Πώς εξελίσσεται η μεταβατική πορεία της Ουκρανίας, της περιζήτητης νύφης Ρωσίας-Δύσης,
  σε σχέση με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ και Ε.Ε.; Τελευταία πολύ σημαντική, εξέλιξη,  η αποχώρηση αυτή την εβδομάδα του Ουκρανικού στρατού απο το
αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ, που ήταν πολιορκημένο επι 3 μήνες απο τους αυτονομιστές.

Ads

Στρατιωτικά, που έχει και μεγαλύτερη σημασία, δεν   έχουμε αλλαγές ως προς τα σύνορα των αυτοαποκαλούμενων Αυτόνομων  Δημοκρατιών Ντονιέτσκ  (DNR) και Λουγκάνσκ από την πρώτη συμφωνία του Μίνσκ (πρωτεύουσα της Λευκορωσίας) στις 5 – 9 – 2014, αλλά ούτε και από την δεύτερη  συνάντηση στις 24-12-2014.

Στη δεύτερη συνάντηση, από πλευράς Ουκρανίας, επικεφαλής ήταν ο πρώην πρόεδρός της Λεονίντ Κούτσμα, εκ μέρους των αυτονομιστών της DNR (Λαϊκή Δημοκρατία Ντανιέτσκ) ο Πουργκίν, της LNR (Λαϊκή Δημοκρατία Λουγκάνσκ) ο Πλότνισκ και εκπροσώπων του ΟΑΣΕ.

Στη συνάντηση τέθηκαν τα παρακάτω θέματα:

-Ανταλλαγή αιχμαλώτων

-Απόσυρση βαρέων όπλων σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από τα σύνορα που έχουν τοποθετηθεί από τις 5-9-2014.

Ads

-Οικονομικός αποκλεισμός DNR και LNR .

-Ανθρωπιστική κρίση

Τελικά συμφώνησαν μόνο στην ανταλλαγή αιχμαλώτων 220 αυτονομιστές με 150 Ουκρανούς στρατιώτες, το οποίο πραγματοποιήθηκε.Μερικά σημαντικά επίσης γεγονότα που συνέβησαν μέχρι το τέλος του 2014 για την Ουκρανία είναι:

-Η καταστροφή της μεγάλης γέφυρας που συνδέει τα δύο πολύ μεγάλα εργοστάσια σιδήρου ( από τα μεγαλύτερα στον κόσμο) το Αζόφ Στάλ και το Ιλιτσά με το λιμάνι της Μαριούπολης. Μέσω αυτής γινόταν όλος ο ανεφοδιασμός με κάρβουνο και πρώτες ύλες, αλλά και οι εξαγωγές. Άγνωστοι επιτέθηκαν στο φυλάκιο της γέφυρας, αφού σκότωσαν ένα φύλακα και τραυμάτισαν άλλους δύο, προέβησαν στη καταστροφή της με εκρηκτικές ύλες.Υπόνοιες, φημολογία υπάρχει μεγάλη, εικάζουν ότι μπορεί να είναι έργο του ολιγάρχη Καλαμόσκι , που διατηρεί μισθοφορικό στρατό, αποτελούμενο κυρίως από οπαδούς του Ναζιστικού κόμματος  Δεξιός Τομέας (Πράβι Σέκτορ).Τα δύο εργοστάσια ανήκουν στον άλλο, τον μεγαλύτερο ολιγάρχη της Ουκρανίας Ρενάτ Αχμέτοφ, που ήλεγχε ή κατείχε σχεδόν όλη τη βιομηχανία στις περιφέρειες Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ.

Μαίνεται λοιπόν και εν μέσω εμφυλίου ο πόλεμος μεταξύ των Ουκρανών ολιγαρχών.

-Στις αρχές Δεκέμβρη 2014, ο μισθοφορικός στρατός του Καλαμόσκι, όπως ανέφεραν Ρωσικές πηγές επιβεβαιωμένες, με όπλα εισέβαλαν και κατέλαβαν ένα μεγάλο διυλιστήριο στην πόλη Νικολάεφ ( μεγάλο λιμάνι) μεταξύ Μαριούπολης και Οδησσού, που ανήκε σε μικρότερο ολιγάρχη , που αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρωσία για να σωθεί.

-Στην πόλη Βίνιτσα, πατρίδα του προέδρου της Ουκρανίας Ποροσένκο, οι οπαδοί του επίσης φιλοναζιστικού κόμματος, Σβόμποντα (Ελευθερία με αρχηγό τον Τιαγνιμπόκ), που δεν είναι στη βουλή, προσπαθούν να διώξουν τον περιφερειάρχη , και τοποθετούν –αδειάζουν κάδο απορριμμάτων πάνω στο γραφείο του, επειδή έχει εκλεγεί με το κόμμα των περιφερειών του πρώην προέδρου Γιανακόβιτς.

-Κατάργηση του άρθρου του συντάγματος που προέβλεπε την ουδετερότητα της Ουκρανίας, με στόχο να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Η απάντηση από τον Πούτιν και Λαβρόφ ήταν άμεση (25-12-2014).
Κύρια απειλή για τη Ρωσία, η επέκταση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της.
Δεν είναι ανεκτή ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

-Για το Μπόϊνγκ των Μαλεσιανών αερογραμμών με 290 νεκρούς, Ρώσος υψηλόβαθμος αξιωματικός, σε συνέντευξη τύπου, στα μέσα ενημέρωσης, είπε
ότι το Μπόϊνγκ χτυπήθηκε με πυραύλους αέρος από αεροπλάνο Σουχόι-25
(SU-25).Αυτό επιβεβαίωσε ο  Ουκρανός πιλότος της Ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας, που υπηρετούσε στην αεροπορική βάση της πόλης Ντνιεποπρετόφσκ  και μετά απ’ αυτό αυτομόλησε στη Ρωσία.

-Ο πρόεδρος Ποροσένκο και ο πρωθυπουργός Γιατσενιούκ,  διόρισαν τέσσερις ξένους (όχι Ουκρανούς πολίτες) υπουργούς, αφού δεν μπόρεσαν να βρούνε από τα 45 εκ.Ουκρανούς ! Ήτοι:Υπουργός Οικονομικών-Αμερικανίδα, Υπουργός Υγείας-Γεωργιανός (πρώην υπουργός επί προεδρίας Κατσιασβίλι στη Γεωργία),
ένας άλλος Γεωργιανός και ένας Λιθουανός.
Και οι τέσσερις μιλάνε στο κοινοβούλιο μόνο Ρώσικα (διότι πολοί βουλευτές δεν ομιλούν Αγγλικά), αν και σε όλη την Ουκρανία, απαγορεύεται  η Ρώσικη γλώσσα.

-Τόν πρώην πρόεδρο της Γεωργίας Κατσιασβίλι, ο οποίος πρόλαβε να φύγει προτού εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την δικαιοσύνη,  η εξουσία του Κιέβου προωθούσε για την θέση του υπεύθυνου κατά της διαφθοράς , αν και καταζητείται από την κυβέρνηση της Γεωργίας για μεγάλη διαφθορά και δεν μπορεί να επιστρέψει στην πατρίδα του.

-Ή πρώην πρόεδρος της βουλής και σημερινή πολιτικός της Γεωργίας, σε συνέντευξη τύπου στην πρωτεύουσα Τιφλίδα, δήλωσε οτι « ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ποροσένκο, θα έχει την ίδια τύχη με τον φίλο του Κατσιασβίλι, που καταζητείται από τις αρχές της χώρας του».

-Στις 4-1-2015, ο πρόεδρος Ποροσένκο, ο Τουρτσίνοφ (πρώην πρόεδρος της βουλής) και το συμβούλιο ασφαλείας της Ουκρανίας, αποφάσισαν  να τοποθετήσουν φυλάκια-σημεία ελέγχου (εισόδου-εξόδου) μεταξύ Ουκρανίας και αυτονομιστών (DNR και LNR) σε εφτά σημεία. Αυτό δείχνει την απόσχιση από την Ουκρανία των DNR και LNR ,που στην ουσία δέχεται η εξουσία του Κιέβου , αφού βάζει νέα σύνορα.

Αυτά και αλλά ανάξια μνείας συνέβησαν και συμβαίνουν στη «Δημοκρατία της Ουκρανίας», που ελέγχεται πλήρως από ακροδεξιές και ναζιστικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ και Ε.Ε.

Αλλά ποιος ενδιαφέρεται για τον λαό της Ουκρανίας;

Ο πόλεμος,  που  γίνεται με την στήριξη της Δύσης (ΗΠΑ και ΕΕ), γίνεται για λεηλατήσουν τον πλούτο της,  η καπιταλιστική ελίτ  και οι ολιγάρχες.

Πόλεμος δηλαδή,  μεταξύ Δυτικών και Ουκρανών ολιγαρχών,  ενάντια σε  φιλορώσους και Ρώσους ολιγάρχες,  με αθώα θύματα τον λαό της Ουκρανίας.
Η εμφύλια σύρραξη, δεν σταμάτησε ποτέ, παρά τις δύο συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός στις 5-9-2014 και 9-12-2014.

Απλώς σήμερα δεν γίνεται σε όλο το μήκος των συνόρων τους, αλλά εντοπίζεται στο αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ (το οποίο υπογείως σε μεγάλη έκταση αποτελείται από πολλές στοές ,λαβύρινθος, ήταν καταφύγιο από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο ), που αν και είναι περικυκλωμένο για τρεις και πλέον μήνες δεν έχει καταληφθεί πλήρως από τους αυτονομιστές και  στην Μαριούπολη όπου οι αυτονομιστές ελέγχουν πέριξ της πόλης και σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη,  προς την Αζοφική θάλασσα και Ρωσία, όπου έχουν βάλει τα σύνορά τους.

Η οικονομία της χώρας, οδεύει από το κακό στο χειρότερο.
Μεγάλη υποτίμηση στο εθνικό τους νόμισμα Γκρίβνα, αδυναμία πληρωμών, κατάργηση ακόμη και επιδομάτων και συντάξεων ασθενείας εξ αιτίας της προσβολής των από την έκρηξη του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνομπίλ το 1986, κατάργηση υποτροφιών φοιτητών, αυξήσεις στις τιμές ενέργειας, φυσικού αερίου κλπ, διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος λόγω βλάβης σε ένα σε ένα  από τους τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες στο μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό στην Ευρώπη που βρίσκεται στην πόλη Ζαπαρόζια, ενώ την ίδια ώρα ο πολυέξοδος πρωθυπουργός Γιατσενιούκ που φημίζεται για τα πολύ ακριβά ρούχα που φοράει και πληρώνει μόνο για λάστιχα 11.000 ευρώ για το  ακριβό Mercedes αυτοκίνητό του.

Όσον αφορά τώρα,  τις σχέσεις Ρωσίας και με τις ΗΠΑ και Ε.Ε.,  με αφορμή την Ουκρανία, γιατί όπως έχει δηλώσει πολλές φορές ο Πούτιν, και η Ουκρανία να μην υπήρχε , οι Αμερική θα εύρισκε κάποιο  άλλο πρόσχημα για να  πλήξει οικονομικά τη Ρωσία, πού αναπτύσσονταν με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης τα τελευταία δέκα χρόνια.

Τεταμένες λοιπόν είναι σήμερα οι σχέσεις Ρωσίας και Δύσης.
Το πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις Ρωσίας – Δύσης στο προσεχές μέλλον, δεν είναι προς το παρόν σαφές.

—————————

Αξίζει, πιστεύω να αναφέρω μερικά από τα όσα είπε σε συνέντευξή του στη Ρωσική εφημερίδα Κομερσάντ,  στις 22-12-2014, ο επικεφαλής του αμερικανικού think tank, Stratfor,Tζόρτζ Φρίντμαν, υπέρμαχος του νεοφιλευθερισμού,  για τη σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας στην Ουκρανία.

-Η επαναχάραξη των συνόρων,  που επικαλείται η Δύση, αυτό είναι μία ανοησία.Το πρώτο παράδειγμα αλλαγής συνόρων με τη βία, ήταν η Γιουγκοσλαβία, με κορύφωση το Κοσσυφοπέδιο.

-Κύριος στόχος των ΗΠΑ στην Ουκρανία,  σύμφωνα με την συνετή τους εξωτερική πολιτική τα τελευταία 100 χρόνια, είναι να μη δοθεί δυνατότητα σε κανένα κράτος να συγκεντρώσει στα χέρια του αρκετά μεγάλη εξουσία στην Ευρώπη. Όπως έπραξαν στον Α’ και Β’ παγκόσμιο πόλεμο.Την ίδια στιγμή , οι ΗΠΑ θεωρούσαν δυνητικά πιο επικίνδυνο ένα πιθανό συνασπισμό μεταξύ της Ρωσίας και της Γερμανίας.Αυτό θα ήταν μια ένωση του γερμανικού κεφαλαίου και της κεντοευρωπαικής υψηλής τεχνολογίας με τους ρωσικούς φυσικούς πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό της απέραντης ευρασιατικής χώρας.

-Η Ρωσία δεν θέλει να ελέγξει πλήρως την Ουκρανία ή να την έχει υπο κατοχή.
Της αρκεί, ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Η ρωσική κυβέρνηση δεν μπορεί να ανεχθεί μια κατάσταση κατά την οποία οι δυτικές Ένοπλες Δυνάμεις θα βρίσκονται σε απόσταση μόλις 100 χιλιόμετρα μακριά από το Κούρσκ ή το Βορόνεζ.

-Η Ρωσία αποκαλεί πραξικόπημα που οργανώθηκε από τις ΗΠΑ, τα γεγονότα της πλατείας του Κιέβου στις αρχές του 2014.Και πραγματικά ήταν το πιο κραυγαλέο πραξικόπημα στην ιστορία.

-Δείτε ποια είναι η κατάσταση στην Ουκρανία. Έχουμε δύο χώρες. Η μια (Ρωσία) την θέλει να είναι ουδέτερη. Η άλλη (ΗΠΑ) να αποτελεί η Ουκρανία τμήμα της γραμμής συγκράτησης της ρωσικής επέκτασης. Και οι δυο χώρες ενεργούν βάσει των εθνικών συμφερόντων τους. Μόνο που το κρίσιμο θέμα είναι,  ότι  τα συμφέροντα των δύο μεγάλων δυνάμεων βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση.

-Πολλά θα εξαρτηθούν από την στάση του Κιέβου. Η κυβέρνηση  στο Κίεβο, είναι το αδύναμο σημείο της Ουκρανίας.Αν διασπαστεί, η Ρωσία θα προσπαθήσει να γυρίσει την κατάσταση προς όφελός της.
Αυτά τα παραπάνω είπε σε γενικές γραμμές ο Τζόρτζ Φρίντμαν.

Αυτή τη στιγμή που είναι εξαιρετικά τεταμένες οι σχέσεις Ρωσίας-Δύσης.
Την ίδια ώρα , η Ρωσία στρέφεται Ανατολικά, αναζητώντας νέους εταίρους, εγκαταλείποντας ανοιχτά πλέον τα κοινά προγράμματα με τη Δύση.  Εύγλωτο παράδειγμα αποτελεί η παραίτηση από την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου South Stream.

Μεγάλες συμφωνίες υπογράφτηκαν το 2014, πρώτα με την Κίνα, αλλά και τις άλλες χώρες της ΑΣΕΑΝ (Ασίας-Ειρηνικού και Αφρικής), αλλά και επίσημες επισκέψεις σε Βραζιλία, Κούβα, Νικαράγουα, Αργεντινή και Ινδία.

——————————-

Από 1-1-2015, λειτουργεί η Ευρασιατική  Ένωση με Ρωσία, Καζακστάν, Λευκορωσία και Αρμενία. Έπονται Κυργιζία και Ταγκικιστάν.Που σημαίνει ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, υπηρεσιών, κεφαλαίων, εργατικού δυναμικού και συντονισμένη πολιτική στην ενέργεια, βιομηχανία, γεωργία και μεταφορές.

Η καθιέρωση ισχυρών δεσμών με τους νέους εταίρους είναι πολύ σημαντική για τη Ρωσία, λόγω των απαισιόδοξων προοπτικών όσον αφορά την εξομάλυνση των σχέσεων με τις ΗΠΑ και ΕΕ, που οι ειδικοί τη χαρακτηρίζουν  « Ψυχρό πόλεμο χωρίς κανόνες», σε αντίθεση με τον παλιό ψυχρό πόλεμο που στη Γιάλτα της Κριμαίας το 1945, ο Στάλιν, ο Ρούσβελτ και ο Τσώρτσιλ, είχαν ορίσει τις σφαίρες επιρροής Σοβιετικής Ένωσης και Δύσης.

Αλλά και τότε, σύμφωνα με απόψεις ρώσων ιστορικών στα ρωσικά κανάλια, μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και κατασκευή της Ατομικής βόμβας, ο Τσώρτσιλ είπε στον Τρούμαν, να ρίξει ατομική βόμβα στη Ρωσία και να την καταστρέψει.

Επίσης για την ιστορία, πριν   από  μερικά χρόνια, συναντήθηκαν στο Λονδίνο, ο εγγονοί, των,  Τσώρτσιλ , Ρούσβελτ και Στάλιν. Ο εγγονός του Τσώρτσιλ είπε ότι ο παππούς του, του είπε ότι από τους τρεις ηγέτες, ο πιο ικανός και έξυπνος ήταν ο Στάλιν και είχε καλύτερες σχέσεις με τον Ρούσβελτ.

Όσον αφορά την Ουκρανία κλείνοντας, η εξέλιξη του εμφυλίου πολέμου μετά την πρώτη συμφωνία του Μίνσκ και δεύτερη συνάντηση, συμφωνία μόνο στην ανταλλαγή αιχμαλώτων και διαφωνία σ’ όλα τα άλλα θέματα, είναι πολύ αρνητική εξέλιξη.

Πιστεύω, ότι αργά ή  γρήγορα θα έχουμε μεγάλης κλίμακας, πάλι πολεμικές επιχειρήσεις.Ο αμερικανικός παράγοντας (ΗΠΑ), από ότι ανεπίσημα λέγεται σε Μόσχα, Ντονιέτσκ και Λουγκανσκ, μάλλον ενθαρρύνει την εξουσία της Ουκρανίας για πόλεμο αντί για ειρήνη. Το κακό είναι ότι θα σκοτωθούν πάλι άνθρωποι για να ικανοποιηθούν τα γεωστρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ, εφαρμόζοντας πλήρως το δόγμα Μπρεζίνσκι.

Από την άλλη πλευρά η Ρωσία, θα αμυνθεί και θα βοηθήσει τους αυτονομιστές, που είναι Ρώσοι και φιλορώσοι, διότι χάνοντας την Ουκρανία, νιώθει να απειλείται η ασφάλειά της.

Η εμφύλια σύρραξη,  θα διαρκέσει πολύ  και θα έχει πολλά στάδια μέχρι να ολοκληρωθεί.Οι  Ρώσοι δεν διανοούνται, να χάσουν την Ουκρανία ή να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Εκλαμβάνεται ως απειλή αυτό για την ασφάλειά τους.

Γι’ αυτό και θα αντιταχθεί και θα πολεμήσει  επίσημα και ανεπίσημα με κάθε μέσον, ελπίζοντας ότι στο τέλος  θα νικήσει, όπως η ιστορία έχει αποδείξει, όπως πολλές φορές ο Πούτιν έχει δηλώσει.

* Άγγελος Κολέμπας -Πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ-Οικονομολόγος, Ασχολούμενος με Ρωσία-Ουκρανία από το 1993