«Η διαπραγμάτευση είναι τόσο σκληρή που κλείνουμε συνεχώς μέτωπα και τα μέτωπα ανοίγουν σε άλλο σημείο. Είναι σαν Λερναία Ύδρα», παραδέχτηκε ο υπυργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, μετά την πολύωρη συνάντησή του με τους επικεφαλής της τρόικας και τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη. Ο μαραθώνιος των διαπραγματεύσεων συνεχίζεται αυτή την ώρα στο Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου να οριστικοποιηθούν τα νέα μέτρα που ζητά η τρόικα ως προϋπόθεση για τη νέα δανειακή σύμβαση. Όπως επισήμανε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος, «ασκείται μεγάλη πίεση προς τη χώρα» και «η σωτηρία της συνεπάγεται θυσίες».

Ads

 
«Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα για το νέο πρόγραμμα συνεχίζονται και είναι προφανές ότι ασκείται πολύ μεγάλη πίεση απέναντι στη χώρα, ασκείται πολύ μεγάλη πίεση στον ελληνικό λαό, στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν ένα δραματικό και οξύ δίλημμα. Διότι η σωτηρία της χώρας, η παραμονή της στο ευρώ, το PSI, η οριστικοποίηση της νέα δανειακής σύμβασης και η λήψη των χρημάτων που είναι ζωτικής σημασίας για τη σωτηρία της Ελλάδας, συνεπάγεται ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό κόστος, συνεπάγεται θυσίες», τονίζει σε δήλωσή του μετά την ολοκλήρωση της αποψινής διαπραγμάτευσης με την τρόικα και πριν την αναχώρησή του για τη σύσκεψη με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
 
Αφήνοντας αιχμές στα κόμματα που συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση, επισημαίνει: «κανείς δεν είναι πιο σκληρός από τον άλλον. Κανείς δεν είναι πιο φιλολαϊκός από τον άλλον. Δεν υπάρχει – πιστεύω – ένας που να θέλει να περιορίσει μισθούς και συντάξεις, που να θέλει να περιορίσει το επίπεδο ζωής των Ελλήνων. Και ψεύδεται όποιος ισχυρίζεται ότι έχει μεγαλύτερες ευαισθησίες ή αγωνίζεται εδώ, εσωτερικά, μόνος του».
 
Ο κ. Βενιζέλος σημειώνει επίσης ότι «από την άλλη μεριά, η αποτυχία των διαπραγματεύσεων, η αποτυχία του προγράμματος, η χρεοκοπία της χώρας, συνεπάγεται ακόμα μεγαλύτερες θυσίες. Και δυστυχώς, αντί να δούμε αυτό το τραγικό δίλημμα κατάματα και να μιλήσουμε με ειλικρίνεια, με εθνική ενότητα, να καταλάβουμε τι έχει συμβεί τις τελευταίες πολλές δεκαετίες στη χώρα μας, γιατί φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, σε μια κατάσταση που προσβάλει την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού, είναι πάρα πολλοί αυτοί, οι οποίοι ξοδεύουν τις δυνάμεις τους σε μια συμβατική, ξεπερασμένη κομματική αντιπαράθεση, γεμάτη μικρότητες, σα να μην έχει συμβεί τίποτα, σα να είμαστε στο 2009 ή στο 1999. Δυστυχώς, είμαστε αλλού και δεν λέμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό.
 
Κάποιοι πιστεύουν ότι συζητώντας μεταξύ μας οι Έλληνες, τα πολιτικά κόμματα, οι αρχηγοί των κομμάτων με τον Πρωθυπουργό που τα ίδια τα κόμματα διάλεξαν και στηρίζουν στη Βουλή, διαπραγματευόμαστε. Όχι! Δεν διαπραγματευόμαστε όταν μιλάμε μεταξύ μας. Κανείς δεν είναι πιο σκληρός από τον άλλον. Κανείς δεν είναι πιο φιλολαϊκός από τον άλλον. Δεν υπάρχει -πιστεύω- ένας που να θέλει να περιορίσει μισθούς και συντάξεις, που να θέλει να περιορίσει το επίπεδο ζωής των Ελλήνων. Και ψεύδεται όποιος ισχυρίζεται ότι έχει μεγαλύτερες ευαισθησίες ή αγωνίζεται εδώ, εσωτερικά, μόνος του.
 
Ο αγώνας και η διαπραγμάτευση γίνεται όταν συναντάμε τους εντεταλμένους εκπροσώπους των εταίρων μας και των διεθνών οργανισμών που μετέχουν στην τρόικα. Η διαπραγμάτευση γίνεται όταν αντιμετωπίζεις τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, τη διεθνή κοινή γνώμη, τις κυβερνήσεις και τα Κοινοβούλια άλλων χωρών που στηρίζουν την Ελλάδα και θέλουν να βλέπουν να γίνονται στην Ελλάδα αυτά που γίνονται στον δικό τους τόπο ή κατά τη δική τους αντίληψη.
 
Λοιπόν, δυστυχώς, πρέπει να σας πω ότι είναι τόσο σκληρή η διαπραγμάτευση που κλείνουμε συνεχώς μέτωπα και τα μέτωπα ανοίγουν σε άλλα σημεία. Είναι μια Λερναία Ύδρα. Και επειδή κανείς δεν είναι Ηρακλής από μόνος του για να αντιμετωπίσει τη Λερναία Ύδρα πρέπει όλοι μαζί, χωρίς μικρότητες και χωρίς εξυπνακισμούς, να δώσουμε αυτή τη μάχη, να πείσουμε τους Έλληνες, να τους δώσουμε την εικόνα όλου του σχεδίου και να προχωρήσουμε προς τη λύση που έχουμε επιλέξει, που είναι να μείνουμε στο ευρώ, να μείνουμε στην Ευρώπη και να αγωνιστούμε να ξανακερδίσουμε το χαμένο έδαφος.
 
Έχουμε όλοι – ο καθένας βέβαια κατά το μέτρο της ιδιότητας που έχει, γιατί είναι άλλο να ασκείς εξουσία και άλλο να υφίστασαι την εξουσία – εθνικά μια ιστορική ευθύνη γιατί φτάσαμε στο σημείο αυτό. Και πρέπει να ξανακερδίσουμε την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της χώρας μας. Θέλει πολλή δουλειά, θέλει μεγάλη προσπάθεια, θέλει επιμονή για να ξαναγίνουμε υπερήφανοι».