Αμφιβολίες για την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος είχαν από το 2010 κιόλας τα στελέχη του ΔΝΤ. Αυτό προκύπτει από αδημοσίευτα πρακτικά του ΔΣ του Ταμείου που επικαλείται σε εκτενές δημοσίευμά του το πρακτορείο Reuters το οποίο φέρει τον τίτλο «πώς το ατύχημα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, αλλάζει το Ταμείο». 

Η έρευνα των αδημοσίευτων πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ δείχνει, σύμφωνα με το Reuters, ότι η πλειοψηφία σχεδόν των διευθυντών του Ταμείου θεωρούσαν στις 9 Μαΐου του 2010 ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν θα ήταν αποτελεσματικό. Κι αυτό γιατί δεν προβλεπόταν αναδιάρθρωση του χρέους. 

«Ήταν απόλυτα σαφές στο κτίριο του ΔΝΤ – όχι σε όλους, αλλά στη μεγάλη πλειοψηφία μας – ότι ήταν αναγκαία η αναδιάρθρωση» υποστηρίζει στο Reuters, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του ΔΝΤ. 

Tελικά η αναδιάρθρωση δεν έγινε καθώς οι Ευρωπαίοι φοβόντουσαν ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους θα μετέδιδε τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας στην ευρωζώνη και θα παρακινούσαν κι άλλες χώρες να ζητήσουν αναδιάρθρωση.

«Οι επιπτώσεις αυτής της απόφασης βαραίνουν ακόμη το ΔΝΤ» σημειώνει το Reuters υποστηρίζοντας ότι αυτός είναι ο λόγος που το Ταμείο ξεκαθαρίζει ότι δεν  θα συμμετάσχει στο νέο πρόγραμμα της Ελλάδας, αν η Ευρώπη «δεν δεχθεί την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σε μία έκταση που έως τώρα η Ευρώπη απέρριπτε». 

«Αντικειμενικά, φέραμε σε χειρότερη θέση την Ελλάδα… Δανείζεις μία χώρα που δεν είναι ήδη σε θέση να αποπληρώσει το χρέος της και αυτό δεν είναι η εντολή μας» λέει χαρακτηριστικά υψηλόβαθμος οικονομολόγος του ΔΝΤ. 

Μάλιστα το Reuters αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παραλειπόμενο που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2012 και δείχνει ότι γνώριζαν πως η αναδιάρθρωση κάποια στιγμή θα τεθεί ως απαραίτητη. 

Όταν οριστικοποιήθηκαν λοιπόν τότε το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων και το δεύτερο δανειακό πρόγραμμα η Κριστίν Λαγκάρντ, που είχε αναλάβει ήδη ως επικεφαλής του ΔΝΤ, εξέφρασε τις ανησυχίες της. 

Ο τότε ΥΠΟΙΚ Γκίκας Χαρδούβελης δήλωσε: «Όλοι οι υπουργοί αλληλοσυγχαίρονταν και η Κριστίν Λαγκάρντ σηκώθηκε και είπε κάτι του τύπου: “Παιδιά, μην αλληλοσυγχαίρεστε, επειδή σε τρία χρόνια θα κληθείτε να δώσετε και άλλα λεφτά”. Δεν πίστευε ότι αυτή θα ήταν η τελική συμφωνία».