Αν και αρχικά κάποιοι θεώρησαν ότι στην υπόθεση του θανάτου στο Πέραμα, η κυβέρνηση βρέθηκε εκτεθειμένη από άλλη μια επίδειξη ασύμμετρης αστυνομικής βίας, η συνέχεια δείχνει ότι τα επικοινωνιακά αντανακλαστικά επικράτησαν των πολιτικών και η κυβέρνηση επέλεξε συνειδητά την πόλωση.

Στα μάτια κάθε νοήμονα πολίτη η καταδίωξη με σωρεία πυροβολισμών σε κατοικημένη  περιοχή εναντίον ανηλίκων, με νεκρό ένα νεαρό, ενώ το κέντρο της άμεσης δράσης είχε διατάξει – ορθώς- την εγκατάλειψη του περιστατικού καθώς και η ψευδής ανακοίνωση περί τραυματιών αστυνομικών είναι μια σκληρή εικόνα που απαιτεί ανάληψη πολιτικής ευθύνης.

Όμως ο θάνατος στο Πέραμα διαφέρει κατά πολύ από τις υποθέσεις που η ΕΛΑΣ βγήκε πολλάκις εκτεθειμένη, με αποκορύφωμα τη Νέα Σμύρνη. Με την έννοια ότι τα θύματα, εν προκειμένω ο νεκρός, δεν είναι το παιδί του “νοικοκυραίου” ή του “κυρ-Παντελή ” αλλά το παιδί “του γύφτου από τον Ασπρόπυργο”.

Και αν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη επιχείρησε να εξισορροπήσει ή και να συμψηφίσει την υπόθεση τις πρώτες ώρες, η κυβέρνηση έδειξε στη συνέχεια ότι επέλεξε να επενδύσει στην αντιπαράθεση για να αποκομίσει πολιτικό όφελος. Τον τόνο έδωσε η χυδαία πρώτη αντίδραση του Άδωνι Γεωργιάδη, που μάλλον θέλησε να προκαταλάβει κάθε σκέψη για “πολιτισμενη προσέγγιση” και συνεχίστηκε με μια οργανωμένη προσπάθεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τον ίδιο τον Τάκη Θεοδωρικάκο, τελικά, να επισκέπτεται τους αστυνομικούς σε μια επίδειξη “συμπαράστασης”. Απέναντι από την αυθόρμητη και δικαιολογημένη αγανάκτηση όλου του προοδευτικού κόσμου για τον αχρείαστο θάνατο ενός άοπλου νεαρού, στήθηκε το “αντίπαλο δέος” των υποστηρικτών του “νόμου και της τάξης”, της απόλυτης κάλυψης ως και της επιβράβευσης των αστυνομικών, ακόμη και της ρατσιστικής προσέγγισης για την ταυτότητα του θύματος.

Ας μη γελιόμαστε, η ΝΔ θεωρεί ότι διευρύνει την πολιτική της κυριαρχία εκφράζοντας με κάθε ευκαιρία την τραμπική alt-right. Άλλωστε, η πραγματικότητα δείχνει ότι οι πολίτες που βρίσκονται στο μέσο περιβάλλουν με αδιαφορία το συγκεκριμένο θέμα αλλά και το θύμα. Η η κυβέρνηση έχει τους μηχανισμούς και τα μέσα, όταν θα το επιλέξει, να προβάλει τις “φιλελεύθερες αρετές του Μωυσή”, a la carte. Για την ώρα συνέχισε να απολαμβάνει, επιδεικτικά, το ψαράκι του ενώ άλλοι είχαν αναλάβει να βουτήξουν στη λάσπη…

Μέσα στον “χυλό” των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, χάθηκε φυσικά οποιαδήποτε νηφάλια και ορθολογική προσέγγιση θα μπορούσε να εντοπίσει ότι η κυβέρνηση έχει κάνει χιλιάδες προσλήψεις ανειδίκευτων φρουρών στην ΕΛΑΣ, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου με ανύπαρκτη εκπαίδευση λίγων εβδομάδων, παντελώς ακατάλληλους για τη δικαιοδοσία αλλά και τον οπλισμό που φέρουν. Ή ότι έχει αποτύχει παταγωδώς, αν και υπέρμαχος της ασφάλειας, να περιορίσει την εγκληματικότητα, είτε προέρχεται από μαφίες που δολοφονούν στο κέντρο της Αθήνας μέρα-μεσημέρι, είτε αφορά τη μικροεγκληματικότητα από τις συνοικίες-γκέτο των ρομά, τους οποίους όμως δαιμονοποιεί ευκαιριακά.

Όποιος θεώρησε το πρωί της Κυριακής, ότι ένα ακόμη ατυχές περιστατικό θα δημιουργήσει πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση, ίσως στην πορεία της ημέρας να αντιλήφθηκε ότι η κυβέρνηση έστρεψε επιτηδευμένα  τη συζήτηση σε ένα ζήτημα, που στη χειρότερη περίπτωση θα της επιφέρει μια “ισοπαλία”. Η ενεργειακή φτώχεια και ο “παγωμένος” χειμώνας που έρχεται, οι συνεχιζόμενες παλινωδίες και οι εκατόμβες νεκρών από το χειρισμό της πανδημίας αλλά και η δυσφορία που της προκαλεί η συζήτηση που άνοιξαν τα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ, ξεχάστηκαν μονομιάς. 

ΥΓ. Το δε “ακραίο κέντρο” -που συνήθως αγανακτεί για τα… τρικάκια του Ρουβίκωνα-  δεν ακούστηκε. Υπό άλλες συνθήκες θα είχε φωνάξει από τα πρώτα λεπτά “καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται” αλλά αυτή ήταν μια μάλλον θλιβερή στιγμή για να διατυπωθεί το σύνθημα-ευαγγέλιο για τους έχοντες το μονοπώλιο της κρατικής βίας…