Αποζημίωση με μισθούς υπερημερίας, αλλά και χρηματική ικανοποίηση για προσβολή της προσωπικότητας και ηθική βλάβη οφείλει ο εργοδότης στον εργαζόμενο όταν τον υποβαθμίζει ή τον αδρανοποιεί, μεταθέτοντάς τον σε θέση υποδεέστερη από εκείνη που κατείχε και ανταποκρινόταν στα πραγματικά του προσόντα.

Όπως αποφάσισε ο Άρειος Πάγος ο υποβιβασμός ή η αδρανοποίηση του εργαζομένου αποτελεί καταχρηστική άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος και μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, κάτι που «γεννά» δικαιώματα του εργαζομένου για αποζημίωση.

Μάλιστα όπως σημειώνεται στην απόφαση η καταχρηστική άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος καθίσταται πολύ εντονότερη στην περίπτωση που η μετάθεση και η υποβάθμιση του εργαζομένου γίνονται μετά την υποβολή αναφορών και καταγγελιών σχετικά με βλαπτικές ενέργειες ιεραρχικά ανωτέρων, που πιθανό να ζημίωσαν την εταιρεία.

Έτσι, στην περίπτωση που ο εργαζόμενος τοποθετηθεί σε χειρότερη θέση, μπορεί είτε να θεωρήσει τη μονομερή βλαπτική αυτή μεταβολή ως καταγγελία της σύμβασης από την πλευρά του εργοδότη αξιώνοντας την αποζημίωση απόλυσης του ν. 2112/20 είτε να επιμείνει στην τήρηση των όρων εργασίας, όπως ίσχυαν πριν από τη μεταβολή, προσφέροντας με τον ίδιο τρόπο τις υπηρεσίες του.

Στη δεύτερη περίπτωση, ο εργοδότης που δεν αποδέχεται τους παλαιότερους όρους καθίσταται υπερήμερος απέναντι στον εργαζόμενο που αποκτά δικαίωμα αποζημίωσης. Επιπλέον, ο εργαζόμενος για την προσβολή που υπέστη στην προσωπικότητά του δικαιούται αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης.