Στο πελατειακό κράτος στην Ελλάδα εστιάζει η εφημερίδα Tageszeitung. Σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα υποστηρίζει ότι «στην Ελλάδα γιγαντώνεται o νεποτισμός. Στη διάρκεια της θητείας του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δημιουργήσει μία πραγματική βιομηχανία κρατικών λειτουργών. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν τόσοι πολλοί μετακλητοί υπάλληλοι».

Η έννοια του μετακλητού είναι άγνωστη στο γερμανικό κοινό και η εφημερίδα του Βερολίνου εξηγεί: «Πρόκειται για έναν κρατικό υπάλληλο, φιλικά προσκείμενο στο κυβερνών κόμμα. Όσο εκείνο κυβερνά, παραμένει κρατικός υπάλληλος. Όταν το κόμμα χάνει την εξουσία, χάνει και αυτός τη δουλειά του. Στην πραγματικότητα οι μετακλητοί είναι καθαρή σπατάλη χρημάτων, καθώς η Ελλάδα, μία χώρα δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, έχει σχεδόν 600.000 δημοσίους υπαλλήλους. Οι θέσεις (των μετακλητών) αμείβονται με μισθούς παχυλούς για τα ελληνικά δεδομένα συν τα επιδόματα, οι απολαβές είναι σαφώς μεγαλύτερες από τις αντίστοιχες στον ιδιωτικό τομέα. Μία τόσο ονειρεμένη δουλειά προορίζεται κατά προτίμηση για συγγενείς ή κομματικούς στρατιώτες κάθε επαγγέλματος. Δεν έχει σημασία η προσωπική απόδοση και η επαγγελματική κατάρτιση. Το μόνο που μετράει είναι η επίδειξη πίστης και ο συγχρωτισμός με την εξουσία. Πρόκειται για μία κουλτούρα μετριότητας».

Στη συνέχεια ο ανταποκριτής της Tageszeitung γράφει ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, «γόνος πολιτικής δυναστείας και ο ίδιος, ακολούθησε την παραδοσιακή συνταγή μετά τη νίκη του στις εκλογές και δημιούργησε μία πραγματική βιομηχανία μετακλητών. (…) Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα τόσοι πολλοί μετακλητοί. Η Μητσοτάκης είναι χειρότερος από όλους τους προκατόχους του, πολύ χειρότερος και από τον Τσίπρα, ο οποίος επίσης είχε εδραιώσει ένα σύστημα πελατειακών σχέσεων. Τον Ιούλιο του 2019, πριν αρχίσει η θητεία του Μητσοτάκη, υπήρχαν 1.710 μετακλητοί. Στα τέλη Οκτωβρίου του 2021 η κυβέρνηση Μητσοτάκη διέθετε 3.138. Σε αυτούς προστίθενται 1.641 πρόεδροι ή μέλη διοικητικών συμβουλίων σε άπειρα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και ημι-κρατικούς οργανισμούς».

Παλιότερα μια άλλη γερμανική εφημερίδα, η Berliner Zeitung, αναλύοντας το φαινόμενο των μετακλητών υπαλλήλων, ανέφερε ως παράδειγμα την πρόσληψη του δημοσιογράφου και τέως υποψήφιου βουλευτή της ΝΔ Αντώνη Πανούτσου στην ΕΡΤ.

Όπως ανέφερε το δημοσίευμα «μετά τη εκλογική νίκη της Ν.Δ. η ΕΡΤ διοικείται από έναν άνθρωπο της ΝΔ, τον Κώστα Ζούλα, ο οποίος μέχρι τότε διηύθηνε το γραφείο τύπου της Ν.Δ. Στην ΕΡΤ ο Πανούτσος αναλαμβάνει καθήκοντα συμβούλου για τον σχεδιασμό του προγράμματος, με έξοδα του κράτους. Δεν χρειάστηκε να κάνει κάποια αίτηση, στέλνοντας βιογραφικό. Πήρε την καλοπληρωμένη θέση χωρίς διαγωνισμό. Του την πρόσφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γιατί ο Πανούτσος είναι ένας “μετακλητός”. Όλα τα πολιτικά κόμματα που έχουν περάσει από την κυβέρνηση διαιωνίζουν το σύστημα των μετακλητών. Ο μετακλητός είναι υπάλληλος του κράτους, φίλα προσκείμενος στο κυβερνών κόμμα. Όσο το κόμμα παραμένει στην κυβέρνηση, παραμένει κρατικός υπάλληλος. Μόλις χάσει την εξουσία το κόμμα, χάνει κι εκείνος τη δουλειά του».