Άρχισε σήμερα Τετάρτη (15/11) η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου που κατηγορείται για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας.

Η κατηγορούμενη ανέφερε στην αρχή της απολογίας της:  «Νιώθω και θυμό και αγανάκτηση και τα έχω βάλει με όλους και θεούς και δαίμονες και δεν μπορώ να εξηγήσω και δεν παίρνω απαντήσεις και κατηγορούμαι κιόλας».

«Θέλαμε να τις δώσουμε σωστές βάσεις, αλλά δεν πρόλαβα να δω αν τα κατάφερα. Στα 7 της χρόνια έμεινε τετραπληγική. Και δεν έμαθα ποτέ το γιατί! Ποτέ! Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν μας έχει πει κανείς από τι έπαθε το παιδί την ανακοπή, με αποδείξεις! Με ιατρικά δεδομένα! Όχι με εικασίες» .

Στη συνέχεια ανέφερε για την κόρη της ότι «ήταν τα πάντα μου» και πρόσθεσε: «Έχω παρουσιαστεί ως ψυχρή και χωρίς συναίσθημα. Να με συγχωρείτε για αυτή την ένταση που έχω. Είναι η πρώτη φορά που μπορώ να μιλήσω για την κόρη μου όπως εγώ την ξέρω και την μεγάλωσα. Γιατί αυτό που άκουσα δεν είναι το δικό μου παιδί, να πέσει κάτι στην αντίληψη της και να μην πει σε τρίτο, να μπορέσει κανείς να την κάνει ο τι θέλει, είτε ήταν ο μπαμπάς της είτε ήταν οι παππούδες της».

Επιπλέον, πρόσθεσε: «Αυτό που άκουσα ότι ήταν απομονωμένο, φοβισμένο, ότι πήγαινε στο γραφείο διευθυντή για να βρει παρηγοριά είναι τελείως εκτός πραγματικότητας. Η Τζωρτζίνα μιλούσε παρά πολύ. Ό,τι γινόταν ερχόταν να το συζητήσει, να το πει, ήταν πολυλόγου. Είχε τις χάρες όλες αυτό το παιδί».

Αναφερόμενη στην κατηγορία τόνισε: «Έχω κατηγορηθεί -ούτε να το πω δεν μπορώ- για το Καραμανδάνειο, ούτε να το προφέρω… Αν είχε επέμβει κάποιος στο σώμα της, δεν υπήρχε περίπτωση να μην μιλήσει. Άκουσα για φοβισμένο παιδί που δεν μιλάει που δεν απαντούσε, εκείνη την στιγμή ήμουν όντως ψύχραιμη… εκείνη την ώρα παλεύεις μέσα σου να μιλήσεις και να μην μπορείς. Αυτή τη στιγμή την περίμενα πως και πως. Από τα τέρατα που έχω ακούσει, ήμουν ψύχραιμη μέσα στο δικαστήριο γιατί μιλούσαν για το παιδί μου αλλά ήταν σαν άλλο παιδί».

Όσον αφορά τα δύο μικρότερα παιδιά την Μαλένα και την Ίριδας είπε: «Η Τζωρτζινα δυστυχώς βίωσε την απώλεια των δυο μικρότερων αδελφών της. Ρώτησα ψυχολόγο για το πώς να τη διαχειριστούμε. Με δίκη της προτροπή ήθελε να τις δει στο γραφείο κηδειών. Όταν πήγαμε και αντικρίσαμε τη Μαλένα, η Τζωρτζίνα πήγαινε κοντά και της έλεγε “εγώ θα σε βλέπω, βλέπω τα σύννεφα και θα σε βλέπω”.

Της είχα πει ότι έγινε αγγελάκι. Όμως την Ίριδα που ήταν πιο μεγάλη, όταν πήγε κοντά και την ακούμπησε στο χεράκι, φοβήθηκε. Της είπα να φύγουμε και είπε, όπως ήμουν στη Μαλένα δυνατή, θα φανώ κι εδώ. Οκτώ χρονών και μιλούσε σαν να ήταν 12. Είχε αυτές τις εκφράσεις το λεξιλόγιο της».