Το πρότασή του για μία εσωτερική αναδιάρθρωση του Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικας των δανειστών της, έθεσε υπ’ όψιν του Επιτρόπου Όλι Ρεν ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν στις Βρυξέλλες. Οι βιομήχανοι με το υπόμνημά τους στον Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ προτείνουν 15 μέτρα «σοκ», ενώ διαπιστώνουν πως η υπερφορολόγηση της οικονομίας από τη μία πλευρά και οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, από την άλλη, «δημιουργούν μια μορφή “τανάλιας” που υπονομεύει την προοπτική της χώρας».

Ads

«Η ταχύτερη υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών θα δικαιολογούσε μια ανοχή στις διαφαινόμενες αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους του 2010 και του 2011, δεδομένου ότι ο κοινωνικός ιστός δεν αντέχει νέες περικοπές και νέους φόρους», δήλωσε ο κ. Δασκαλόπουλος μετά τη συνάντηση με τον Επίτροπο Όλι Ρεν και πρόσθεσε: «Πεποίθησή μου είναι ότι οι εταίροι μας έχουν τη διάθεση, τη βούληση να διευκολύνουν ακόμη περισσότερο την Ελλάδα να φέρει σε πέρας την οδυνηρή προσπάθεια οικονομικής ανόρθωσης την οποία καταβάλλει».

Ο ΣΕΒ σημειώνει στο υπόμνημα ότι σε μη ανταγωνιστική οικονομία που συρρικνώνεται, η χωρίς ευρωπαϊκό προηγούμενο δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδος ενέχει σοβαρούς κινδύνους: «τα έσοδα μπορεί να μην συγκεντρωθούν, η οικονομία μπορεί να περάσει σε παρατεταμένη ύφεση».

Το υπόμνημα για την αναδιάρθρωση του μνημονίου θα υποβληθεί και στην κυβέρνηση, αλλά και στους εκπροσώπους της τρόικας με τους οποίους θα συναντηθεί το ΔΣ του ΣΕΒ. Ορισμένα από τα 15 μέτρα που προτείνει ο Σύνδεσμος είναι:

• Επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών που αφορούν το άνοιγμα όλων των αγορών και επαγγελμάτων
• Απάλειψη των ελλειμμάτων όλων των δημόσιων επιχειρήσεων
• Δραστική μείωση της σπάταλης νοσοκομειακής και φαρμακευτικής δαπάνης.
• Δημιουργία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού που θα σιγουρέψει ότι οι μεταρρυθμίσεις σχεδιάζονται, ολοκληρώνονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές και το αυστηρό χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί και πάντως μέσα στην επόμενη διετία.
• Εντατικοποίηση της προσπάθειας να περιοριστεί η δημόσια σπατάλη υιοθετώντας ένα αυστηρό χρονοδιάγραμμα και εξειδικευμένους ποσοτικούς στόχους.

Επίσης, ζητούν τη λήψη μίας σειράς μέτρων ώστε να καταπολεμηθεί η ύφεση και να προωθηθεί η στροφή στις επενδύσεις και στην ανάπτυξη όπως:

• Αποκατάσταση της ρευστότητας στον ιδιωτικό τομέα με:

i.Την απορρόφηση του πακέτου των €25 δισ. από τις τράπεζες.
ii.Την εξασφάλιση πόρων για την επιστροφή ΦΠΑ και εξόφληση χρεών και εκκρεμούντων τιμολογίων προς τον ιδιωτικό τομέα.
iii.Τη διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ευνοϊκών κριτηρίων για τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα).
iv.Τον σχεδιασμό ενός χρηματοδοτικού προγράμματος για μεγάλα έργα που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, αλλά κινδυνεύουν να ξεμείνουν από κεφάλαια.
v.Τον προσδιορισμό ενός ελάχιστου ύψους για τον ΠΔΕ και την ποιοτική εξέτασή του και αναβάθμισή του.

Λήψη μέτρων έκτακτης ανάγκης, όπως:
i.Η μείωση της φορολογίας στα μερίσματα.
ii.Η επιτάχυνση των αποσβέσεων για νέες επενδύσεις.
iii.Η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου πλαισίου για την ίδρυση και φορολογία εταιρειών συμμετοχών.
iv.Η σημαντική επιτάχυνση όλων των ιδιωτικοποιήσεων με την εξασφάλιση ότι τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του χρέους.
v.Η χρήση ιδιωτικών εταιρειών για την παροχή υπηρεσιών του δημοσίου (outsourcing).
vi.Η οριστικοποίηση των προδιαγραφών και την προκήρυξη διεθνών διαγωνισμών για 3-5 μεγάλα έργα που για καιρό τώρα βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού.

• Εκπόνηση σχεδίου ανάπτυξης με αναφορά στα υπάρχοντα καθώς και στα δυνητικά συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
• Δημιουργία ενός αποτελεσματικού μηχανισμού εποπτείας και συντονισμού του αναπτυξιακού αυτού σχεδίου με καθοριστική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.

«Μία αύξηση φόρων θα φέρει ελάχιστα (ίσως και καθόλου) νέα έσοδα, ενώ μια νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις ενέχει τον κίνδυνο να σπρώξει την οικονομία βαθύτερα στην ύφεση και να προκαλέσει κοινωνική αναταραχή», αναφέρει ο ΣΕΒ. «Η ελληνική κυβέρνηση και οι δανειστές της υπήρξαν υπερβολικά αισιόδοξοι ως προς τη φοροδοτική δυνατότητα της οικονομίας και την ικανότητα της χώρας να περάσει από ένα μοντέλο ανάπτυξης που βασίζεται στα δάνεια, στις επιδοτήσεις, στη δημόσια δαπάνη και στην κατανάλωση σε ένα άλλο που ευνοεί την ανάπτυξη μέσα από επενδύσεις και εξαγωγές».

«Ακόμη κι αν υλοποιηθούν, χωρίς αποκλίσεις, όλοι οι στόχοι του Μνημονίου», υποστηρίζει τέλος ο ΣΕΒ, «η χώρα και πάλι θα έχει μία σχέση χρέους προς ΑΕΠ που δύσκολα θα εξυπηρετείται ή θα μειώνεται, μέσα σ’ ένα μη ανταγωνιστικό περιβάλλον με χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης».