Καλώς ή κακώς από φέτος θεωρούμαι κι εγώ ώριμος να φέρω το δικαίωμα ψήφου, το χρέος μου ως πολίτης απέναντι στην χώρα μου, και στην ίδια τη Δημοκρατία που αυτή γέννησε προ αμνημονεύτων ετών. Και να που κατα πάσα πιθανότητα το δικαίωμα αυτό, θα μου στερηθεί. Του Στέλιου Κοτζαστράτη
 

Φυσικά το επιχείρημα «δεν υπάρχει χρόνος για να μπουν οι νέοι στους καταλόγους», ηχεί σαν κακόγουστο αστείο στα αφτιά μου. Όμως, η κατάσταση της χώρας δεν αφήνει περιθώρια για χωρατά. Θα μου πει ο μέσος Έλληνας, ως έμπειρος και πολιτικοποιημένος ψηφοφόρος: «Ηρέμησε αγόρι μου, πώς είσαι έτσι αγανακτισμένος;». Ναι είμαι, και δεν θα έπρεπε/πρέπει να ήμουν/είμαι ο μόνος. 

Η χώρα βρίσκεται σε οικονομική, μα και κυρίως αξιακή κρίση (νομίζω ήδη όλοι το γνωρίζουν). Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να λάβουμε δράση. Μέχρι τώρα οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας, επικεντρώνονταν στην διατήρηση της θέσης τους και στο ξεχείλισμα της τσέπης τους. Δυστυχώς, τίποτα δε μου υποδεικνύει ότι αυτή η «πολιτική» αποτελεί παρελθόν, ή ότι δεν θα χαρακτηρίζει και το πολιτικό μέλλον του τόπου. Αντίθετα, αυτή ακριβώς η ανασφάλεια με δαιμονίζει.
 
Κάθε κόμμα έρχεται με τις δικές του υποσχέσεις, τα δικά του σχέδια, το δικό του ιστορικό και το δικό του προβλέψιμο ή μη μέλλον. Δεν πρόκειται να μιλήσω υπέρ του ενός ή του άλλου. Θα υποδείξω όμως το προφανές. Οι νέοι έχουν μπουχτίσει από τους «ηγέτες» της Ελλάδας των τελευταίων ετών. Έτσι, λοιπόν, είναι αναμενόμενο οι περισσότεροι να στραφούν σε Αριστερά Κόμματα, θέλοντας να στραφούν ενάντια στο κατεστημένο.
 
Νομίζω οποιοσδήποτε μπορεί να το προβλέψει αυτό, και λέγοντας οποιοσδήποτε συμπεριλαμβάνω και τους προς το παρόν κυβερνώντες. Κυβερνώντες οι οποίοι προφασίζονται την έλλειψη χρόνου, για να μειώσουν την πιθανότητα να αντικατασταθούν.
 
Αυτό όχι μόνο δείχνει τον υποκριτικό χαρακτήρα των πολιτικών αυτών, όχι μόνο την ασέβεια τους απέναντι στους θεσμούς της Δημοκρατίας, όχι μόνο την κοροϊδία απέναντι στους Έλληνες πολίτες, αλλά κυρίως αποτελεί ένα (ακόμα) γεγονός το οποίο ξεσκεπάζει το πραγματικό πρόσωπο της Δημοκρατίας του 2015. Της δημοκρατίας τους. Ξεσκεπάζει την ψεύτικη ουσία της, την πραγματική παρακμή του πολιτισμού μας και φυσικά την αδιαντροπιά των ανθρώπων που σίγουρα γνωρίζουν την κατάσταση μα αρκούνται στο να φωνάζουν, σαν μωρά που τους άρπαξαν το παιχνίδι. Και αν φωνάζουν. 

Έχω κάθε δικαίωμα να επαναστατώ απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα γιατί απειλεί ότι θα συνεχίσει να υπάρχει και στο μέλλον. Το μέλλον ΜΟΥ. Πρέπει λοιπόν, εγώ, όπως και κάθε άλλος, να απαιτώ από τον εαυτό μου και από τους πολιτικούς μου, την ελευθερία να ψηφίσω.
 
Οι υποψήφιοι αρνούνται να δείξουν τον ελάχιστο επαγγελματισμό, την ελάχιστη υπευθυνότητα και ειλικρίνεια. Μα εγώ θέλω να μπορώ να κοιταχτώ στο καθρέπτη και να μην ντρέπομαι για τη χώρα της οποίας το μέλλον είναι πια και δική μου ευθύνη, θέλω να προστατέψω την αξιοπρέπεια μου και να μην είμαι συνένοχος στα χάλια των συμπολιτών μου.
 
Δεν έχουν λοιπόν αυτοί καμία δικαιολογία για να σταθούν ανάμεσα σε εμένα και το καθήκον μου. Γιατί στην τελική, αν θες να ζεις σε μια κοινωνία δημοκρατική η ψήφος σου είναι καθήκον, και όχι δικαίωμα. Αν τελικά δεν πλησιάσω την κάλπη, τότε θα είμαι ακόμα περισσότερο σίγουρος από ότι σήμερα, ότι δεν απολαμβάνω καμία Δημοκρατία, ότι δεν ελέγχω εγώ τον εαυτό μου και τις πράξεις μου. Θα είμαι τότε Πολίτης καταπιεσμένος, Άνθρωπος γελοιοποιημένος, Έλληνας νικημένος.
 
* Αν και γεννημένοι το 1997, οι 18ρηδες του 2015 δεν έχουν το δικαίωμα να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα την 25η Ιανουαρίου. Αφού σας έχουν «γραμμένους» αλλά όχι εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους, γράψτε στο tvxs.gr την άποψη σας για το γεγονός ότι αν και 18 χρονών, δε θα ψηφίσετε. Το tvxs.gr ανοίγει το διάλογο μαζί σας… Στείλτε το βίντεο ή το άρθρο με την άποψη σας για το θέμα στο [email protected].