Ένα κρασί με τη γνώση του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών ταξιδεύει από τους αμπελώνες των Μεσογείων στο ποτήρι μας.

Κάπως έτσι η «Γνώση» – όπως λέγεται το εκλεκτό κρασί – από το πανεπιστήμιο περνάει στην αγορά, αποδεικνύοντας πως τα ακαδημαϊκά ιδρύματα δεν υπάρχουν μόνο στον κόσμο της θεωρίας, ότι είναι πολύ σημαντικό τα υποκείμενα αλλά και τα αντικείμενα της έρευνας να βρίσκουν διέξοδο στην κοινωνία αλλά κι ότι η σωστή διαχείριση της περιουσίας των δημοσίων φορέων σε συνδυασμό με τις κρατικές υποχρεώσεις απέναντι σε αυτούς, μπορεί να τους βοηθήσει να «ανθίσουν».

Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών κατέχει και διαχειρίζεται τρία αγροκτήματα. Ένας στην Κωπαΐδα, ένα στον Ωρωπό κι ένα στα Σπάτα. Ο βιολογικός αμπελώνας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκεται σε αυτό των Σπάτων, σε μια περιοχή όπου η αμπελουργική παράδοση αρχίζει από τα αρχαία χρόνια. Εκτείνεται σε 220 στρέμματα και περιλαμβάνει ελληνικές γηγενείς λευκές ποικιλίες αμπέλου: Σαββατιανό και Ροδίτη, παραδοσιακές της Αττικής, Αιγιοπελαγίτικες, Ασύρτικο και Αθήρι, καθώς και την Στερεοελλαδίτικη Μαλαγουζιά. Το ξηροθερμικό κλίμα της περιοχής, οι ήπιοι άνεμοι και η σύσταση του εδάφους συντελούν στην παραγωγή ποιοτικών οίνων. Η βιολογική διαχείριση του αμπελώνα γίνεται από τους γεωπόνους του Τμήματος Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών με την επιστημονική συνεργασία των αρμοδίων εργαστηρίων.

«Τα αγροκτήματα αυτά προορίζονται για 3 σκοπούς. Ο ένας είναι εκπαιδευτικός, δηλαδή έρχονται οι φοιτητές και κάνουν μάθημα στις καλλιέργειες. Ο δεύτερος λόγος είναι ακαδημαϊκός, δηλαδή γίνεται σε αυτά έρευνα για πολλές εργασίες, μεταπτυχιακά και διδακτορικά και ο τρίτος σκοπός είναι παραγωγικός, δηλαδή παράγουμε προϊόντα που πουλιούνται στην αγορά», λέει στο tvxs.gr ο Ροίκος Θανόπουλος, γεωπόνος στον αμπελώνα του Γεωπονικού.

«Το πιο προωθημένο από αυτά είναι οι οίνοι μας», σημειώνει ο κ. Θανόπουλος. Όπως εξηγεί τα σταφύλια του αμπελώνα οινοποιούνται με πρωτόκολλα βιολογικής οινοποίησης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών στο οινοποιείο της Γεωργοκτηνοτροφικής-Εμπορικής-Κτηματικής Εταιρείας Ιλίου και η βιολογική πιστοποίηση της καλλιέργειας και οινοποίησης ελέγχεται από τον οργανισμό «ΔΗΩ». «Οι παραγόμενοι οίνοι χαρακτηρίζονται ως Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης “Αττική”, δηλαδή οι φιάλες αριθμούνται και έτσι πιστοποιείται ότι ο οίνος προέρχεται από τον αμπελώνα μας», λέει.

