Πολύπλευρες συνέπειες αλλά και πολλαπλές ερμηνείες φαίνεται πως έχει το “χοντρό” διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη με πρωταγωνιστή τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια.

Κι αυτό γιατί προκύπτουν μια σειρά από καίρια ερωτήματα αναφορικά με τις πραγματικές στοχεύσεις της ελληνικής διπλωματίας σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο τόσο για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας (με επίκεντρο τα ελληνοτουρκικά) αλλά και στο διεθνές στερέωμα (με τη σύγκρουση Δύσης-Ρωσίας).

Ακόμη δε περισσότερο αναδύεται έντονος προβληματισμός, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν  πως η κυβέρνηση ρισκάρει βεβιασμένες και επικίνδυνες κινήσεις στα εθνικά θέματα προκειμένου να αλλάξει την ατζέντα και να την στρέψει μακριά από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων.

Αμηχανία και ερωτήματα

Μάλιστα τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί εντάθηκαν μετά τις αμήχανες και μουδιασμένες απαντήσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στο μπαράζ των ερωτημάτων για το τι συνέβη στην Λιβύη και στο εάν στήθηκε παγίδα στον Νίκο Δένδια από την κυβέρνηση της Τρίπολης με παρέμβαση τρίτων – ήτοι, με δάκτυλο Ερντογάν. Ο Γιάννης Οικονόμου αρκέστηκε να παραπέμψει στην ανακοίνωση του ΥΠΕΞ (η οποία απλώς περιγράφει τα γεγονότα), ενώ δεν έδωσε και καμία απάντηση στο έτερο κρίσιμο ερώτημα, το εάν η Αθήνα  αναγνωρίζει τελικά ή όχι την κυβέρνηση της Τρίπολης.

Το εν λόγω ερώτημα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, καθώς η επίσημη θέση της ελληνικής διπλωματίας -την οποία επανέλαβε και ο ίδιος ο Νίκος Δένδιας  από τη Βεγγάζη λίγες ώρες μετά το διπλωματικό επεισόδιο- είναι πως η θητεία της προσωρινής κυβέρνησης της Τρίπολης έχει λήξει, η μοναδική της αποστολή ήταν να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές και δεν νομιμοποιείται να υπογράφει συμφωνίες δεσμευτικές για την Λιβύη.

Οι εικασίες και ο προβληματισμός για ενδεχόμενες κυβερνητικές ακροβασίες στα εθνικά θέματα

Υπό αυτή την έννοια, εγείρονται ερωτήματα για το κατά πόσο «υποψιασμένη» ήταν η ελληνική κυβέρνηση όταν την παραμονή του ταξιδιού, τροποποιήθηκε το πρόγραμμα Δένδια κι αντί ο υπουργός Εξωτερικων να πάει μόνον στην Βεγγάζη πήγε και στην Τρίπολη, αποδεχόμενος το αίτημα του μεταβατικού προέδρου Μένφι (ο οποίος αναγνωρίζεται και από τον ΟΗΕ) να τον συναντήσει.

Μια πρώτη εικασία είναι πως και το ΥΠΕΞ και το Μαξίμου πιάστηκαν στον ύπνο και ο Νίκος Δένδιας έπεσε αύτανδρος σε τουρκολιβυκή παγίδα:  αντί για τον πρόεδρο Μένφι, βρήκε στο αεροδρόμιο την υπουργό Εξωτερικών Μανγκούς που έχει υπογράψει την τουρκολυβική συμφωνία εξορύξεων με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

Μια δεύτερη, επακόλουθη εικασία είναι πως η κυβέρνηση έπεσε στην παγίδα λόγω της σπουδής της να δείξει ότι διεμβολίζει τις συμμαχίες Ερντογάν στην Λιβύη, να επιδείξει διπλωματικό θρίαμβο και να στρέψει την ατζέντα στο εθνικό και πατριωτικό μέτωπο στην αγωνιώδη προσπάθειά της να απεγκλωβιστεί από την ομηρία του σκανδάλου των παρακολουθήσεων.

Σε κάθε περίπτωση -και μέχρι να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά-, η εικόνα που μένει για την στρατηγική της ελληνικής διπλωματίας μόνο κολακευτική δεν είναι.

Έντονος είναι μάλιστα ο προβληματισμός και στα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του για «ντροπιαστική» και «απαράδεκτη εικόνα» που «μαρτυρά» την «αδύναμη διεθνή εικόνα της χώρας»