Το σενάριο μιας διακομματικής κυβέρνησης με «τεχνοκράτη» πρωθυπουργό ήρθε στο προσκήνιο παράλληλα με τα δημοσιεύματα και τις πληροφορίες για τριπλές κάλπες εάν η ΝΔ δεν καταφέρει να πάρει αυτοδυναμία ούτε στις δεύτερες εκλογές – τις εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής.

Ads

Γι’ αυτό το σενάριο, της κυβέρνησης κοινής αποδοχής με εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό, ρωτήθηκαν οι πολίτες στο δεύτερο μέρος της έρευνας flash της Prorata για το tvxs.gr και η εικόνα που προκύπτει έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Κατ΄αρχάς υπάρχει ένα βαρύ πλειοψηφικό – έως και συντριπτικό – «όχι» στο ερώτημα «Ποια είναι η άποψή σας ως προς το σενάριο κυβέρνησης κοινής αποδοχής από τα μεγαλύτερα κόμματα με εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό; Κατά τη γνώμη σας ένα τέτοιο σενάριο κινείται προς τη σωστή ή προς τη λάθος κατεύθυνση;». Το 70% απαντά «Σίγουρα/μάλλον προς τη λάθος κατεύθυνση» και μόνον ένα ποσοστό 20% λέει « Σίγουρα/μάλλον προς τη σωστή κατεύθυνση».

Έχει επίσης ενδιαφέρον ότι αυτό το «όχι» είναι επίσης συντριπτικά πλειοψηφικό μεταξύ των ψηφοφόρων τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ. Το 82% των ψηφοφόρων της ΝΔ και το 81% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν κυβέρνηση κοινής αποδοχής με εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό, ενώ εξίσου αρνητικοί είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία και οι ψηφοφόροι που αυτοπροσδιορίζονται είτε στην αριστερά και την κεντροαριστερά, είτε στη δεξιά και την κεντροδεξιά.

Ads

Σχετικά πιο δεκτικοί εμφανίζονται οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ (το 25% λέει πως «είναι στη σωστή κατεύθυνση») και του κέντρου (27%).

image

Η πρώτη παρατήρηση που κάνει για τις απαντήσεις αυτές ο διευθυντής ερευνών της Prorata Αγγελος Σεριάτος είναι πως η «κυβέρνηση κοινής αποδοχής με εξωκονοιβουλευτικό πρωθυπουργό» φαίνεται να παραπέμπει ευθέως τους ψηφοφόρους σε μια
κυβέρνηση «τύπου Παπαδήμου» – δηλαδή, στην εποχή της χρεοκοπίας και των Μνημονίων με όλη την αρνητική της φόρτιση.

Από εκεί και πέρα, τα ποιοτικά στοιχεία όλων των τελευταίων δημοσκοπήσεων  δείχνουν ότι σχηματίζεται κι ένα νέο «δίπολο» σε ό,τι αφορά γενικά τις κυβερνήσεις συνεργασίας: Υπάρχει μια σημαντική μερίδα κεντρώων και κεντροδεξιών ψηφοφόρων που τάσσονται υπέρ κυβέρνησης συνεργασίας ΝΔ-ΚΙΝΑΛ απορρίπτοντας άλλες συμπράξεις. Και υπάρχει μια επίσης σημαντική μερίδα αριστερών και κεντροαριστερών ψηφοφόρων που τάσσερτα υπέρ συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με άλλο προοδευτικό κόμμα, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά και εδώ το ΚΙΝΑΛ και απορρίπτοντας επίσης συνεργασίες με άλλα κόμματα.

«Εκείνο που βλέπουμε», λέει ο Αγγελος Σεριάτος «είναι ότι η συμμετοχή του κέντρου προκρίνεται και από τις δύο πλευρές».

Το ερώτημα είναι εάν μπορεί να προκύψει, είτε προς την μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση, αυτή η συμμετοχή του κέντρου με δεδομένο ότι ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης επιμένει κατηγορηματικά στην πολιτική αυτονομία και τις ίσες αποστάσεις.

Εδώ, ο διευθυντής ερευνών της Prorata παρατηρεί ότι διανύουμε ήδη περίοδο σχετικά υψηλής πόλωσης: Υπάρχει διαίρεση μεταξύ αριστεράς και δεξιάς και κλιμακούμενη πόλωση από την οποία δύσκολα μπορεί να επωφεληθεί το ΚΙΝΑΛ – κάποια στιγμή θα πρέπει να τοποθετηθεί και να πάρει θέση. Υπάρχει και η άποψη που λέει ότι η αποστασιοποίηση και η μετριοπάθεια μπορεί να κάνουν την διαφορά απέναντι στην τοξικότητα και να διατηρήσουν την ενσχυμένη δυναμική που έδειξε το ΚΙΝΑΛ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, πρόκειται όμως για ένα δύσκολο στοίχημα.

«Το ΚΙΝΑΛ», λέει χαρακτηριστικά ο Αγγελος Σεριάτος, «μπορεί να είναι το κόμμα που αυτή την στιγμή διαθέτει τα περισσότερα ανοιχτά αυτιά για να το ακούσουν. Αυτό όμως δεν συνιστά και παγιωμένη εκλογική συμπεριφορά και δυναμική».


image