Tην απειλή που πρόκειται να προκαλέσει μακροπρόθεσμα στο δημόσιο χρέος το κόστος μετάβασης από το υφιστάμενο σύστημα επικουρικών συντάξεων, το οποίο είναι αναδιανεμητικό, στο νέο κεφαλαιοποιητικό, επισημαίνουν οι θεσμοί στην 11η Εκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας που δημοσιοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου. 

«Η μεταρρύθμιση του συστήματος επικουρικής σύνταξης υιοθετήθηκε από το Κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο του 2021 και θα τεθεί σε ισχύ το 2022, με περιορισμένο φορολογικό κόστος μεσοπρόθεσμα, αλλά σημαντικό δημοσιονομικό αντίκτυπο μακροπρόθεσμα (sizeable fiscal impact in the long run)» αναφέρουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Και συνεχίζουν: «Το δημοσιονομικό κόστος της μεταρρύθμισης βραχυπρόθεσμα αντικατοπτρίζει την εκτροπή των μελλοντικών εισφορών των νέων εργαζομένων στο νέο Ταμείο για τη συσσώρευση κεφαλαίου. Συνεπώς δημιουργείται ένα κενό εσόδων που θα πρέπει να καλυφθεί από δημόσια κεφάλαια. Αυτό το κόστος αναμένεται να είναι διαχειρίσιμο (0,1-0,2% του ΑΕΠ ετησίως) κατά την επόμενη δεκαετία και μπορεί να καλυφθεί από υπάρχοντα αποθέματα ασφαλείας στον κοινωνικό προϋπολογισμό. Ωστόσο, το κόστος της μεταρρύθμισης αναμένεται να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου και να κορυφωθεί περίπου στο 1% του ΑΕΠ τη δεκαετία του 2070 σε ετήσιους όρους».

Συνεπώς, ακόμη και με τις πιο μετριοπαθείς προβλέψεις για την αύξηση του ΑΕΠ (η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ στις εκθέσεις των πιστωτών είναι 1% αν και την περίοδο 1990-2019 η μέση αύξηση του ΑΕΠ ήταν 1,6%), η ετήσια δημοσιονομική επιβάρυνση θα ανέλθει στο ύψος των 2,5 δισ. ευρώ στο τέλος της περιόδου, επιβεβαιώνοντας και τις επιφυλάξεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και τις εκτιμήσεις της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής για την ανάγκη επιπλέον χρηματοδότησης 78 δισ. ευρώ προκειμένου να λειτουργήσει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα στο οποίο θα ενταχθούν όλοι οι νεοπροσλαμβανόμενοι από την 1.1.2022.