Δεν ξέρουμε αν θα ανέβει στην κορυφή των charts, το νέο τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλουγλου για την οικονομική κρίση με τίτλο «Θα περάσει κι αυτό», είναι πάντως ήδη στην κορυφή των trends του ελληνικού twitter, με τους χρήστες να έχουν επιδοθεί σε έναν πόλεμο για το αν το νόημα του είναι μνημονιακό ή αντιμνημονιακό. Αιχμή ο στίχος «είναι η πόλη μου καμένη, ειν’ η χώρα μου μισή, νικητές και νικημένοι, όλοι χάσαμε μαζί, που σε κάποιους θύμισε τη γνωστή δήλωση του Θεώδορου Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε».

Ads

Το τραγούδι ανέβηκε στο youtube με την εξής σημείωση:

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Πορτοκάλογλου σχολιάζει με ένα τραγούδι την επικαιρότητα. Το είχε κάνει ολοκληρωμένα στο «Τα καράβια μου καίω» και το «Υπάρχει λόγος σοβαρός», ενώ σε πολλά άλλα τραγούδια του υπάρχουν νύξεις και σχόλια.

Το «Θα περάσει κι αυτό» είναι ένα τέτοιο τραγούδι, μια πολαρόιντ της στιγμής που φωτογραφίζει την επικαιρότητα, μέσα από την ματιά του δημιουργού του. Κι ενώ δεν χαρίζεται στον ρεαλισμό, αποφεύγει την εύκολη πολιτικολογία και τον πεσιμισμό και όπως σε κάθε τραγούδι του Πορτοκάλογλου, στο βάθος του τούνελ υπάρχει ένα φως, που είναι και ο προορισμός.

Ads

Είναι ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε παρορμητικά, σε μια εμπύρετη δημιουργική διαδικασία που δεν του επιτρέπει να περιμένει να ειπωθεί αργότερα αλλά ΤΩΡΑ. Αυτή τη στιγμή, την ιστορική στιγμή των αποφάσεων, των διλημμάτων, των αδιεξόδων και της αυτοκριτικής.

Θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο σε μια εφημερίδα ή ένα blog, ένα σύνολο από tweets, μια εξομολόγηση σε ένα φίλο.

Έγινε τραγούδι και είναι ό,τι πιο επίκαιρο αλλά και διαχρονικό μπορεί να συνοδεύσει την ελληνική πραγματικότητα του 2015.

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου μάλιστα απεθυθύνει κι ένα προωσπικό μήνυμα του στους ακροατές του γράφοντας:

«Αφιερωμένο από καρδιάς σε όλους μας με την ευχή να θυμόμαστε πιο συχνά ότι και “εμείς” και οι “άλλοι” είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο καράβι…
Καλό καλοκαίρι.
Ν. Π.»

Οι στίχοι του «Θα περάσει κι αυτό»

Δεν κοιμάμαι πια τις νύχτες
κι ανεβάζω πυρετό
δηλητήριο στο αίμα
τρικυμία στο μυαλό

Κάποιος θέλει να με σώσει
μ’ ένα φάρμακο φριχτό
ίσως και να με σκοτώσει
αν τολμήσω ν’ αρνηθώ

Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ

Θέλω να στο τραγουδήσω
θέλω να το μοιραστώ
το ηφαίστειο να σβήσω
που μου καίει το λαιμό

Διχασμένη μου πατρίδα
διχασμένη μου καρδιά
μεσ’ τα ερείπια σε είδα
να μετράμε τη ζημιά
Θα περάσει κι αυτό

θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ

Πέφτει γύρω μου σκοτάδι
ή εγώ είμαι τυφλός
κι όποιος βγαίνει απ’ το κοπάδι
εφιάλτης και εχθρός

Είναι η πόλη μου καμένη
ειν’ η χώρα μου μισή
νικητές και νικημένοι
όλοι χάσαμε μαζί

Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ

Κι από εκεί και πέρα ο «εμφύλιος»