Πραγματοποιήθηκε το Athens Pride 2021, το οποίο ξεκίνησε στις 7 το απόγευμα. Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν προσαρμοσμένο στις συνθήκες της πανδημίας του κορονοϊού, με αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη συναυλία, ενώ δεν στήθηκαν ούτε περίπτερα.

Ads

Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κλαυθμώνος και μέσω της Σταδίου κατευθύνθηκαν προς την πλατεία Συντάγματος, όπου πλήθος κόσμου διαδήλωσε δυναμικά.

«Διεκδικούμε τις ζωές μας. Μαζί σε όλα, ίσα σε όλα», «Σύνθημα μας η αγάπη», «Θέλουμε αγάπη και ισότητα, όχι τρόμο και αβεβαιότητα», «Ο έρωτας φύλο δεν κοιτά» «Όχι στο bulling, Ναι στο loving έγραφαν» τόνιζαν μεταξύ άλλων τα πλακάτ και τα πανό των συγκεντρωμένων.

Οι διαδηλωτές και οι διαδηλώτριες φώναξαν συνθήματα, όπως τα εξής: «η απελευθέρωση δεν θα έρθει με τους νόμους. Και οι τρανς λεσβίες βγαίνουμε στους δρόμους», «Η βία τέρμα κι ο φασισμός, ούτε μια λιγότερη από δω και μπρος», ενώ απαίτησαν δικαιοσύνη σχετικά με την πολύκροτη υπόθεση δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου.

image

Ads

image

image

image

image

image

Τι λένε οι διοργανωτές

Όπως τονίζουν οι διοργανωτές του Athens Pride, τον ένα χρόνο της πανδημίας που πέρασε, οι διεκδικήσεις των ΛΟΑΤΚΙ παραμένουν στο συρτάρι, όσο η κυβέρνηση αρνείται να αντιμετωπίσει την κοινότητα ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας. «Η στέρηση των δικαιωμάτων μας έχει διαχρονικό και διακομματικό χαρακτήρα. Η κοινωνία είναι έτοιμη. Οι κυβερνήσεις όχι. Ηρθε η στιγμή μας. Η ώρα να κατέβουμε στον δρόμο, εκεί που όλα ξεκίνησαν. Απλά. Συντροφικά. Διεκδικητικά. Ανθρώπινα», επισημαίνουν.

Σκοπός της παρέλασης, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι να θυμηθούν όλα όσα δίνουν κουράγιο στην LGBTQI+ κοινότητα και αυτή να συνεχίσει τους αγώνες στην ομοφοβική, τρανσφοβική και ρατσιστική κοινωνία. Παρά την αστυνομική βία, την πατριαρχία, την ανισότητα, την απομόνωση και την κακοποίηση, με τις οποίοι έρχονται αντιμέτωποι. «Το Pride είναι γιορτή, είναι διεκδίκηση, είναι μνήμη. Σε καλούμε να είσαι μαζί μας» τονίζουν.

«Περάσαμε ακόμη έναν χρόνο να παρακολουθούμε τη ζωή μας να περνάει και τα δικαιώματα μας —όσα λίγα κρατούσαμε σφιχτά στο ένα χέρι— να καταπατούνται. Έναν χρόνο που η ατομική ευθύνη μας φορέθηκε σε τέτοιο βαθμό, που αντικατέστησε την πολιτική. Έναν χρόνο που καθημερινά θρηνούμε θύματα, ελευθερίες κι αδικίες. Έναν χρόνο με τις διεκδικήσεις μας να μένουν στο συρτάρι και με μια κυβέρνηση που αρνείται να αντιμετωπίσει την LGBTQI+ κοινότητα ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας», λένε.