Το ερώτημα ήταν ξεκάθαρο: Τι θα έκαναν οι Ευρωπαίοι –δηλαδή η ΕΟΚ/Ε.Ε.‒ αν η Ελλάδα, όντας μέλος της, δεχόταν τουρκική επίθεση; Κάποιοι στην Αθήνα, τη δεκαετία του 1970, είχαν την απάντηση εύκολη: «Εάν ένα από τα μέλη της Κοινότητας επρόκειτο να υποστεί έξωθεν επίθεση, τα υπόλοιπα θα κινητοποιούντο υπέρ αυτού κατά ποικίλους τρόπους και σε πλείονα επίπεδα» έγραφε μεγάλη εφημερίδα. «Η Ελλάδα αποκτά γερές πλάτες» ήταν οι παχιοί τίτλοι μιας άλλης.

Ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Γεωργίου, μέσα από έρευνα σε αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών, έγγραφα ελληνικά και ευρωπαϊκά ‒που έρχονται στο φως για πρώτη φορά‒ και δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου της εποχής δείχνει πως το αμυντικό επιχείρημα της ένταξης -της προστασίας από την Τουρκία- άρχισε να εξασθενίζει ήδη από τους πρώτους μήνες των διαπραγματεύσεων τη δεκαετία του 1970.

Ενώ η Ελλάδα αγωνιούσε να ενταχθεί στην ΕΟΚ, η Τουρκία αναβάθμιζε συνεχώς τη θέση της σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, ανεξαρτήτως αν στο τιμόνι βρίσκονταν δικτάτορες ή αυταρχικοί ηγέτες. Τόσο τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων σε Αιγαίο και Κύπρο, όσο και η αδέξια «πελατειακή» στάση της Αθήνας έναντι των δυτικών είναι μερικά μόνο δείγματα της γραμμής που ακολουθεί η Ελλάδα που όμως ‒όπως αποκαλύπτει ο συγγραφέας‒ χαράχτηκαν, ευλαβικά, ήδη από την «αδιαφανή» περίοδο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη στην ΕΟΚ.

Τη Δευτέρα 30 Μαΐου 19.00, στο Roof Garden Ολυμπιάς (Αθηνάς 57, Αθήνα) ένα διαφορετικό πάνελ ομιλητών, με φόντο τον Παρθενώνα, συζητάνε -και με τη συμμετοχή όσων θέλουν να παρεβρεθούν- για το «παράτολμο, αλλά και πολύτιμο  εγχείρημα του Β. Γεωργίου» όπως το χαρακτηρίζει ο δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης, το οποίο, ο ίδιος μας παρακινεί «να διαβάσουμε ψύχραιμα!».