Το χρονικό της Θεσσαλονίκης

Οι δυο απο μας κατεβηκαν στην πορεια φτασαμε στην καμαρα κατα τις 19:30, αφου χρειαστηκε να περπατησουμε απο τη Μποτσαρη ωσ το κεντρο,πληθος κοσμου βαδιζε μαζι μας, και δεν ξερω αν ετσι μου φανηκε μα σχεδον ολοι ειχαμε αυθορμητα κοινο προορισμο. Προλαβαμε την πορεια στο τελος της και κολλησαμε στην ουρα. Στην συμβολη Εγνατιας – Αγιας Σοφιας τα MacDonalds καιγοταν για μια ακομη φορα…Ολοι οι καδοι στους δρομους ειχαν παρει φωτια. Η πορεια κατεβηκε την Αγ. Σοφιας και βγηκε Τσιμισκη. Καμια τραπεζα ανεγιχτη. Σιγα σιγα βγηκαμε στη μεση της πορειας. Στην κεφαλη της πορειας αλλα και περιμετρικα της διαδηλωσης υπηρχανε κουκουλοφοροι.

Θα αναφέρω καποια περιστατικα συγκεχυμενα και εικονες ισως χωρις συνοχη, αλλα τις ενυπωσεις :

Πισω απ την πορεια υπηρχε πυροσβεστικη, αστυνομια πουθενα

Ολες οι τρπεζες καιγονται.Διαδηλωτες ματαια να προσπαθουν φωναξουν αλλα συνθηματα περα απο το γνωστο και ηλιθιο “Μπατσοι-Γουρουνια-Δολοφονοι”. Ανθρωπους να προσπαθουν να περιφρουρησουν την πορεια, ματαια ομως…

Πολλα παιδια με τις κουκουλες, δεν ξεπερνουσαν τα 16-17. Κανεις απ την πορεια δεν ηθελε το σπασιμο μικροκαταστηματων, και σε δυο τρια μαγαζια που εγινε το σιχτηρι πηγε συννεφο.

Πολλοι γυρω μου ειναι φοβισμενοι.Ο κοσμος δειχνει απογοητευμενος απο τις ανουσιες καταστροφες.Καποια στιγμη η πορεια εφτασε κοντα στο υπουργειο. Μπατσοι παραταγμενοι μπροστα. Οι κρετινοι με τις κουκουλες που εχουν το θρασος να αυτοαποκαλουνται αναρχικοι πετανε πετρες.

Μια φωτοβολιδα λαμψης απ το πουθενα φωτιζει ολο το δρομο, ερχεται απο ταρατσα πολυκατοικιας, δεν μπορουμε να δουμε τι γινεται μπροστα. Ολα γινονται γρηγορα, οι κουκουλοφοροι υποχωρουν ατακτα στα γυρω στενα.

Βλεπω ενα δακρυγονο να περναει ξυστα απο το κεφαλι μιας κοπελας…Η πορεια ειναι ακαλυπτη…Τα δακρυγονα πεφτουν συνεχεια…Ματαια προσπαθουν καποιοι να συγρατησουν τον κοσμο…Το χαος μεχρι την πλατεια Αντιγονιδων τρομερο, βλεπω κοσμο να πεφτει κατω, να κλαιει, να ξερναει, μερικοι λιποθυμανε, ανθρωποι κουβαλανε ανθρωπους στα χερια…

Ανασυντασομαστε στην πλατεια και βγαινουμε Εγνατια, οι κουκουλοφοροι εχουν εξαφανιστει, οι μπατσοι ειναι πισω και μπροστα μας. Νεα δακρυγονα λιγοτερα ομως…Τα πνευμονια μας εχουν παρει φωτια. Η πορεια δεν δυαλυτεαι ομως.

Ολοι μαζι κατεβαινουμε Τσιμισκη… Οι φωτιες εχουν σβησει. Μια γυναικα μαζευει τα αποκαιδια της βιτρινας στο μαγαζι της (απ τα ελαχιστα μη franchise που καταστραφηκαν). Βγαινουμε καμαρα κα απο κει ξανακατεβαινουμε Τσιμισκη στα γραφεια του υπο καταληψη δικηγορικου συλλογου. Καπου εκει εφυγα.

Στην ουσια τι κανανε και ποιον εξηπηρετησανε οι άμυαλοι; Ο συρφετος των ΜΜΕ στο σπιτι εκφραζει την “αγανακτηση” του, υπερασπιζεται την Ελλας Ελληνων Κταστηματαρχων, οργιζεται για την “ανυπαρξια” του Κρατους. Αλητες με γραβατα Θεατρινισκοι χαρτογιακαδες να απαξιωνουν ενα ολοκληρο κινημα.

“Από nasos”