Σχεδόν ειλημμένη εμφανίζεται η απόφαση της κυβέρνησης για αύξηση της θητείας στο Στρατό Ξηράς από 9 σε 12 μήνες και μάλιστα από τον ερχόμενο Μάιο, όπως αποκάλυψαν προχτές Δευτέρα «τα Νέα» και επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Πρόκειται για μέτρο που στοχεύει στην αύξηση του προσωπικού του Στρατού Ξηράς και τη μείωση του μέσου όρου ηλικίας σε αυτό. Κι αν αυτή είναι η αφετηρία, «”στο δρόμο” προκύπτουν κι άλλα οφέλη για την κυβέρνηση», όπως χαρακτηριστικά λέει καλά ενημερωμένη πηγή.

«Ο πρωθυπουργός έχει μιλήσει πολλές για την ανάγκη ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων και η αύξηση της θητείας κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση. Δεν τίθεται όμως θέμα στράτευσης υποχρεωτικά στα 18 χρόνια», ήταν η δήλωση του Χρήστου Ταραντίλη με την οποία επιβεβαίωσε το ρεπορτάζ «των Νέων».

Οι πληροφορίες θέλουν τους μελλοντικούς φαντάρους να διατηρούν τη δυνατότητα της 9μηνης θητείας, εφόσον επιλέξουν να κάνουν τη θητεία τους στα νησιά του Αιγαίου ή τον Έβρο.

Όλες οι πηγές, όχι μόνο οι συντάκτες του στρατιωτικού ρεπορτάζ, συμφωνούν πως η αύξηση της θητείας από 9 σε 12 μήνες στον Στρατό Ξηράς προχωρά στο πλαίσιο του σχεδιασμού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) και του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) για αύξηση του προσωπικού και μείωση του μέσου όρου ηλικίας στο στράτευμα. Στην ίδια κατεύθυνση άλλωστε κινούνται και η αύξηση του αριθμού των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές αλλά και η δρομολογούμενη πρόσληψη 1.600 Επαγγελματιών Οπλιτών (ΕΠΟΠ) και 1.000 Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ). Όπως προκύπτει και από την πρόσφατη αγορά των 18 αεροσκαφών τύπου Rafale, για την άμυνα «λεφτά υπάρχουν».

Πρωτίστως χαμένοι από αυτή την απόφαση είναι φυσικά οι Έλληνες στρατεύσιμοι που, αν δεν επιλέξουν τη θητεία στην παραμεθόριο, θα κληθούν να περάσουν ακόμα τρεις μήνες από τη ζωή τους σε κάποιο μέρος που δεν επιλέγουν και από το οποίο πολύ δύσκολα μπορούν να φύγουν, σε περίπτωση που νιώθουν καταπίεση.

Η ατζέντα Μητσοτάκη

Όμως η αύξηση της στρατιωτικής θητείας φαίνεται πως ταιριάζει στην ατζέντα του Κυριάκου Μητσοτάκη και όχι μόνο επειδή το ζητούν τα Επιτελεία. Η αύξηση της θητείας αυτή καθαυτή είναι ένα μήνυμα προς οποιονδήποτε θεωρεί την πληρότητα στις μονάδες του Ελληνικού Στρατού εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Ανάλογη απόφαση δεν έχει υπάρξει τις τελευταίες δεκαετίες. Η 12μηνη θητεία στον Στρατό Ξηράς συνιστά επιστροφή στο μακρινό 2009. Η κυβέρνηση Καραμανλή τότε είχε εφαρμόσει τη σταδιακή μείωση της θητείας από 12 σε 9 μήνες.

Το προηγούμενο διάστημα, μαζί με την πληροφορία για αύξηση της θητείας κυκλοφορούσε και το σενάριο της υποχρεωτικής στράτευσης στα 18 έτη, κατά το μοντέλο της Κύπρου. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απέκλεισε προς το παρόν αυτό το ενδεχόμενο. Αναλυτές θεωρούν πως αν και η απλή αύξηση της θητείας ακούγεται ευχάριστα σε εθνικιστικά ακροατήρια, θα ήταν η υποχρεωτική στράτευση στα 18 έτη που θα αποτελούσε σημαντικό «κλείσιμο του ματιού» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται όμως για μια κίνηση που μόνο στην πληροφορία προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων και φαίνεται πως επί της παρούσης μπαίνει στο συρτάρι. 

Η αύξηση όμως της θητείας σε συνδυασμό με την επιλογή για 9μηνη θητεία στην παραμεθόριο φαίνεται να βολεύει τον πρωθυπουργό και ίσως παράξει κάποια θετικά αποτελέσματα σε ένα πεδίο με έντονο παραπολιτικό ενδιαφέρον. Είναι κάτι σαν παράδοση, τις ημέρες πριν ανακοινωθούν οι μεταθέσεις των νεοσυλλέκτων από τα κέντρα προς τις μονάδες, τα τηλέφωνα των βουλευτικών και άλλων «γαλάζιων» πολιτικών γραφείων να «παίρνουν φωτιά», προκειμένου να εξασφαλιστούν «καλές» μεταθέσεις για τους φαντάρους. Μέσα σε αυτή την κατάσταση συχνά τα μεγαλύτερα «βύσματα» τρώνε τα μικρότερα κι έτσι προκύπτει ένας ανταγωνισμός μεταξύ στελεχών.

Διαχρονικά η πλειοψηφία των αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού προσπαθεί να δείξει αντιστάσεις στο φαινόμενο και ζητούν να βρεθεί τρόπος περιορισμού των πιέσεων. Η επιλογή της 9μηνης θητείας σε νησιά και Έβρο μπορεί να λειτουργήσει ως αντικίνητρο για τηλεφωνήματα ευνοϊκών μεταθέσεων προς τα στρατόπεδα της ενδοχώρας. Αν στην πράξη γίνει αυτό, θα ικανοποιηθεί και το αίτημα των στρατιωτικών για αφαίρεση ενός εργαλείου παλαιοκομματικού τύπου ψηφοθηρίας από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

Όμως ακόμα κι αν εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, η «ισονομία» ανάμεσα στους φαντάρους δε θα έχει επιτευχθεί. Όσοι έχουν «γνωριμίες» συχνά χαίρουν καλύτερης αντιμετώπισης, σε όποιο στρατόπεδο και να υπηρετούν. Καλύτερες υπηρεσίες, λιγότερες «αγγαρείες». Όμως θα έχει γίνει ένα βήμα. «Παγίδα» σε αυτό το σχεδιασμό ίσως αποδειχθούν οι αποσπάσεις. Ο φαντάρος φαίνεται στο δυναμικό μονάδας της παραμεθορίου αλλά για ειδικούς λόγους υπηρετεί κάπου αλλού. Δε γίνονται εξίσου εύκολα με τις μεταθέσεις αλλά συμβαίνουν.