Το brand του κρασιού δεν είναι τυχαίο. «Το ονομάσαμε “Γνώση”, γιατί ακριβώς ενέχει τη γνώση που κατέχει το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, όσον αφορά την επιστημονική παραγωγή του προϊόντος αυτού», θα υπογραμμίσει ο κ. Θανόπουλος. Οι παραγόμενοι οίνοι, σε φιάλες και ασκούς, διατίθενται στο θερμοκήπιο καλλωπιστικών φυτών του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, σε πολύ φιλικές τιμές που ξεκινούν από τα 4 και φτάνουν τα 6 ευρώ. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα η «Γνώση» από το πανεπιστήμιο έχει βρεθεί στα ράφια επιλεγμένων καταστημάτων. «Είμαστε στα πρώτα βήματα αλλά οι εντυπώσεις είναι θετικές. Πέρυσι μάλιστα κάναμε μια πρώτη μικρή εξαγωγή στην Ολλανδία», θα σημειώσει ο γεωπόνος του πανεπιστημιακού αμπελώνα.

Σημειώνεται ότι ήδη από τη δεκαετία του ’70 το Γεωπονικό λειτουργεί και ένα υπερσύγχρονο θερμοκήπιο έκτασης 1,7 στρεμμάτων, όπου καλλιεργούνται πάνω από 20 είδη καλλωπιστικών φυτών εσωτερικού χώρου, ενώ σε ανοιχτή έκταση ενός περίπου στρέμματος φιλοξενούνται περισσότερα από 30 είδη καλλωπιστικών φυτών εξωτερικού χώρου. Οι καλλιέργειες αυτές εξυπηρετούν πρώτα από όλα τις ακαδημαϊκές ανάγκες του ιδρύματος, διατίθενται όμως και προς πώληση στο ευρύ κοινό σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.

Κάπως έτσι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει πετύχει να συνδεθεί με την αγορά, αξιοποιώντας τη γνώση που κατέχει και παράγει αλλά και την περιουσία του, με μια υγιή οικονομική πολιτική, που το βοηθάει να αναπτυχθεί. Όπως εξηγεί στο tvxs.gr ο Ροίκος Θανόπουλος, «η Εταιρεία Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσία ς του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που κάνει την οικονομική διαχείριση των πόρων που προκύπτουν από τις δραστηριότητες του ιδρύματος διαθέτει τα έσοδα αυτά σε σκοπούς εκπαίδευσης κι έρευνας». «Ο κύριος σκοπός του πανεπιστημίου δεν είναι να επικοινωνεί με την αγορά, με τους καπιταλιστικούς όρους της αγοράς», ξεκαθαρίζει ο κ. Θανόπουλος. «Επίσης είναι άλλο η αξιοποίηση της περιουσίας και άλλο η συν-αξιοποίηση. Έχει πολύ μεγάλη σημασία ποιος παίρνει τα έσοδα», συμπληρώνει. Κανείς δεν θα πρέπει να αμφισβητεί άλλωστε ότι η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και είναι συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας η χρηματοδότηση της από τον κρατικό προϋπολογισμό. «Το πανεπιστήμιο, όμως, πρέπει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία για συνεργασίες και συνέργειες», λέει.

Σε αυτό το πλαίσιο το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αναπτύσσει παράλληλα δραστηριότητες κοινωνικού ενδιαφέροντος, όπως η στήριξη ατόμων με ιδιαιτερότητες, συμβάλλει σε κήπους κοινωφελών ιδρυμάτων, αναλαμβάνει τον διατροφικό σχεδιασμό σχολικών γευμάτων, κ.α.

Ένα από τα προγράμματα που έχει αναπτύξει είναι και το «Μικροί κηπουροί εν δράσει», όπου σχολεία αλλά και οικογένειες επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις του Γεωπονικού και τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τη φύση και να μάθουν βασικές πληροφορίες για τα φυτά, μέσα από υπαίθρια εργαστήρια κηπουρικής.

Αξίζει να το στηρίξουμε στολίζοντας τα μπαλκόνια μας με τα φυτά του, πίνοντας ένα ποτηρί «Γνώση» και πηγαίνοντας μια δημιουργική βόλτα τα παιδιά μας από εκεί!