Με προσδοκίες κατεβαίνουν στις κάλπες τα κόμματα της Αριστεράς, ενώ θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η σημερινή εκλογική μάχη θα παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις στο χώρο. Παράλληλα, το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών δίνει άλλη διάσταση στις όποιες αποφάσεις.

Ads

Στη μάχη κατά της «κυβέρνησης του μνημονίου», όπως αναφέρεται συχνά από τα κόμματα της Αριστεράς, το αίτημα για δημοψήφισμα είχε τεθεί από την αρχή. Τελικά οι σημερινές εκλογές απέκτησαν χαρακτήρα δημοψηφίσματος, με τον κόσμο της Αριστεράς να δηλώνει έτοιμος να ανταποκριθεί. Ωστόσο, συζήτηση γίνεται για τη στάση που θα κρατήσουν οι ψηφοφόροι της Αριστεράς στο δεύτερο γύρο, στην περίπτωση που οι δύο υποψήφιοι είναι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Βήμα της Κυριακής», σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, εάν στο δεύτερο γύρο επικρατήσουν υποψήφιοι των δύο μεγάλων κομμάτων, ο κόσμος της Αριστεράς σε ποσοστό 60%-70% πρόκειται να καταψηφίσει το δικομματισμό, επιλέγοντας λευκό, άκυρο, ή αποχή. Οι υπόλοιποι αναφέρουν ότι θα επιλέξουν κατά περίπτωση και βάση τοπικών κριτηρίων. Όπως και να έχει, οι δημοσκοπήσεις αναφέρουν πως το μήνυμα των Αριστερών είναι ότι θα καταψηφίσουν τους υποψηφίους των δύο κομμάτων εξουσίας.

Στο πλαίσιο αυτό το ΚΚΕ έχει τονίσει με κάθε τρόπο την υπερψήφιση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», αλλιώς, σε όποια εκλογική μάχη δεν συμμετέχει υποψήφιος του ΚΚΕ, τότε η απάντηση είναι το «λευκό ή άκυρο».

Από την πλευρά του ο ΣΥΝ, σημειώνει ότι «δεν δίνει κατευθύνσεις στους ψηφοφόρους του». Ωστόσο στην περίπτωση που στο δεύτερο γύρο της Περιφέρειας Αττικής βρεθεί ο Γιάννης Δημαράς, προκύπτουν ερωτηματικά για τη στάση που θα κρατήσει ο υποψήφιος με τη στήριξη του ΣΥΝ, Αλέξης Μητρόπουλος.

Προσδοκίες από την κάλπη και μετεκλογικές εξελίξεις

Άμεση θα είναι η εξάρτηση των επόμενων κινήσεων στα περισσότερα κόμματα της Αριστεράς από τα αποτελέσματα των σημερινών εκλογών. Για Αλέξη Τσίπρα, Φώτη Κουβέλη και Αλέκο Αλαβάνο, οι εκλογές θα αποτελέσουν, εν μέρει, μπούσουλα για την πορεία που θα ακολουθηθεί.

Όπως αναφέρει η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», στελέχη της Κουμουνδούρου τονίζουν ότι «η επόμενη ημέρα των εκλογών θα αποτελέσει νέο ξεκίνημα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖA», σημειώνοντας ότι αν ο Αλέξης Μητρόπουλος συγκεντρώσει ένα υψηλό ποσοστό, ενδεχομένως πάνω από 7%, τότε το στοίχημα θα έχει κερδηθεί. Σε αυτή την περίπτωση η προσπάθεια ζύμωσης με το σοσιαλιστικό χώρο που αντιτίθεται στο ΠΑΣΟΚ θα αποκτήσει νέα δυναμική.

Ωστόσο την ίδια στιγμή, στο ΣΥΝ, υπάρχει και μία μερίδα που πρόσκεινται στο Αριστερό Ρεύμα και βλέπει με σκεπτικισμό την εν λόγω προσπάθεια, στρέφοντας το βλέμμα προς τον Αλέκο Αλαβάνο και το Μέτωπο Αλληλεγγύης, και τονίζοντας με κάθε τρόπο την ενότητα της Αριστεράς μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Για την Δημοκρατική Αριστερά, το αποτέλεσμα των εκλογών ενδέχεται να ορίσει και την πορεία του κόμματος. Ως σημείο αναφοράς έχει οριστεί το 3%. Αν η Δημοκρατική Αριστερά συγκεντρώσει έστω και οριακά πάνω από το 3% στην Περιφέρεια Αττικής, τότε το αποτέλεσμα θα είναι, σύμφωνα με στελέχη του κόμματος, «ανάσα ζωής». Αλλιώς η επιβίωση καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη, ιδιαίτερα σε ένα πολιτικό κλίμα εξαιρετικά έντονο και πολωτικό και ενδέχεται αλλαγή κατεύθυνσης του νεοϊδρυθέντος κόμματος.

Όσο για τον Αλέκο Αλαβάνο, στενοί συνεργάτες του τονίζουν ότι «ο Αλέκος ανεξαρτήτως αποτελέσματος δεν θα πάει σπίτι του», ενώ χαρακτηρίζουν ως ένα καλό ξεκίνημα αν ο συνδυασμός εκλέξει 2 με 3 περιφερειακούς συμβούλους. Μάλιστα σημειώνουν ότι το εγχείρημα του Μετώπου Αλληλεγγύης θα συνεχιστεί και δεν αποκλείουν και μία εκλογική συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς.

Tο ΚΚΕ εστιάζει το ενδιαφέρον του σε δύο Περιφέρειες. Η πρώτη είναι της Αττικής, όπου με υποψήφιο τον Θανάση Παφίλη, ο Περισσός ευελπιστεί να σπάσει το φράγμα του 10% και να συγκεντρώσει το υψηλότερο ποσοστό από το 1991. Η δεύτερη Περιφέρεια είναι αυτή της Θεσσαλίας, όπου ο Β. Μπούτας μπορεί να βρεθεί στην τρίτη θέση καταγράφοντας ποσοστό υψηλότερο από αυτό που συγκέντρωσε το κόμμα στις εθνικές εκλογές του 2009.

Τέλος, στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ διαπιστώνουν ότι «διευρύνεται μια υπαρκτή ζώνη αντικαπιταλιστικής αναζήτησης, που είτε ψάχνεται πολιτικά μέσα από τις δυναμικές του κινήματος και του αγώνα είτε διαφοροποιείται από το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ και κοιτάει και προς το συγκεκριμένο κομμάτι της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Όπως σημειώνουν, «θα πρέπει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να σηκώσει το γάντι της άλλης Αριστεράς με όρους ηγεμονίας και όχι ηγεμονισμού ή ακολουθητισμού κι ενσωμάτωσης, αλλά με τολμηρές πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα που να δίνουν σχήμα, μορφή και προοπτική στην αναζήτηση».