«Πραγματικά ανάπηρη είναι η πόλη που εµποδίζει τους ανάπηρους να κινηθούν απρόσκοπτα», τονίζει μια ομάδα φοιτητών από τη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι πραγματοποιούν διάφορες δράσεις ευαισθητοποίησης για τα άτομα με κινητικά προβλήματα.

Ads

Όπως τονίζουν στα «Νέα», η ιδέα ξεκίνησε από ένα µάθηµα στο Τµήµα Ψυχολογίας σχετικά µε τις κοινωνικά αποκλεισµένες οµάδες. «Κάθε φορά στο µάθηµα ερχόταν ένας άνθρωπος από µία τέτοια ευάλωτη οµάδα, για παράδειγµα ένας ανάπηρος ή ένας µετανάστης, και αναλάµβανε τον ρόλο του καθηγητή, προκαλώντας εµάς, τους φοιτητές, να µιλήσουµε πιο άµεσα για όλα αυτά πουµέχρι τότε δεν τολµούσαµε», περιγράφει ο Χάρης Παπαπέτρου.

Σύντομα πέρασαν από τη θεωρία στην πράξη. Φοιτητές διάφορων σχολών –με ή χωρίς κινητικά προβλήματα- δημιούργησαν μία ομάδα µε το όνοµα «Προσβασιµότητα», η οποία ασχολήθηκε µε τα προβλήµατα µετακίνησης των αναπήρων, αρχικά εντός της Πανεπιστηµιούπολης.

«Πήραµε ένα κοµµάτι λαµαρίνας και δύο βίδες, και φτιάξαµε µια µπάρα για καροτσάκια, πάνω στην οποία γράψαµε “χρειαστήκαµε 5 λεπτά, µας κόστισε 15 ευρώ”. Πολύ απλά, κατασκευάσαµε αυτό που θα έπρεπε να κάνουν τόσα χρόνια οι πρυτανικές αρχές. Βέβαια, έπειτα από λίγο καιρό κάποιος αφαίρεσε την µπάρα, αλλά το µήνυµα είχε σταλεί», τονίζει στην εφημερίδα ο Κωνσταντίνος Τσιφτσόπουλος, φοιτητής στο Παιδαγωγικό µε κινητικά προβλήµατα ο ίδιος.

Ads

Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης δεν υπάρχει αναπηρική ράµπα, ενώ αυτοκίνητα και µοτοσυκλέτες είναι παρκαρισµένα στα πεζοδρόµια, ακόµη και µπροστά στις εισόδους των σχολών. Κεντρικά κτίρια όπως η Βιβλιοθήκη, ή πολλές γραµµατείες τµηµάτων θεωρούνται «απαγορευµένα» για όσους έχουν κινητικά προβλήµατα. Σε πολλές σχολές, όπως στη Φιλοσοφική, λόγω υψηλού κόστους τοποθετήθηκαν στις σκάλες βραχίονες που δεν µπορούν όμως να σηκώσουν το βάρος όλων των αµαξιδίων.

Οι φοιτητές δηλώνουν ότι δεν κάνουν φιλανθρωπία. «Αντίθετα, απαιτούµε στοιχειώδη δικαιώµατα, όπως αυτό της µετακίνησης, για όλους και ιδιαίτερα για τους ανάπηρους», λένε.

Πηγή: «Τα Νέα»