Ο καθηγητής και γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Γιώργος Θαλάσσης, με μια ανάρτηση – ξέσπασμα για την αστυνομική βία και την αστυνομοκρατία στην επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη καταγγέλλει το «κατοχικό καθεστώς της ντροπής και της κατάντιας». 

Ads

Ο κ. Θαλάσσης περιγράφει όσα έζησε θέλοντας να προσεγγίσει το σημείο της δολοφονίας για να αφήσει, μαζί με τη σύζυγό του, λουλούδια. 

«Απαγορεύεται», του είπαν οι αστυνομικοί και ο αξιωματικός τους. «Απαγορεύονται οι συναθροίσεις του λέω. Εμείς είμαστε μόνο δύο, η σύζυγός μου κι εγώ. Δεν υπάρχει καμιά συνάθροιση. “Όχι”, μου λέει. Η εντολή είναι να μην πλησιάσει κανείς στο μνημείο. Αν κάνετε ακόμη ένα βήμα θα σας προσαγάγω. Συνεχίζω “Αυτοί που σας έδωσαν την εντολή δεν ντρέπονται. Εσείς που την εκτελείτε ντρέπεστε ή την εκτελείτε με ευχαρίστηση;”. “Αυτή είναι προσωπική ερώτηση και δεν είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω”. Ε, λοιπόν, εγώ σας λέω ότι ντρέπεται, γιαυτό δεν μπορεί να απαντήσει. Αλλιώς τίποτε δεν θα τον εμπόδιζε να πει “Όχι, δεν ντρέπομαι”».

«Εκεί κατάντησαν. Μόνο η κυβέρνηση δεν ντρέπεται. Μόνο ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του δεν ντρέπονται. Γιατί αυτό που υπερτερεί σε αυτούς είναι ο φόβος. Φοβούνται ό,τι σημαίνει η δολοφονία του Αλέξανδρου. Φοβούνται τα λουλούδια στο μνημείο. Φοβούνται το κλαδί με τα 3 ρόδια που έκοψα το πρωί από τον κήπο, για να τα αφήσω στο μνημείο. Γιατί τα ρόδια είναι το σύμβολο της ζωής και του θανάτου».

Ads

«Δεν τα άφησα στο μνημείο, αλλά στη γωνία Τζαβέλλα και Ζωοδόχου Πηγής, εκεί από όπου έφυγε η σφαίρα του Κορκονέα, η σφαίρα που χτύπησε τον Αλέξανδρο κατάστηθα, η σφαίρα που σκότωσε τη δημοκρατία. Αλλά η δημοκρατία θα αναστηθεί κάποια στιγμή. Θα την αναστήσουμε εμείς. Ο Αλέξανδρος όμως δεν θα αναστηθεί. Γιατί ο Αλέξανδρος ζει. Ο Αλέξανδρος δεν θα πεθάνει ποτέ. Γι αυτό φοβούνται».

Διαβάστε αναλυτικά: