Κριτική στο παρόν μείγμα μεταναστευτικής πολιτικής, το οποίο «βασίζεται στο συνδυασμό περιοριστικών μέτρων και ελάχιστης παρέμβασης στην ενταξιακή διαδικασία», ασκεί το ΔΣ του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, με αφορμή τα ζητήματα που έφερε στο δημόσιο διάλογο η απεργία πείνας των 300 μεταναστών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στο μεταξύ, νέες εκδηλώσεις αλληλεγγύης έχουν προγραμματιστεί για σήμερα, Σάββατο, ενώ οι απεργοί πείνας Θεσσαλονίκης απηύθυναν το πέμπτο μήνυμά τους προς τους μετανάστες απεργούς πείνας που βρίσκονται στην Αθήνα.

Ads

Μήνυμα των μεταναστών απεργών πείνας στη Θεσσαλονίκη

«Βρισκόμαστε στην 25η ημέρα απεργίας πείνας και ως τώρα τρεις από τους συντρόφους μας τώρα έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, αλλά το γεγονός αυτό δεν μας πτοεί. Γνωρίζαμε εξ αρχής ότι αυτός ο αγώνας θα ήταν δύσκολος. Κάθε μέρα πέρνουμε όλο και περισσότερη δύναμη από την αλληλεγγύη του κόσμου. Το μήνυμά μας προς την κυβέρνηση παραμένει ξεκάθαρο: Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη», αναφέρουν μεταξύ άλλων οι μετανάστες απεργοί πείνας στη Θεσσαλονίκη, στο πέμπτο μήνυμά τους προς τους μετανάστες απεργούς πείνας που βρίσκονται στην Αθήνα.

Την ίδια στιγμή, σε οριακή κατάσταση φέρονται από το γιατρό Θανάση Καραμπέλη οι μετανάστες απεργοί πείνας που (ημι)στεγάζονται στο κτίριο της Υπατίας, στην Αθήνα.

Εκδηλώσεις αλληλεγγύης και πορεία

Συλλαλητήριο διοργανώνει στις 11.00 στα Χανιά (πλατεία της Αγοράς) το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών. «Ο αγώνας των συμπολιτών μας για αξιοπρέπεια, για ανθρώπινη αναγνώριση και για βασικά δικαιώματα είναι αγώνας για δημοκρατία. Δεν υπάρχουν «παράνομοι» άνθρωποι μόνο απονομιμοποιημένες και άδικοι νόμοι και κυβερνήσεις», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

Εκδήλωση ενημέρωσης διοργανώνει η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας στις 18.00 στην Ιατρική σχολή. Στη Θεσσαλονίκη, η κατάληψη Φάμπρικα – Υφανέτ διοργανώνει στις 20.00 εκδήλωση- συζήτηση με θέμα: την απεργία πείνας των 300 και τους αγώνες των μεταναστών.

Υπενθυμίζεται ότι πορείες αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες, απεργούς πείνας, πραγματοποιήθηκαν και την Παρασκευή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ οι ακαδημαϊκοί Σλάβοϊ Ζίζεκ και Κώστας Δουζίνας απέστειλαν μηνύματα αλληλεγγύης στους μετανάστες.

Προσωπικό του ΕΚΚΕ: Αυτονόητη η νομιμοποίηση των μεταναστών

Tο ΔΣ του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, κατέληξε στις εξής θέσεις:

– Η απεργία πείνας των μεταναστών καταδεικνύει με δραματικό τρόπο το γεγονός ότι χιλιάδες άντρες και γυναίκες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα εγκλωβίζονται, εξαιτίας των προσανατολισμών της ελληνικής και της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής, σε ένα καθεστώς παρανομίας ή αμφίβολης νομιμότητας, χωρίς δικαιώματα και κοινωνική προστασία, εκτεθειμένοι/-ες στην εργασιακή εκμετάλλευση και σε κάθε είδους αυθαιρεσία εις βάρος τους.

– Το αίτημα των μεταναστών για νομική αποκατάσταση συνιστά αυτονόητη κίνηση προς την ισότιμη συμμετοχή τους στις κοινωνικές σχέσεις του τόπου που τους υποδέχθηκε, αλλά ταυτόχρονα και βήμα προς μια πιο δίκαιη και συνεκτική ελληνική
κοινωνία.

– Αντίθετα οι ποικίλες ξενοφοβικές αντιλήψεις, η ποινικοποίηση των μεταναστών, η μη αναγνώριση της μόνιμης εγκατάστασής τους, η άρνηση παροχής ισότιμων δικαιωμάτων, η παραγνώριση της συμβολής τους στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό πλούτο υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή.

– Η μετανάστευση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα εγκληματικότητας, ασφάλειας, υποβάθμισης της ποιότητας ζωής ή απειλής για τη δημόσια υγεία, αλλά ως κοινωνική πραγματικότητα που καλεί στην εφαρμογή δίκαιων πολιτικών ένταξης. Καθίσταται πρόβλημα όταν ακριβώς κατανοείται ως τέτοιο, προς όφελος όσων προάγουν και κεφαλαιοποιούν φοβικά αντανακλαστικά, το ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία.

– Μία μεταναστευτική πολιτική προς την κατεύθυνση της αποδοχής των μεταναστών, της αναγνώρισης ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, της προαγωγής της ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία με σεβασμό στη διαφορετικότητα δεν μπορεί να παραπέμπεται σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον, άλλα αποτελεί άμεση προτεραιότητα. Το παρόν μείγμα μεταναστευτικής πολιτικής, που βασίζεται στο συνδυασμό περιοριστικών μέτρων και ελάχιστης παρέμβασης στην ενταξιακή διαδικασία, οδηγεί από τη μια πλευρά στον κοινωνικό αποκλεισμό μεγάλων τμημάτων του μεταναστευτικού πληθυσμού, και, από την άλλη, στην κατίσχυση στην ελληνική κοινωνία του ηθικού πανικού αλλά και της επικίνδυνης ιδέας των έκτακτων συνθηκών.

– Σε μια εποχή όπου οι πόλεμοι, η φτώχεια, οι ανθρωπιστικές κρίσεις, οι περιβαλλοντικές καταστροφές και η καταπίεση εξακολουθούν να σπρώχνουν στη φυγή, η Ελλάδα οφείλει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το ζήτημα της χορήγησης ασύλου και να επιδιώξει αντίστοιχη αντιμετώπιση και στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι αδιανόητο να ρυθμίζονται ακόμα οι τύχες χιλιάδων προσφύγων από τις διατάξεις της καταρρέουσας Συνθήκης του Δουβλίνου.