Ο θάνατος του Γιώργου Κοτανίδη είναι μια μεγάλη απώλεια για τον χώρο του πολιτισμού και των τεχνών. Ταλαντούχος ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας μα και πολιτικοποιημένος άνθρωπος με άποψη για τα κοινά, με αντιδικτατορική δράση για την οποία φυλακίστηκε και βασανίστηκε επί χούντας, ο Γιώργος Κοτανίδης μετέφερε την πεμπτουσία της ζωής και της πολιτικής σε αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα. Κι αυτό ήταν, τέχνη. 

Το tvxs.gr, δημοσιεύει μια μεγάλη συνέντευξη – αφήγηση, που παραχώρησε ο ίδιος για ένα ντοκιμαντέρ Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα του Στέλιου Κούλογλου. Ο Γιώργος Κοτανίδης σε αυτή μιλά για τη ζωή του, την ιστορία, όπως την έζησε, την πολιτική, τον πολιτισμό και το θέατρο. 

Τα χρόνια της δικτατορίας και το «Ελεύθερο Θέατρο»

Πολιτικοποιημένος από τα εφηβικά του χρόνια όταν και είχε βρεθεί μάρτυρας στην υπόθεση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη – για την οποία καταθέτει τη μαρτυρία του – ο Γιώργος Κοτανίδης ξεκίνησε την αντίστασή του στη χούντα πάνω στο θεατρικό σανίδι. Σημαντικός σταθμός, όπως περιγράφει ήταν η ίδρυση – κατά τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας κι ενώ ο ίδιος ήταν φοιτητής της σχολής του Εθνικού Θεάτρου – ενός θιάσου διαφορετικού. Το «Ελεύθερο Θέατρο», που αμφισβήτησε το καθεστώς γεννήθηκε, σύμφωνα με τον Γιώργο Κοτανίδη, από «την επιθυμία της αντίδρασης σε αυτό που συνέβαινε γύρω μας». 

Ο ηθοποιός μιλά για την οργάνωσή του στο ΕΚΚΕ και την πρώτη σύλληψη. «Θα ρίχναμε προκηρύξεις εναντίον της Χούντας. Μας έπιασαν πριν προλάβουμε να τις ρίξουμε. Πέρασα ενάμιση μήνα στην ασφάλεια, με όλες τις ‘περιποιήσεις’ των ασφαλιτών και τις ανακρίσεις. Μετά βρέθηκα στον Κορυδαλλό». Ακολουθούν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου για τα οποία τα μέλη του ΕΚΚΕ κατηγορήθηκαν ως διοργανωτές. 

Η δεύτερη σύλληψη, η μεταπολίτευση, η αποχώρηση και η επιστροφή στο θέατρο

Ο Γιώργος Κοτανίδης μνημονεύει τη δεύτερη σύλληψή του ως την σκληρότερη. Έγινε μετά το Πολυτεχνείο, ενώ η σύζυγός του ήταν έγκυος κι ενώ ο ίδιος δούλευε ημι-παράνομα και δεν ήταν πια στον σκληρό πυρήνα της οργάνωσης. Έμεινε τέσσερις μήνες στην απομόνωση, κάτι που επηρέασε την υγεία του αλλά και την ψυχολογία του. «Έσπασα. Είχα φτάσει σε ένα σημείο που έλεγα, να βγω από δω μέσα».

Στα μεταπολιτευτικά χρόνια έφτασε πολύ κοντά στο να παρατήσει το θέατρο για να αφιερωθεί στην επανάσταση. «Η διάψευση ήρθε μερικά χρόνια μετά. Όχι γιατί δεν αγωνιζόμασταν σωστά αλλά γιατί το μοντέλο ήταν λάθος», λέει ο Γιώργος Κοτανίδης. Όταν ο ίδιος ήρθε αντιμέτωπος με αυτή τη συνειδητοποίηση ξεκίνησε μια «βασανιστική», όπως τη χαρακτηρίζει πορεία, για να επανέλθει στο θέατρο. 

Διαβάστε επίσης: 

• Γιώργος Κοτανίδης: Η παράνομη δράση, η σύλληψη και η προετοιμασία του Πολυτεχνείου
• Γιώργος Κοτανίδης: Ένα «Ελεύθερο Θέατρο» μέσα στη χούντα

Ο καλλιτέχνης και η τέχνη

Ο Γιώργος Κοτανίδης στη συνέντευξη είχε επιχειρήσει μια ακτινογραφία της ελληνικής κοινωνίας με αφορμή σημαντικά γεγονότα, όπως η δολοφονία του Γρηγορόπουλου, η άνοδος της Χρυσής Αυγής, αλλά και τα περιστατικά λογοκρισίας που επιχειρήθηκαν στην τέχνη. «Πιστεύω ότι η τέχνη δεν πρέπει να έχει κανένα όριο. Τέρμα και τελείωσε. Αυτό είναι για εμένα απόλυτο. Ο καλλιτέχνης αν θέλει μπορεί να βάλει όρια στον εαυτό του, αλλά θα το αποφασίσει αυτός». 

Μιλώντας πολιτικά 

Ο Γιώργος Κοτανίδης στην συνέντευξη αναφέρεται στον κομμουνισμό του οποίου ο ίδιος υπήρξε υπέρμαχος ασκώντας μια βαθιά πολιτική κριτική, την εποχή της μεταπολίτευσης αλλά και την εποχή των Μνημονίων και τον τρόπο με τον οποίο αυτή επηρέασε την ελληνική κοινωνία.