύτης της δολοφονίας, Αθανάσιος Μελίστας, καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 2,5 χρόνια φυλάκισης με αναστολή. Στις 25 Ιανουαρίου 1990, όμως, με συνήγορο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, αθωώθηκε από το Εφετείο που του αναγνώρισε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής».